«حلقه سبز» یک فرصت طلایی بود

سیما تیرانداز، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون کشورمان، متولد سال ۱۳۴۹ تهران دوره بازیگری را در کلاسهای گلاب آدینه گذرانده است.
حتماً سریال «حلقه سبز» را به خاطر دارید. این سریال نگاهی ویژه به مسأله اهدا و پیوند عضو داشت. تیرانداز در این مجموعه نقش پزشکی را ایفا کرد که سعی داشت مسأله روح و ارتباط روحانی با آدمهای مرگ مغزی را برای همکارانش باور پذیر کند.
هر چند که دیر به دیر چهره این بازیگر توانمند را در کارهای نمایشی می بینیم، اما تیرانداز ثابت کرده که در ایفای نقش هایش توانایی ویژه ای دارد.
او در آثار سینمایی و تلویزیونی زیادی ظاهر شده و از کارهایش می توان به هامون، بانو، سایه هجوم، بی بی یون، ویروس ۲۰۰۰، تله فیلم چابهار و... و آثار نمایشی اش «رستوران»، «دخترک» ، « شب طولانی»، «محاله فکر کنی» و... اشاره کرد.
او در مورد چگونگی ورودش به عرصه هنر می گوید: «سال ۱۳۶۷ درست وقتی که ۱۸ ساله بودم به عرصه بازیگری راه پیدا کردم. البته دوره هایی که در کلاسهای آموزشی «گلاب آدینه» گذراندم تأثیر بسیاری در پیشرفت و موفقیتهایم داشته است و من همیشه مدیون راهنمایی های ایشان هستم.
با بازی در فیلم «هامون» اولین تجربه ام در سینما رقم خورد و پس از آن با فیلم «سایه هجوم» فرصت بیشتری برایم فراهم شد.
در دومین همکاری با داریوش مهرجویی در فیلم «بانو» تجربه های خوبی کسب کردم و البته در حین این تجربه های سینمایی، از تئاتر وتلویزیون هم غافل نبودم و همزمان در مجموعه های تلویزیونی هم نقش هایی را پذیرفتم. اما علاقه ام به تئاتر و البته کارگردانی در این عرصه باعث شده که توجه ویژه ای به نمایش و صحنه داشته باشم.
من نمایشهایی مثل «خبر خوش»، «قصه شبنم»، «مرگ یزدگرد»، «سلطان مار»، «آن سوی آینه»، « شبی در تهران» و... را کارگردانی کرده ام. تیرانداز در ادامه می گوید: «برای من بازیگری، دنیایی پر از فراز و نشیب است و البته امروز احساس می کنم به آرزویم در این عرصه رسیده ام.
در انتخاب فیلمنامه دقت بسیاری دارم و سعی می کنم پیشنهادهای خوب را بپذیرم، زیرا در این عرصه مسأله مهم برایم ماندگاری است و در این سالها تلاش بسیاری در این عرصه داشته ام.»
تیرانداز بارها در جشنواره های مختلف مورد تشویق قرار گرفته که از آن جمله می توان به جایزه بهترین بازیگر زن هشتمین جشنواره تئاتر فجر و بهترین بازیگر نقش دوم جشن خانه سینما، اشاره کرد.
اما بر می گردیم به فضای آخرین کارش نقش «گلبهار روزبهانی» در «حلقه سبز»؛ او در مورد این شخصیت می گوید: «سریال حلقه سبز برایم یک فرصت طلایی بود زیرا مخاطبان زیادی با این مجموعه و شخصیت گلبهار ارتباط برقرار کردند.
احساس می کنم که این سریال نگاه مردم را به مسأله اهدای عضو متفاوت کرده است. هر چند که من در حقیقت هیچ شباهتی به گلبهار ندارم ولی تلاش کردم از پس ایفای نقش بر بیایم. افتخار می کنم که با یکی از بهترین کارگردانان کشورم همکاری داشتم و همین طور با بهترینهای بازیگری ایران، همبازی بودم.
من دلیل موفقیت این سریال را پرداخت خوب، فیلمنامه قوی و حساب شده و کارگردانی قابل ستایش حاتمی کیا می دانم. هر چند که باور برخی از لحظات قصه برای خود من هم بسیار سخت و دردناک بود، ولی این مجموعه حقایق زیادی را مطرح کرد که شاید تا امروز همه ما از آن غافل بوده ایم. خوشحالم که این تجربه موفق ارتباطم را با مردم محکم تر کرد.»
وقتی از تیرانداز در مورد جایگاه مجموعه های تلویزیونی در میان مردم می پرسم می گوید: «تلویزیون شرایط ارتباطی بهتری با مردم دارد.
این روزها فضاهای کار متفاوت شده اند و به تصویر کشیدن برخی موضوعها به سختی گذشته نیست، اما به هر حال باید دقت نظر بیشتری در این خصوص صورت گیرد تا ماهیت اصلی تلویزیون به عنوان رسانه ملی که سهم بزرگی در فرهنگ سازی میان مردم دارد، کمرنگ نشود.»

ملیحه پژمان

منبع : روزنامه قدس