جن‌گیر - The Exorcist

سال تولید : ۱۹۷۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : ویلیام پیتر بلاتی
کارگردان : ویلیام فریدکین
فیلمنامه‌نویس : تلاتی، بر مبنای رمانی نوشته خودش.
فیلمبردار : اوئن رویزمن و بیلی ویلیامز.
آهنگساز(موسیقی متن) : کریشتف پندرسکی، هانس ورنر هنتسه، گئورگ کرامب، مایک اولدفیلد، &#۱۷۱;آغاز&#۱۸۷;، دیوید بوردن و جک نیچه.
هنرپیشگان : اِلن برستین، ماکس فون سیدو، لی ج. کاب، جیسن میلر، لیندا بلر، ویلیام اومالی، بارتن هیمن، پیتر مسترسن، رودولف شوندلر و جینا پتروشکا.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۳ دقیقه.


جرج تاون آمریکا. «ریگن» (بلر)، دختر دوازده ساله یکی از بازیگران زن مشهور سینما «برستین» دچار حالت‌های غریبی می‌شود که خبر از نوعی بیماری روانی می‌دهد. تمام تلاش‌ پزشکان برای تشخیص و درمان بیماری «ریگن» بی‌نتیجه می‌ماند، تمام تلاش پزشکان برای تشخیص و درمان بیماری «ریگن» بی‌نتیجه می‌ماند، و در نهایت، تنها راه چاره، دعوت برای اجرای مراسم جن‌گیری است. دو کشیش، «پدر مرین» (فومن سیدو) و «پدرکاراس» (میلر) به خانه آنان می‌آیند و کارشان را شروع می‌کنند. «پدر مرین» در جریان کار می‌میرد و «پدر کاراس» به قیمت جان خودش، جن را از جسم «ریگن» بیرون می‌کشد.
* یکی از جریان‌سازترین آثار سینما ترسناک که در دهه 1970 موجی از آثار مشابه را به‌دنبال داشت که هرگز به موفقیت ان نرسیدند. هرچند جن‌گیر پُر است از صحنه‌های چندش‌آور، اما هولناک بودنش را بیشتر به بدیهی‌ترین اصل سینمای ترسناک مدیون است: ناخشاختگی؛ چیزی که در صحنه درخشان اتاق زیر شیروانی کاملاً به چشم می‌آید. و این همه در افتتاحیه فیلم، در فضاهای ناشناخته شمال عراق (برای تماشای غربی) نمود آشکارتری دارد؛ صحنه فوق‌العاده‌ای که برخلاف عرف، نه در تاریکی، بلکه سرظهر و زیر آفتاب داغ می‌گذرد. از همه مهم‌تر، توجه فوق‌العاده به جزئیات است که جن‌گیر را به اثری تأثیرگذار بدل می‌کند، جزئیاتی از قبیل تقارن عذاب وجدان مادر «ریگن» (به‌دلیل کم توجهی به فرزندش) با عذاب وجدان کشیش جوان (به‌دلیل کم‌توجهی به مادرش)، و خصوصیات فردی تمام شخصیت‌های فرعی (مثل علاقه کارآگاه فیلم به سینما، یا آلمانی بودن خدمتکار خانه). دنباله‌ها: جن‌گیر 2: مرتد (جان بورمن، 1977) و جن‌گیر 3 (و. پ. بلاتی، 1990).