یکی مثل دیگری

اوباما می‌خواهد به تعداد سربازان ۶۵۰۰۰ نفر بیافزاید و تعداد تفنگداران دریائی را ۲۷۰۰۰ نفر افزایش دهد. مک‌کین مایل است نفرات ارتش را از ۷۵۰۰۰۰ به ۹۰۰ هزار افزایش دهد و بویژه وزنه را روی عملیاتی بگذارد که توسط نیروهای ویژه و سازمانهای جاسوسی صورت خواهد گرفت.
● تصورات دوکاندید ریاست جمهوری آمریکا در مورد مسائل بین‌المللی
▪ سیاست نظامی
این یک واقعیت است که هیچکس در ایالات متحده آمریکا در مقام ریاست جمهوری انتخاب نخواهد شد، اگر هدفش حفظ و توسعه سلطه ایالات متحده آمریکا در جهان نباشد و این تفوق برپایه قدرت نظامی بنا نشده باشد. بهمین دلیل هردو کاندیدا موافق بسط و توسعه قدرت ارتش می‌باشند.
اوباما می‌خواهد به تعداد سربازان ۶۵۰۰۰ نفر بیافزاید و تعداد تفنگداران دریائی را ۲۷۰۰۰ نفر افزایش دهد. مک‌کین مایل است نفرات ارتش را از ۷۵۰۰۰۰ به ۹۰۰ هزار افزایش دهد و بویژه وزنه را روی عملیاتی بگذارد که توسط نیروهای ویژه و سازمانهای جاسوسی صورت خواهد گرفت. بکمک تعلیم بهتر زبانهای خارجی، بویژه عربی، چینی و همینطور فارسی و پشتو لازم است که نفوذ جاسوسان به «کشورها و سازمانهای تروریستی» تسهیل گردد.
▪ خاور میانه
در منطقه خاور میانه مک‌کین براین عقیده است که «جنگ علیه تروریسم» در عراق پیروز خواهد شد و بهمین دلیل نیروهای ایالات متحده آمریکا نباید اکنون عقب نشینی کنند. در افغانستان بایستی که هم‌پیمانان دیگر در ناتو فعالیت‌های خود را تشدید بخشند. وی می‌خواهد علیه ایران «ائتلافی از موافقین» بوجود آورد و خارج از سازمان ملل متحد اقدامات تضییقی برای سرمایه‌گذاری و یا صدور نفت بکار گیرد. برای اسرائیل کمکهای نظامی بیشتر در نظر گرفته شده تا تفوق نظامی اسرائیل بر کشورهای عربی بطور دائم تثبیت گردد. برای کشورهای عربی لازم است که یک منطقه تجارتی آزاد از مراکش تا افغانستان بوجود آید که هرکس که به «تروریستها» کمک نکند، بتواند از آن بهره برد.
اوباما مایل است که نیروهای نظامی آمریکا را پله پله از عراق خارج کند و خواهان پایگاه‌های دائمی آمریکا در عراق نیست. بنظر وی کافیست که تعداد محدودی از پرسنل نظامی در عراق باق بماند تا نیروهای انتظامی و امنیتی عراق را تعلیم دهد، از منافع آمریکا دفاع کند و «القاعده را ریشه کن کند»(Root out).
با ایران لازم است که مذاکرات مستقیم صورت گیرد و دیپلماسی با فشار نظامی و اقتصادی تکمیل گردد. همین برخورد نیز با سوریه باید اعمال شود.
در درگیری بین اسرائیل و فلسطین وی طرفدار راه حل «دو کشور» است و مایل است از فلسطینیان مایل به مذاکره، پشتیبانی بعمل آورد.
در افغانستان می‌خواهد متفقین را موظف کند تا دست از محدودکردن پشتیبانی خود بردارند. وی مایل است باهمان وحدت نظری که علیه «کمونیسم» مبارزه شد، «جنگ علیه تروریسم» ادامه یابد، نیروهای اصلاح طلب اسلامی تقویت شود تا بتوان مثل جنگ سرد، پیروز از آب درآمد.

برگردان: خ.طهوری

منبع : دنیای ما