اینترنتِ بی‏ضرر برای مدارس

● یك راهنمای سریع برای یافتن راه حلی كه مناسبِ مدرسه‏ی شما باشد...
هر مدرسه‏ای باید خودش تصمیم بگیرد با مقوله‏ی اینترنت بی‏ضرر چطور كنار بیاید. متداول‏ترین راه‏بردهای امنی كه برای آن دسته از مدارس كه دسترسی به اینترنت را برای دانش‏آموزان و كارمندان خود فراهم آورده‏اند، به این شرح است:
۱) اعمال روش‏های مدیریت كلاس یا آزمایشگاه تا معلمان از صفحه‏ی نمایشِ كامپیوتر دانش‏آموزان چشم بر ندارند.
۲) تدوین "شیوه‏نامه‏ی كاربرد مجاز"، كه اغلب دانش‏آموزان و والدین آن‏ها توافقی را به امضاء برسانند مبنی بر آن‏كه دانش‏آموزان می‏فهمند منظور از كاربرد مجاز اینترنت در مدرسه چیست و متعهد شوند كه از مقررات مدرسه در این مورد تبعیت نمایند.
۳) نصب كردن یك نرم‏افزار فیلتر‏كننده تا بر سایت‏هایی كه هركس با استفاده از كامپیوترهای مدرسه می‏تواند بازدید كند، نظارت كرده و یا آن‏ها را محدود نماید.
هریك از این شیوه‏ها، مزایا و معایب خود را دارند. این راهنمای فوری در مورد سیر و سیاحت بی‏ضرر در اینترنت، به شما كمك می‏كند تا تصمیم درستی برای مدرسه‏ی خود بگیرید.
● راهنمای نرم‏افزارهای فیلتر كننده‏ی اینترنت
نگرانی مدارس و والدین درمورد سیر و سیاحت بی‏ضرر در اینترنت، به بازار تولید نرم‏افزارهایی دامن زده است كه به كاربران اینترنت امكان می‏دهند بر نوع محتوایی كه روی كامپیوترهای خود دریافت می‏كنند، اعمال نظارت نمایند. تمامی این راه‏حل‏های فیلتر‏كننده، دسترسی به یك سری از سایت‏ها را قدغن می‏كنند. آن هم بر اساس فهرستی كه به روش دستی تهیه و روز‏آمد می‏شود؛ فهرستی به نام ممنوعه. این نرم‏افزارها به طور مرتب، پا به پای رشدِ سایت‏های ممنوعه پیش می‏روند و آن‏ها را به فهرست سایت‏های ممنوعه اضافه می‏كنند.
این راه حل به درد مدارسی می‏خورد كه می‏خواهند شبكه‏ی داخلی خود را تحت نظر قراردهند، اما اگر مدارس از طریق یك شبكه‏‏ی بزرگ‏تر به هم متصل باشند، باید فكر دیگری كرد، زیرا نصب و پیكربندی هر نرم‏افزار روی تك‏تكِ كامپیوترها در چنین شبكه‏های بزرگی عاقلانه به نظر نمی‏رسد.
● نرم‏افزارهای فیلتر‏كننده
هریك از این نرم‏افزارها، كه‏می‏توانید آن‏ها را از روی بَرعكس ۹۵ نصب كنید، می‏توانند نوعی راه حل در غربال‏كردنِ مطالب و محتوای دریافتی از اینترنت باشند:
Child Control ۲۰۰۵ v۷.۲۰۱.۰.۰
Child Protector v۲.۲
Cyber Snoop ۴.۰
CYBERsitter ۹.۵.۵.۱۶
Naomi ۲.۵.۱۵
هر كدام از این نرم‏افزارها دارای قابلیت‏ها و امكانات و محدودیت‏هایی هستند كه بسته به شرایط و اوضاع و احوال هر مدرسه‏ای ، باید یكی از آن‏ها را انتخاب كرده و مسؤولیت فیلتر‏كردن و زیر نظر گرفتنِ فعالیت‏های اینترنتی را به آن سپرد.
● شیوه‏نامه‏ی كاربرد مجاز
هر مدرسه‏ای كه قصد دارد دسترسی به اینترنت را به كارگاه‏های آموزشی خود اضافه كند، باید از والدینِ دانش‏آموزان‏اش بخواهد كه برگه‏ی موافقت خود را با این موضوع امضاء نمایند.
به‏علاوه، چنین مدارسی باید از دانش‏آموزان نیز تقاضا كنند كه تعهدنامه‏ی مربوط به رعایت ضوابط و تبعیت از مقررات استفاده از اینترنت را امضاء كنند.
این دو برگه‏ی امضاء شده- به همراه ذكر این مطلب كه اینترنت چیست و چطور در مدرسه از آن استفاده خواهد شد- "شیوه‏نامه‏ی كاربرد مجاز" نامیده می‏شود.
● چرا به شیوه‏نامه‏ی كاربرد مجاز نیاز دارید؟
شاید بزرگ‏ترین نگرانی والدین و معلمین در مورد دسترسی به اینترنت این باشد كه احتمال دارد دانش‏آموزان به مطالبی بربخورند كه فاقد ارزش آموزشی بوده و یا غیرشرعی و مستهجن باشند. تدوین آیین‏نامه و ضوابط اینترنتی مدارس، به والدین و دانش‏آموزان می‏فهماند كه دسترسی به اینترنت یك امتیاز و مزیّت است، نه یك حق.
آن‏چه كه بیش‏تر از همه اهمیت دارد این است كه سیاست و ضوابط خود را درمورد استفاده‏ی معقول و مناسب از اینترنت در اختیار كلیه‏ی اعضای انجمن اولیاء و مربیان قراردهید تا به این وسیله در معرض افكار عمومی قرار گرفته و در این میان، دانش‏آموزان‏تان نیز حسابِ كار دست‏شان بیاید!

پانوشت:
«كنسرسیوم جهانی وِب۱» در سال ۱۹۹۴ تأسیس گردید تا استاندارد و پروتكل‏هایی را در جهت ساده كردن توسعه‏‏ی وِب وضع نماید. یكی از فعالیت‏های این كنسرسیوم، توسعه‏ی پیكس۲(سكویی برای انتخاب محتوای اینترنت) است، یك مجموعه از استاندارهای فنی برای برچسب زدن صفحات وِب تا كاربران اینترنت بتوانند روی مطالبی كه دریافت می‏كنند، نظارت داشته باشند. هر مدرسی كه با مقوله‏ی اینترنت در مدارس درگیر باشد، باید از سایت این كنسرسیوم در www.w۳c.com بازدید كرده و از نزدیك با كارشان آشنا شود.
۱ World Wide Web Consortium (W۳C)
۲ PICS (Platform for Internet Content Selection)

منبع : ماهنامه کامپیوتر