شنبه, ۲۴ آذر, ۱۴۰۳ / 14 December, 2024
مجله ویستا

وبلاگ نویسان خبرنگارانی از جنس دیگر !


وبلاگ نویسان خبرنگارانی از جنس دیگر !
هنوز مدت زیادی از درست شدن فعل googling یا جست وجو کردن نگذشته که ۸۰۰ میلیون کاربر اینترنت در سراسردنیا, فصل جدیدی اختراع کرده اند: blogging یا آنگونه که ما میگوییم " بلاگیدن " !
بلاگیدن یا وبلاگ نویسی واژه جدیدی است که با بالاگرفتن تب نو رسانه ای به نام وبلاگ, کابردی وسیع یافته است۰ استفاده زیاد روزنامه نگاران از وبلاگ باعث به وجودآمدن شکل جدیدی در شیوه گزارش نویسی خواهدشد.
وبلاگ یک صفحه ساده وب است با مجموعه ای از نوشته ها که در زمانهای متعدد به روز شده اند و بیشتر در آنها امکان نظرسنجی وجوددارد و معمولا" لابه لای نوشته ها " لینکها" یا اتصالاتی به سایتهای دیگر وجوددارد. یعنی گاهی میان خواندن نوشته یک وبلاگ نویس شما امکان آن را می یابید که به سایت یا وبلاگ دیگر سرک بکشید.
نوشته های وبلاگ ممکن است با عکس, موسیقی یا نمایشهای ویدیوئی اینترنتی نیز همراه باشند.وبلاگ پدیده ای به شدت شخصی است, فضایی برای ابراز " فردیت " نویسنده ؛ شاید یکی از جذابیتهای وبلاگ نویسی همین محیط پویا و آزادی است که اجازه می دهد نویسندگان بدون وجود موسسه, سردبیر و هرگونه ممیزی که بین نویسنده و خواننده قرارمیگیرد, اظهارنظر کنند.
تولد یک شکل جدید تاُثیر وبلاگ نویسی در شیوه های نوین گزارش نویسی امروز انکارناپذیر است.
" جی دی لاسیکا" سردبیر نشریه الکترونیکی " ریویو" با یادآوری افزایش اعتماد مردم به سایت ها و منابع " آن لاین " از زمان جنگ عراق, می گوید: " ازهمان زمان, مراجعه به وبلاگ ها اوج گرفت و کاربران برای دانستن تحلیلهای متفاوت, یادداشتهای صاحبنظران, نوشته هایی مانند دیدگاههای خارجی ها و حاضران درکانونهای خبر که می تواند نمای بی واسطه تری نسبت به مجلات و سایر نشریات به آنها بدهد, وبلاگ خواندن را شدت بخشیدند. "
● ساده, صریح و مستقیم !
خلاف بنگاههای رسانه ای بزرگ, وبلاگ نویس ها الزامی در رعایت استانداردها و قوانین روزنامه گاری معمول در خصوص موضوع و اهمیت, نحوه تنظیم و ترتیب ارائه مطالب خود ندارند.
خروجی های غیر حرفه ای این عده, نوشته هایی ساده اند که مستقیما" به موضوع می پردازد و صادقانه عکس العمل نویسنده را بدون استفاده از لغات و اصطلاحات پیچیده معمول در نشریات بیان می کند, این را می توان با بررسی هزارها وبلاگ موجود به راحتی لمس کرد
شاید روزی که " بلاگر دات کام " راه اندازی شد, کسی فکر نمی کرد این ابزار ساده به هر کس با کمترین دانش کامپیوتر اجازه می دهد اندیشه ها, احساسات و دیدگاههای خود را به صورت " آن لاین " ذخیره کند یا نزدیک به یکمیلیون نفر در دنیا بخواهند صدای خود را آن لاین به گوش دیگران برسانند, اما رفته رفته وبلاگ نویسی نیز به دلیل خواص کارآیی خود, به موضوعی مهم و مطرح تبدیل شد, تا آنجا که حتی خبرنگاران نشریات چاپی نیز به سمت رسانه نوپا اما جذاب شتافتند, خبرنگاران NBC و گاردین نخستین ها بودند. استقبال به حدی بود که شرکت بزرگ اینترنتی AOL تصمیم گرفت به کاربران خود خدمات وبلاگ نویسی رایگان ارائه کند. " گوگل " نیز شرکت " پیرالبز" صاحب سرویس بلاگر را خرید تا خدمات آن را گسترش دهد.وبلاگ ژورنال نیست !
روز به روز تعداد وبلاگ ها افزایش می یابد. به نظر می رسد روش جدیدی در روزنامه نگاری پدید آمده است, اما آ یا واقعا" اینطور است ؟ مخالفان نظر دیگری دارند...
" مایک اسمارت " , سردبیر بخش اخبار بی بی سی آن لاین معتقد است: " وبلاگ هم مثل سایر ابزارهای وب است, انتشار اطلاعات در آن معرکه است, اما چه قدر می شود به صحت آنها اطمینان داشت ؟ پدیده جالبی است اما من فکر نمی کنم یکسال بعد با این هیجان از آن سخن گفته شود "
" لوید شیفرد" , مدیر اجرایی " گاردین " نیز علی رغم اینکه معتقد است وبلاگ ها با ارائه نقطه نظرات مخالف با دیدگاه و فیلتر رسانه های بزرگ بسیار جذاب هستند و برخی از آنها عالی و خواندنی به نظر می رسند, اعتقادی به اینکه وبلاگ نویسی نوعی روزنامه نگاری است, ندارد, زیرا مردم نظرات خود را با روشی متفاوت با ساختار کلاسیک یا حتی نوین روزنامه نگاری و به صورت خام در وبلاگ هایشان مطرح و منتشر می کنند.
او دو خصیصه عمده را دلیل تفاوت وبلاگ نویسی و روزنامه نگاری می داند, اول شخصی نویسی است و دوم رعایت نکردن گردش کار و ساختار ژورنالیستی در رسانه های چاپی یا آن لاین۰ پس واقعا" دلیل استقبال از وبلاگ ها چیست ؟ نگاهی به محتوای وبلاگ ها مشخص می کند که مخاطبان به دنبال تعامل بیشتر در اخبار و گرفتن اطلاعات دست اول و ملموس تجربی هستند و اخبار را از زاویه و دیدی شخصی دنبال می کنند؛ شاید هم دلیل دیگر این استقبال, بی اعتمادی و از بین رفتن اعتقاد به درستی و صحت اخبار کارتل های بزرگ رسانه ای است.
" رابرت بلیچک" کارمند یک سازمان بهداشتی درمانی, مهم ترین دلیل مراجعه به وبلاگ ها را دریافت اطلاعات جالبی می داند که به هیچ وجه در رسانه های دیگر حتی شش غول رسانه ای آمریکا مطرح نمی شود. او به عنوان مثال , از گزارش ۸۰۰۰ صفحه ای یاد می کند که در آن از اسامی شرکت هایی که به آمریکا در تولید سلاحهای میکروبی و شیمیایی علیه عراق کمک کرده بودند, نام برده شده بود۰ این گزارش در هیچ یک از رسانه های رسمی آمریکا منتشر نشد.
● تعریف روزنامه نگاری ؛ نقطه سر خط!
اگر روزنامه نگاری را ارائه گزارشی بی طرف, ساخت یافته و منظم و صحیح از اخبار بدانیم, وبلاگ نویسی نمی تواند روزنامه نگاری قلمداد شود, اما با توجه به این واقعیت که همه روزنامه نگاران و رسانه ها هوادار این تعریف و روش نیستند, موضوع قدری پیچیده تر میشود.
مت هوفی, مبدع و مدیر سایت متافیلتر (وبلاگی با چند نویسنده که گزیده آخرین اخبار آنلاین را به شرحی کوچک معرفی می کند) معتقد است, اتفاقا" وبلاگ نویسی نیز کم کم به زبان و قواعد خاص خود رسیده است و اگر شخصی خبر مهمی را بدون تنظیم درست و به صورت بد عرضه کند وبلاگ نویسان دیگر حتما" این موضوع را به نویسنده یادآوری می کنند, در واقع جمع وبلاگ نویسان کارهای همدیگر را ویرایش و تصحیح می کنند و به عنوان ویراستار برای هم عمل می کنند.
" جی دی لاسیکا" نیز با اشاره به این موضوع که روزنامه نگاران تنها افرادی نیستند که می دانند چطور باید اخبار و واقعیت ها را عرضه کنند, می گوید: وبلاگ نویسانی که اخبار و مطالبشان را به شکل درست و حرفه ای تری عرضه می کنند مخاطبان بیشتری جذب می کنند و زبان درست به کاررفته در وبلاگ آنان به عنوان الگو در سایر وبلاگ ها به کارگرفته می شود۰ وی معتقد است, این روزها دیگر وبلاگ نویس ها خبرخود را بدون منبع و تاُیید منتشر نمی کنند و خود را ملزم می دانند که برای ارائه یک مطلب آن را از طریق " ای میل " و تلفن و سایت های دیگر تاُیید کنند, تا صحت و سقم آن مشخص شود, او اضافه می کند: حتی در مواقعی که یک وبلاگر حقایق مطلب خود را چک نمی کند, به دلیل عدم اطمینان به خبر بدون منبع و غیرمستند وی , نوشته وی بازتاب چندانی در فضا وبلاگ ها یا همان " Blogsphere " ندارد و به شکل مناسبی دیده نخواهدشد.
● وبلاگ ها, واقعیتی قدرتمند!
چه بخواهیم, چه نخواهیم, به آنها لینک بدهیم یا نه, فرقی نمی کند, آنها اینجا هستند و دیگر جزیی از ابراز قدرتمند اینترنت شده اند و به عنوان منابع خبری مورد استفاده قرارمی گیرند.
" هانتر تامسون " , " تام وولف " , " تروهان کاپت " و " نرمان میلر" پیشقراولان و مدعیان سبک جدیدی از روزنامه نگاری هستند که خبرها را به طعم و ذائقه ای متفاوت و شخصی عرضه می کنند.
" مایک اسمارت " با یادآوری حاشیه خبرهایی که وبلاگ نویسان در جریان انتخابات در آمریکا نوشتند تاُثیرگذاری آنها را مساوی با اخبار رسمی منتشر شده می داند و آینده موثرتری در مناسبت های ویژه پیش روی برای آنان پیش بینی می کند.
مت هوفی نیز به موج جدید مطبوعات چاپی اشاره می کند که سعی دارند زبان خود را به وبلاگ ها نزدیک کنند و موفقیت آنها را در گرو اجازه بروز فردیت نویسندگانشان می داند.
لوید شیفرد نیز با اشاره به اینکه وبلاگ گاردین تبدیل به مجموعه ای از لینکها با مهمترین اخبار جهان و کتابخانه ای پویا شده است, آن را تنها نیمی از ماهیت وبلاگ نویسی می داند و از شخصی نویسی به عنوان نیم دیگر آن یاد می کند, روندی که می تواند شما را به عنوان یک خبرنگار به دردسر بیندازد.
آیا روزنامه نگاران نسل بعد دردسرهای شخصی نویسی و عریان کردن دیدگاههای خصوصی خود در مقابل وقایع مختلف را به جان می خرند یا وبلاگ نویسی تنها برای دختران و پسران جوانی که درددل های خود را درآن می نویسند باقی می ماند و به تاریخ می پیوندد؟ زمان همه چیز را مشخص خواهدکرد.
منبع : شبکه فن آوری اطلاعات ایران