چهارشنبه, ۸ آذر, ۱۴۰۲ / 29 November, 2023
مجله ویستا
برای سلیم لنگ گربه نکن - Don't Cry For Salim The Lame
سال تولید : ۱۹۸۹
کشور تولیدکننده : هند
محصول : NFDC
کارگردان : سعید اختر میرزا
فیلمنامهنویس : سعید اختر میرزا
فیلمبردار : ویرندرا ساینی
آهنگساز(موسیقی متن) : شارانگ دِو
هنرپیشگان : پاوان مالهوترا، ماکاراند دشپانده و آشوتوش گواریکار.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۱ دقیقه.
«سلیم»، که سارقی خرده پاست، در محله «دوتانکی» بمبئی زندگی میکند. آدمهائی که در اطرافش میلولند و با آنان سر و کار دارند، پلیس، قاچاقچی، کلاهبردار و دزد هستند. پدر «سلیم» هنوز رنجور جراحتهای ناشی از اعتصاب کارخانههای نساجی بمبئی در 1982 است و مادرش با کارهای متفرقه خیاطی، اندکی پول به دست میآورد، اما «سلیم» بایستی خرج آن دو و نیز خواهرش، «آنیس»، را تأمین سازد. او پس از آشنائی با «اسلام»، نامزد فقیر اما تحصیلکرده خواهرش، خود را اصلاح میکند، اما سرانجام به سرنوشتی دردناک تن میدهد و کشته میشود...
* میرزا درون مایه مشکلات کارگردان مسلمان در محلههای فرودست بمبئی را، که تحت کنترل تبهکاران است، مطرح میکند. اما به رغم برتریهای تکنیکی فیلم، ترسیم قهرمانی اسیر سرنوشت در چارچوب مشخصههای رآلیسم و به شیوههای مستند، اثر را به تجربهای نه چندان خوشایند تبدیل میکند، که تنها احساس تأسف تماشاگر را نسبت به مشاهده بدبختیها برمیانگیزد.
کشور تولیدکننده : هند
محصول : NFDC
کارگردان : سعید اختر میرزا
فیلمنامهنویس : سعید اختر میرزا
فیلمبردار : ویرندرا ساینی
آهنگساز(موسیقی متن) : شارانگ دِو
هنرپیشگان : پاوان مالهوترا، ماکاراند دشپانده و آشوتوش گواریکار.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۱ دقیقه.
«سلیم»، که سارقی خرده پاست، در محله «دوتانکی» بمبئی زندگی میکند. آدمهائی که در اطرافش میلولند و با آنان سر و کار دارند، پلیس، قاچاقچی، کلاهبردار و دزد هستند. پدر «سلیم» هنوز رنجور جراحتهای ناشی از اعتصاب کارخانههای نساجی بمبئی در 1982 است و مادرش با کارهای متفرقه خیاطی، اندکی پول به دست میآورد، اما «سلیم» بایستی خرج آن دو و نیز خواهرش، «آنیس»، را تأمین سازد. او پس از آشنائی با «اسلام»، نامزد فقیر اما تحصیلکرده خواهرش، خود را اصلاح میکند، اما سرانجام به سرنوشتی دردناک تن میدهد و کشته میشود...
* میرزا درون مایه مشکلات کارگردان مسلمان در محلههای فرودست بمبئی را، که تحت کنترل تبهکاران است، مطرح میکند. اما به رغم برتریهای تکنیکی فیلم، ترسیم قهرمانی اسیر سرنوشت در چارچوب مشخصههای رآلیسم و به شیوههای مستند، اثر را به تجربهای نه چندان خوشایند تبدیل میکند، که تنها احساس تأسف تماشاگر را نسبت به مشاهده بدبختیها برمیانگیزد.
همچنین مشاهده کنید