رفیقه بوبه - La Ragazza Di Bube

سال تولید : ۱۹۶۳
کشور تولیدکننده : ایتالیا و فرانسه
محصول : فرانکو کریستالدی
کارگردان : لوئیجی کومنچینی
فیلمنامه‌نویس : مارچلو فونداتو و کومنچینی، برمبنای رمانی نوشته کارلو کاسولا.
فیلمبردار : جانی دی و نانتسو
آهنگساز(موسیقی متن) : کارلو روستیکلی.
هنرپیشگان : کلودیا کاردیناله، جرج چاکریس، مارک میشل، دانی پاریس، امیلیو اسپوزیتو، مونیک ویتا و ماریو لوپی.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۱۰ دقیقه.


ژوئیه سال ۱۹۴۴، پایان جنگ جهانی دوم در ایتالیا پارتیزان‌ها به خانه‌های‌شان باز می‌گرداند. یکی از آنان، "بوبه" (چاکریس)، به دهکده‌ای کوچک در توسکانی می‌آید تا به خانواده دوستش سر بزند که به دست آلمانی‌ها کشته شده است. او با "مارا" (کاردیناله)، خواهر دوستش ملاقات می‌کند و قرار می‌شود برایش نامه بنویسد. "بوبه" در یک عملیات پارتیزانی پسر رئیس پلیس محلی را می‌کشد و به دهکده "مارا" باز می‌گردد تا با او ازدواج می‌کند. دوست "بویه" به او می‌گوید که باید فرار کند و او همراه "مارا" به محل اختفای‌شان می‌روند. علاقه
"مارا" به "بوبه" عمیق‌تر می‌شود و وقتی "بوبه" مجبور به فرار از ایتالیا می‌شود، او با سرخوردگی در چاپخانه‌ای کار پیدا می‌کند و با "استفانو" (میشل) آشنا می‌شود که برای "مارا" شعرهای رمانتیکش را می‌خواند. "مارا" که فکر می‌کند دوری "بوبه" طولانی است، جذب "استفانو" می‌شود، اما "بوبه" را دستگیر می‌کنند و به ایتالیا باز می‌گردانند. پیش از محاکمه، وکیل "بوبه" به "مارا" می‌گوید که محکومیت او کوتاه است، اما "بوبه" به حبسی طولانی محکوم می‌شود. حالا "مارا" رابطه‌اش با "استفانو" را بر هم می‌زند تا منتظر "بوبه" بماند.
٭ این فیلم کومنچینی پس از شروع امیدوار کننده‌اش (تصور سرزمینی پس از جنگ) به شدت افت می‌کند و به‌صورت مجموعه‌ای نامنسجم‌ در می‌آید. بازیگران هم گیج و بلاتکلیف به‌نظر می‌رسند. فیلم‌برداری سیاه و سفید و نانتسوگاه اثرات سایه روشن زیبائی خلق می‌کند. کومنچینی در ایجاد ریتمی مناسب، کاملاً ناتوان است.