ساختار جمعیتی ایران و تعاون

در هر منطقه تعداد جمعیت تاثیر بسزایی بر وضعیت اقتصادی آن منطقه دارد اما چگونگی ساختار سنی یک جمعیت از اهمیت بیشتری در این زمینه برخوردار است. در یک جمعیت گروه های سنی واقع در سنین کار بیشتر از سایر گروههای سنی در رشد اقتصادی آن تاثیر گذار می باشد. در دهه ۱۹۶۰ سه کشور ژاپن، کره جنوبی و فیلیپین از نظر شاخصهای اقتصادی-اجتماعی تقریبا مشابه همدیگر بودند. بعد از دو دهه در سال ۱۹۸۰ GDP ژاپن سه برابر کره جنوبی و دو برابر فیلیپین گردید. یکی از تفاوتهای عمده کشور ژاپن با دو کشور کره جنوبی و فیلیپین مربوط به نسبت جمعیت واقع در سنین کار بود. در دهه ۱۹۶۰ جمعیت گروه سنی ۴۰ تا ۵۹ ساله ژاپن برابر ۹/۱۸ درصد، کره جنوبی ۵/۱۴ درصد و فیلیپین ۷/۱۳ درصد بود( گامز، ۲۰۰۳: ۱۴۳). بنابراین هر چند در رشد اقتصادی یک منطقه عوامل زیادی دخالت دارد اما ساختار سنی جمعیت می تواند عامل تعیین کننده ای در رشد اقتصادی یک منطقه باشد.
کشور ما در حال حاضر به لحاظ ساختار سنی جمعیت وضعیت ویژه ای دارد. جمعیت جوان و فعال ایران فرصت بسیار مناسبی برای رشد و شکوفایی اقتصادی فراهم نموده است.
درصد جمعیت واقع در گروه های عمده سنی کل کشور در سالهای مختلف
گروه های سنی / سال ۵۵ / سال ۶۵ /سال ۷۵ / سال ۸۵
۰ تا ۱۴ ساله / ۵/۴۴ / ۵/۴۵ / ۵/۳۹ / ۱/۲۵
۱۵ تا ۳۹ ساله / ۲/۳۵ / ۶/۳۶ / ۹/۴۰ / ۳/۵۰
۴۰ تا ۶۴ ساله / ۸/۱۶ / ۹/۱۴ / ۳/۱ / ۵/۱۹
۶۵ ساله به بالا / ۵/۳ / ۳ / ۳/۴ /۱/۵
کل / ۱۰۰ / ۱۰۰ / ۱۰۰ / ۱۰۰
همانگونه که در جدول ملاحظه می شود در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد جمعیت کشور در سنین ۱۵ تا ۳۹ سالگی قرار دارند. چنانچه شرایط فراهم باشد این پتانسیل بالای نیروی انسانی می تواند باعث رشد اقتصادی کشور شود. یکی از بخشهای اقتصادی کشور که می تواند بخش زیادی از این نیروی کار جوان را جذب کند بخش تعاون می باشد. در شرایط موجود کشور با تمرکز جمعیت سنین جوان و فعال و به تبع آن بالا بودن تعداد جویندگان کار در این سنین ایجاد اشتغال از طریق تعاونیها و سهیم کردن مردم در اقتصاد کشور جزء ماموریتهای اصلی وزارت تعاون شده است. در این راستا برای رسیدن به ایجاد اشتغال از طریق تعاونیها لازم است علاوه بر در نظر گرفتن ساختار سنی جمعیت به ویژگیهای دیگر جمعیت از قبیل نسبت جنسی، تحصیلات و ...توجه کرد. یکی از کارهای مؤثر وزارت تعاون جهت انجام این ماموریت راه اندازی بنیاد توسعه کارآفرین و تعاون می باشد. اگر این تلاشها متناسب با وضعیت نیروی انسانی هر منطقه صورت گیرد نتیجه بخش خواهد بود به نحوی که برای هر منطقه وضعیت نیروی انسانی در کنار ویژگیهای جغرافیایی و اقتصادی مطالعه شده و برنامه ریزی متناسب با مشخصات جمعیتی مثل ساختار سنی، سطح تحصیلات، گرایشهای تحصیلی و... صورت گیرد.

منبع : صنایع نیوز