ت مثل تقلب - F for Fake

سال تولید : ۱۹۷۵
کشور تولیدکننده : فرانسه، ایران و آلمان‌غربی
محصول : دومینیک آنتوان و فرانسوا رایشنباک
کارگردان : اورسن ولز.
فیلمنامه‌نویس : اویا پالینکاس و ولز.
فیلمبردار : گاری گراور و کریستیان اوداسو.
آهنگساز(موسیقی متن) : میشل لوگران. با حضور: ولز، اویا کودار، المیر دوهوری، کلیفورد اروینگ، ادیت اروینگ، رایشنباک، جوزف کاتن، لارنس هاروی، هوارد هیوز و پیتر با گدانوویچ.
هنرپیشگان : -
نوع فیلم : رنگی، ۸۵ دقیقه.


در یک ایستگاه راه‌آهن، اورسن ولز به اویاکودار، بازیگر مجارستانی که از قطار پیاده می‌شود، خوش آمد می‌گوید. او رو به دوربین (که گروه رایشنباکِ مستندساز پشت آن ایستاده) قول می‌دهد سرگذشت کودار را روایت کند. ولز سپس، دو نفر دیگر، المیر دوهوری، جاعل آثار هنری، و زندگی نامه‌نگار او، کلیفورد اروینگ، را معرفی می‌کند، که هر دو در جزیره ایبیززا ززندگی می‌کنند. دوهوری، اروینگ و ولز درباره احتمال خطا در کار متخصصان «آثار هنری» صحبت می‌کنند آن‌گاه، ولز به نقل سرگذشت اویاکودار می‌پردازد و ماجرای نقاشی‌هائی را که پیکاسو از او کشیده بود، بازگو می‌کند...
* این رساله «کیشوت» وار که در قالب یک مستند داستانی روایت می‌شود، مکاشفه شخصی ولز درباره هنرِ جعل کردن و جعل کردنِ هنر است و به همان سرعتی که این نویسنده - راوی - کارگردان کلاهش را عوض میه‌کند، سبک و سوژه‌اش را نیز تغییر می‌دهد. آنچه حضور استاد جعل آثار هنری، دوهوری، اروینگ و کودار را به‌هم مربوط می‌کند، غیبت غالب ولز است، چون از فیلم او چنین برمی‌آید که خلق آثار تخیلی (به هر فرم و قالب) دروغ و مایه گم‌راهی است. اصل و مبدأ فیلم، مستندی شانزده میلی‌مترری درباره دوهوری بوده است که رایشنباک آن را برای مجموعه‌ای با نام جاعلان به سفارش تلویزیون فرانسه ساخته است. ولز بخش‌هائی از آن را برای برنامه‌ای جداگانه در نظر داشت؛ اما با پرداخت سوژه و اِعمال چند تغییر، فیلمی متفاوت سربرآورده که محصول تراوشات ذهن خلّاق استاد است.