یکشنبه, ۲۰ آبان, ۱۴۰۳ / 10 November, 2024
مجله ویستا
پیادههایی که میخواهند وزیر شوند
افرادی كه شاید كمتر آنها را میدیدی حالا با چهرههایی بشاش احوالت را میپرسند و جویای مشكلاتت میشوند. در شهرهای آشغال گرفته و كثیف ما، ناگهان افرادی ظهور كردهاند كه از مدنیت، شهروندی، دمكراسی و تقسیم قدرت حرف میزنند. چه خبر شده است؟
برخی هدفشان دلسوزانه و خالصانه است، برخی اهداف سیاسی و گروهی دارند و برخی اهداف شخصی و عدهای هم میخواهند مهرههای پیادهی عرصهی سیاست شوند تا شاید در سكوی پرشی كه شوراهای اسلامی شهر و روستا نام دارد بالاتر بپرند و وزیر این خانههای شطرنجی شوند.
انتخابات شوراهای شهر و روستا كه در سومین دوره آن در آذرماه امسال در ایران برگزار میشود، به ظاهر انتخاباتِ كماهمیتتری نسبت به انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی به نظر میرسد اما برخلاف تصور، نقش این نوع انتخابات در آینده به دلیل نفوذ گسترده آن در بطن جوامع و مناطق مختلف و شناخت رودرروی مردم از اكثر كاندیداها و درگیر شدن جمعیت زیادی از اقشار مردم با مقوله انتخابات، اهمیت بیشتری دارد.
به طور كلی حتی اگر این انتخابات را نوعی آزمون و دستگرمی هم به حساب نیاوریم، در اهمیت آن همین بس كه میتوان گفت اگر یك جناح خاص چند صد نماینده مجلس و به تعداد متعدد دارد، در انتخابات شورای شهر و روستا هزاران نفر را میتواند در اختیار داشته باشد كه هر یك میتوانند اعمال نفوذهای منطقهای بیشتری داشته و به ترتیب سلسله مراتب و بمانند سربازانی برای یك تفكر سیاسی خاص در آینده عمل كنند.
به عنوان نمونه شكست سنگین جبهه مشاركت در انتخابات مجلس هفتم و سپس ریاست جمهوری را میشد به راحتی از انتخابات شورای اسلامی شهر و روستا كه قبل از آن برگزار شده بود حدس زد. اصلاحطلبان و در صدر آنها جبهه مشاركت، اول زمین را در شورای شهرهای بزرگی نظیر تهران از دست دادند بعد توپ را، بعد گل را هم خورده و حذف شدند و متوجه زنگهای خطری كه از انتخابات شورای شهر گذشته به صدا درآمده بود، نشدند. حال باید این راه چند ساله را دوباره از نو و اگر بتوانند آغاز كنند.
انتخابات شورای شهر و روستا برخلاف ظاهر سادهاش پاشنهی آشیلی بود كه اصولگرایان توانستند تروای مجلس و سپس دولت را با آن فتح كنند. ریزش و سردرگمی و تفرقه اصلاحطلبان در سالهای آخر و دهها اشتباه دیگر، آنان را به این گمان كه دولت و مجلس را در دست دارند از اهمیت این انتخابات غافل كرد و همان آزمونی شد برای شكست بعدی در انتخابات مجلس هفتم كه از آن درس نگرفتند.
قرائن از محدودیتها و اعمال فشارهای محافظهكاران در بسیاری بخشهای سیاسی و فرهنگی و اجتماعی و محدودیتهای بیشتر خبر میدهد. این كه هر طور شده این قدرت به دست آمده در مجلس و دولت را با سیستم تحدید حفظ كنند. در مورد كاندیداهای شورای شهرها نیز مسلماً شاهد اعمال فشارها و رد صلاحیتهای گستردهتر از گذشته از سوی هیأتهای نظارت خواهیم بود. این امر برای شورای نگهبان و هیاتهای نظارت برای مناطق مختلف و هزاران كاندیدا دشوارتر از انتخابات مجلس است. تنوع و گوناگونی اندیشهها و افراد در مناطق مختلف باز هم بر پیچیدگی این وضعیت میافزاید و احتمال تنشهای منطقهای و مقطعی در این مورد میرود.
گروهها و احزابی انتخابات را مانند همیشه تحریم میكنند، انتخابات مانند همیشه برگزار میشود و مانند همیشه كسانی پشت میزها و كرسیهای اجرایی یا قانونگذاری خواهند نشست، همانگونه كه مانند همیشه آفتاب از شرق طلوع خواهد كرد! فقط نكتهای كه بیشتر قابل بحث است این است كه برخلاف تحلیلها و شعارهای مرسوم برخی در آن روزها مبنی بر تحریم، درصد مشاركت مردم در این انتخابات، حداقل بیش از سایر انتخابات است و تحریم همهجانبه و عمومی نیز غیرقابل اجراست. به این دلایل:
۱- در هزاران شهر و روستا اكثر مردم همدیگر را میشناسند. بسته به كوچكی شهرها، اكثر آنان با یكدیگر فامیل بوده و نسبتهای خویشاوندی دارند. هر كاندیدا بالاخره دهها یا صدها نفر از فامیل و دوستان و آشنایان خود را دارد كه در انتخابات حتی بدون در نظر داشتن منافع و مصالح نظام و به خاطر امری شخصی هم كه شده شركت میكنند.
۲- بافت قومی و طایفهای و عشیرهای بسیاری از شهرها و روستاهای ایران غالب بر اندیشهها و تبلیغات سیاسی است. در نتیجه بسیاری به رای دادن و شركت در انتخابات به همزبانان مناطق خود بیشتر راغب هستند تا انتخابات كلانتری نظیر ریاست جمهوری یا تحریم آن.
۳- شناخت مردم به ویژه در شهرهای كوچك و روستاها از اكثر كاندیداها رودرو و نزدیكتر است تا انتخاباتی مانند ریاست جمهوری. بنابر این از حب یا بغض هم كه شده، آمار مشاركت بالاتر است.
۴- تعداد كاندیداها به نسبت كاندیداهای مجلس و ریاست جمهوری بیشتر و در نتیجه تبلیغات وسیعتر و بیشتر در بطن جامعه است و به دلیل این كمیت نیز گزینهی انتخاب متنوعتر و بیشتر است.
به همین دلایل در انتخابات شوراهای شهر و روستا، احتمال استقبال از تحریم بسیار كمتر از سایر انتخابات است. تمام اینها اهمیت این انتخابات را نیز به نسبت موارد مشابه بیشتر نشان میدهد و شاید تجربهای باشد برای این گروهها كه دیدگاه خود را منطقیتر و سیاسیتر و عاری از احساسات زودگذر سیاسی كنند.
ناصر خالدیان
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست