کاناپه

صندلی است با طول زیاد که تکیه‌گاهیدر عقب دارد و چند نفر می‌توانند روی آن بنشینند. کاناپه در قرن هفدهم ساخته شد و کم‌کم رواج یافت. در آن زمان برای نشستن و خوابیدن از کاناپه استفاده می‌شد. اصطلاح (تخت خواب به فرم کاناپه) در نوشته‌هایقدیمی زیاد به چشم می‌خورد. می‌توان گفت که کاناپه نوع تکامل یافته نیمکت‌های پشتی داری است که در قرون وسطی و رنسانس ساخته می‌شد.
طی قرن نوزدهم برحسب مد روز و سلیقه مردم تغییراتی در ساختمان کاناپه داده شد. کاناپه، همزمان با استیل لوئی پانزدهم رویه‌ای نرم و کناره‌هائی هلالی داشت و مقارن با استیل لوئی شانزدهم، استیل دیر کتوار (قبل از لوئی پانزدهم و استیل امپراطوری زمان ناپلئون بنا پارت) ساختمان خشک و کشیده پیدا کرد. تزئینات ساختمانی کاناپه در تمام دوره‌های فوق، از تزئینات عتیق الهام گرفته شده است.
در قرن نوزدهم، کاناپه همراه صندلی‌های راحتی مبلمان سالن‌ها را تشکیل می‌داد. در میان انواع مختلف کاناپه که در اینقرن ساخته شده مدل به‌خصوصی موسوم به‌عثمانی قابل ذکر است. در این مدل دو انتهای کاناپه گرد و پشتی از دو طرف در امتداد آن قرار داشت به‌طوری‌که کاناپه از مقابل به شکل سبد بود. دیگر کاناپه موسوم به کونفیدن که در انتهای پشتی و در دو طرف قسمت اضافی‌ای که به‌شکل ربع دایره وجود داشت.
در عصر ما مدل‌های قدیمی کاناپه استثنائاً ممکنست به‌چشم بخورند. در کاناپه‌های مدرن ارتفاع پایه‌ها کاسته شده و کاناپه به شکل مبل راحتی پایه کوتاهی در آمده است. کاناپه بیشتر در سالن‌ها، هتل‌ها، کشتی‌ها و همچنین سالن‌های انتظار مورد استفاده واقع می‌شود. برای اینکه بتوان از این مبل بدو صورت استفاده کرد مدل‌هائی ساخته شده که به کاناپه تخت‌خواب موسوم است و پشتی یا تکیه‌گاه آن در موقعی که می‌خواهند از آن به‌عنوان تختخواب استفاده کنند به طریق خاصی در امتداد کف کاناپه قرار می‌گیرد و باین ترتیب به صورت یک تختخواب با تشک آماده در می‌آید.

منبع : مطالب ارسال شده