من از سرزمین مافیا می آیم!

همه اصرارهای ما برای این كه رحمان در كنار نام ایتالیا عكس بیندازد به جایی نرسید. او از ماجرای پاسپورت ایتالیایی اش به این طرف، محتاط شده و نمی خواهد دوباره آن انتقادات را به یاد بیاورد. بی خیال ایتالیا، ویوا ایران!
رحمان رضایی از آن بازیكنانی است كه در گفت وگو، جان مصاحبه كننده را به لب می آورد. هر سؤالی هم از رحمان بپرسی، با لحنی جواب می دهد كه انگار وزنه ۲۰۰ كیلویی بلند كرده. حس می كنی برای حرف زدن، تمام انرژی اش را مصرف می كند. چند تا سؤال كه بپرسی و بعد به صورتش نگاه كنی، می فهمی بنده خدا چه زجری كشیده تا جوابت را بدهد. پس از پرسیدن هر سؤال می توانی مطمئن باشی كلی از حرف های جالبی را كه می خواهد بگوید، به خاطر بی حالی سانسور می كند. روی كاناپه كه می نشیند، به قدری تنبل است كه نمی توانی تصور كنی او همان مدافع قدرتمند تیم ملی است كه در زمین، سمبل استحكام به حساب می آید. با وجود این فقط كافی بود یك ربع ساعت از گفت وگوی ما بگذرد تا او روی كاناپه نیم خیز بنشیند و در جواب هر سؤالی با انرژی تمام حرف بزند. رحمان از شنیدن سؤال هایی درباره تبانی در فوتبال ایتالیا و ماجرای نفوذ موجی بین مدیران فدراسیون فوتبال ایتالیا به شدت هیجان زده شد و البته جواب هایی داد كه ما را هیجان زده تر كرد. شاید پس از ۵ سال تحمل این فضای عجیب در ایتالیا، با پاسخ دادن به این سؤالات می خواست خودش را خالی كند. او در این گفت وگو از ماجرایی كه در این یك ماه، فوتبال ایتالیا را به هم ریخته، حرف زده است. هرچند كه مجبور بودیم یك ربع ساعت درباره خودش بپرسیم تا موتورش گرم شود.
● پنج سال پیش كه با سامره رفتی پروجا، همه تصور می كردند علی بیشتر از تو گل بكند. اما سامره چند ماه بعد برگشت و تو هنوز هم در سری A بازی می كنی.
-زمانی كه ما رسیدیم ایتالیا، فهمیدیم كه یكی از مدافعان پروجا مخفیانه با رم قرارداد بسته. برای همین، من خیلی راحت توی تركیب تیم رفتم. برخلاف من كه خوش شانسی آوردم، علی چند تا بدشانسی بزرگ آورد و مجبور شد برگردد.
● با این كه سابقه ای در سری A نداشتی، ولی تا جایی كه یادم می آید، سال اول، تمام مسابقات را فیكس بازی كردی. با این كه دفاع بودی، اما گل هم خوب می زدی.
-سال اول، از ۲۵ تا بازی فقط ده دقیقه از بازی بیرون آمدم؛ آن هم بازی با برشا به خاطر مصدومیت پا. اما سال دوم پس از ۹ تا بازی، من را گذاشتند روی نیمكت. توی ۹ تا بازی اول، سه تا گل زده بودم. ولی بعد از آن، نیمكت نشین شدم. فكر نكنم آن سال تا آخر فصل، بیشتر از دوازده سیزده تا بازی كرده باشم.
●چرا؟
- به خاطر مسائل مالی بود كه پروجا با باشگاه ذوب آهن داشت.
●با وجود این، سرسه كوزمی كه آن سال مربی پروجا بود، خیلی دوستت داشت. هربار كه گل می زدی، سمت نیمكت می دویدی و می پریدی بغلش.
- آره، از روزهای اول هم با هم راحت بودیم.
●چرا كوزمی الآن دیگر مربیگری نمی كند؟
- بعد از پروجا، یك دوره تو اودینزه و جنوا مربی بود. اما حالا كار نمی كند. خبر ندارم چرا. پارسال، لیگ قهرمانان اروپا مربیگری می كرد، اما خوب نبود و كنار رفت.
بارها شده كه بدانم بازی مان را با چه نتیجه ای می بازیم. اصلاً در مسابقات آخر فصل، نتیجه بازی ها معلوم است.
●اولین تمرین با پروجا را الآن یادت هست؟
- برخوردها این قدر خوب بود كه حس نمی كردم یك بازیكن خارجی هستم. دقیقاً یادم می آید كه سر تمرین برای بازی فوتبال، یاركشی می كردند. یك طرف كاپیتان تیم بود، یك طرف هم یكی دیگر. هر دو تا بحث می كردند كه من را بكشند.
●بعد از مشكلاتی كه ذوب آهن با پروجا داشت، به ایران برگشتی. حتی ذوب آهن رضایت نامه ات را نمی داد كه با مسینا قرارداد ببندی. روزهای آخر بود كه با مسینا بستی.
- تا آخرهای آگوست با ذوب آهن مشكل داشتم. دو سه روز مانده بود كه نقل و انتقالات تمام بشود، رضایت نامه ام را دادند و رفتم ایتالیا قرارداد بستم.
●با آن قرارداد برای سه سال باید در سیسیل زندگی می كردی. این جا تا اسم سیسیل می آید، همه به یاد مافیا می افتند.
- بالاخره مافیا هم هست و توی شهر می گردند. اما كاری به منِ فوتبالیست ندارند. توی سیسیل، همه جور آدمی می بینی. سیسیلی ها آدم های گرم و زودجوشی هستند. سیسیل، یك شهر بندری است كه اروپایی ها زیاد می روند آن جا. آب و هوای آن جا كاملاً مدیترانه ای است. حتی خود زمستان هم هیچ وقت برف نمی آمد.
●توی مسابقات مسینا، مافیا مشكلاتی به وجود نمی آوردند؟
- نه. اتفاقاً بهترین تماشاگران ایتالیا، تماشاگران مسینا هستند.
●تو را هم كه حسابی شرمنده می كردند. تا حالا چند تا عكس دیدم كه اسم رحمان رضایی را روی پلاكارد می نویسند و می آورند استادیوم.
- بالاخره من در بین بازیكنانی بودم كه پس از چهل سال، تیم را از سری B به سری A آوردم. البته سال قبل از ما، هم در سری C بودند. اصلاً توی ایتالیا برای مردم، داشتن تیم توی سری A خیلی مهم است. آن جا فقط وقتی می توانی ابراز وجود كنی كه تیمت توی سری A باشد. برعكس، وقتی هم كه تیم یك شهر به سری B سقوط می كند، تمام مردم شهر مشكل روحی پیدا می كنند. وقتی هم كه مسینا با قدرت آمد سری A، مردم سیسیل حس می كردند دیگر همه چیز دارند. برای همین، تمام بازیكنانی كه تیم را به سری A آورده بودند، دوست داشتند. وقتی از خانه بیرون می آمدیم، مردم دوره مان می كردند.
●توی این پنج سال با كدام بازیكنان ایتالیایی صمیمی شدی؟
- دو سه تا هستند كه حسابی با هم صمیمی هستیم. با گروسو هم كه در جام جهانی برای ایتالیا بازی می كرد، رفیق هستم.
●با هم تماس تلفنی دارید؟
- بله.
ورزشگاه انقلاب جایی بود كه رحمان رضایی در آن تمریناتش را دنبال می كرد و به استخر می رفت. اگرچه روزهای گذشته را در ایتالیا سپری كرد.
●دوست نداشتند به ایران سفر كنند؟
- كشورهای شرقی را خیلی دوست دارند. كلاً مردم ایتالیا دنبال شهرهای تاریخی و كشورهای تاریخی هستند. از زبان خیلی از ایتالیایی ها شنیدم كه دوست داشتند به ایران سفر كنند. اما تا حالا از گروسو این سؤال را نپرسیده ام.
●بعد از قهرمانی به گروسو زنگ زدی؟ چه حرفی می زد؟
- خیلی خوشحال بود. قبل از این كه بازیكنان تیم ملی ایتالیا برای جام جهانی معرفی بشوند، به من می گفت احتمالاً خط بخورم. درباره تیم ملی ایتالیا هم كه حرف می زدیم، خیلی بدبین بود. می گفت ایتالیا اگر از گروهش هم صعود كند، كاری نكرده و حتی مردم با گوجه و تخم مرغ به استقبال مان می آیند. مردم ایتالیا حداقل توقع شان از تیم ملی، این است كه جزو چهار تیم بشود. اما دیدی كه تیمشان قهرمان شد. پنالتی آخر را هم در فینال گروسو زد. بعد از بازی كه با هم حرف می زدیم، فقط داد می زد.
●در جام جهانی غیر از ایتالیا، تیم دیگری را هم دوست داشتی؟
- متأسفانه، بعد از این كه ایران حذف شد، فقط ایتالیا ماند.
●در آلمان با مردم ایتالیا برخورد داشتید؟
- آره، چند نفری را دیدم.
●حتی قبل از جام جهانی گفته بودی كه تماشاگران مسینا می آیند و تیم ملی ایران را تشویق می كنند.
- چند نفر آمدند.
●ماجرای لقب مرد آهنین كه در ایتالیا به تو دادند، چه بود؟
- توی سه سالی كه من در سری A بازی كردم، نزدیك به ۱۱۰ بار با پیراهن مسینا و پروجا به زمین رفتم. بالاخره این آمار در فوتبال ایتالیا یك كمی عجیب و غریب است. پارسال در مسینا هم باتجربه ترین بازیكن تیم از لحاظ سابقه حضور در سری A بودم.
●الآن پنج سالی می شود كه در فوتبال ایتالیا هستی. واقعاً این مافیایی كه می گویند، در فوتبال ایتالیا وجود دارد؟
- تا حدودی. این باز هم سیاست موجی بود یك سال، میلان را قهرمان می كردند تا مردم ساكت شوند.
●وقتی متن صحبت های لوچیانو موجی، مدیر باشگاه یوونتوس با رئیس كمیته داوران فدراسیون فوتبال ایتالیا منتشر شد، این جا كسی باور نمی كرد.
- موجی كسی است كه فوتبال ایتالیا را اداره می كند. مدیر باشگاه یوونتوس بود و یك شركت بزرگ هم دارد به اسم GA كه یك شركت بزرگ نقل و انتقال بازیكن است. البته نه فقط بازیكن و مربی، حتی مدیر باشگاه هم دارند. تا پارسال، نزدیك به دویست تا بازیكن در ایتالیا و اسپانیا با GA قرارداد داشتند. اما فقط این نبود. موجی چند تا داور هم برای خودش داشت. كارمندان فدراسیون ایتالیا را هم داشت. رئیس لیگ فوتبال، رئیس داوران و تلویزیون هم با موجی بودند. برای همین، هر كاری دلش می خواست، می كرد. تا جایی كه من می دانم، ۹ تا داور زیر نظر موجی در سری A سوت می زدند!●این ۲۰۰ تا بازیكنی كه با شركت GA قرارداد داشتند، دقیقاً چه چیزی را امضا می كردند؟
- بالاخره موجی، رئیس همه آنها بود. در هر تیم سری A كه نگاه می كردی، چند تا بازیكن از كمپانی GA می دیدی. مثلاً در مسینا ما پنج تا بازیكن داشتیم كه با GA قرارداد داشتند.
●یعنی این بازیكنان در بازی مقابل یوونتوس كم كاری می كردند؟
- نه فقط یوونتوس. موجی بنا به منافع شخصی خودش توی تمام مسابقات دخل و تصرف می كرد.
●مدارك این تبانی ها وجود دارد؟
- بله، الآن در ایتالیا همه این را می دانند. البته این تبانی هایی است كه در دو سال گذشته انجام شده.
وگرنه موجی الآن بیست سالی می شود كه در فوتبال ایتالیاست. زمانی كه مارادونا در ناپل بازی می كرد، موجی مدیر باشگاه ناپل بود. بعد از آن جا، آمد و مدیر باشگاه یوونتوس شد.
●این جا شنیده می شود كه در بعضی از مسابقات سری A، بازیكنان می دانند كه بازی چند چند می شود.
- من خودم هم تا حالا بارها شده كه بدانم بازی مان را با چه نتیجه ای می بازیم. اصلاً در مسابقات آخر فصل، نتیجه بازی ها معلوم است. وقتی یك هفته از سری A انجام می شود و ما دودوتا چهارتا می كنیم، می فهمیم چرا در فلان مسابقه، فلان تیم بازی را برده یا چرا در آن یكی بازی، آن تیم باخته. اصلاً قبل از این كه بازی های آخر هفته انجام شود، آدم می تواند پیش خودش پیش بینی كند كه چه تیم هایی می برند، كدام بازی ها مساوی می شود و چه تیم هایی می بازند.
- بالاخره موجی، همه كاره فوتبال ایتالیا بود. او همه جا را گرفته بود برای خودش. بقیه هم نمی توانستند با موجی رقابت كنند. برای همین، مجبور بودند كه یك جوری با موجی راه بیایند. ببینید، در فوتبال ایتالیا، خیلی از مدیران باشگاه ها وابسته به موجی بودند. حتی چند تا از رؤسای باشگاه ها هم با موجی رابطه داشتند. اصلاً موجی بود كه تعیین می كرد كدام تیم ها در سری A بمانند و كدام تیم ها به سری B سقوط كنند.
●این ماجرا را فوتبالیست ها می دانستند یا تماشاگران فوتبال هم از آن خبر داشتند؟
- همه می دانستند، ولی از موجی می ترسیدند و كسی نمی توانست حرفش را بزند. البته یك چیزهایی در روزنامه می پراندند. مثلاً می نوشتند یوونتوس به خاطر این كه یوونتوس است، این بازی را برد. اما هیچ وقت نمی نوشتند كه موجی این وسط دست دارد. می ترسیدند. اگر خبرنگاری می خواست درباره موجی بنویسد، سریع بیكار می شد. اما بعد از این كه ماجرا لو رفت، روزنامه ها هرچه را كه می دانستند نوشتند.
●در فصل قبل، شما می دانستید كه یوونتوس قهرمان می شود؟
- معلوم بود.
●پس چرا بعضی از فصل ها قهرمان نمی شود؟
- این باز هم سیاست موجی بود. اگر هر سال، یوونتوس قهرمان سری A بشود، صدای مردم درمی آید كه دیگر این چه لیگی است. برای همین، یك سال، میلان را قهرمان می كردند تا مردم ساكت شوند.
●در این مدتی كه برای مسینا بازی می كردی، پیش آمده بود كه بدانید نتیجه بازی چه می شود؟
- سال اولی كه در مسینا بودم، در بازی آخرمان با تیم كومو خود موجی آمده بود توی جایگاه VIP نشسته بود. ما كه داشتیم توی زمین می رفتیم، وقتی دیدیم موجی توی استادیوم است، خیالمان راحت شد كه به سری A صعود می كنیم.
●مسینا از آن تیم هایی بود كه تحت نظر موجی كار می كرد؟
- بله، تا حدودی.
●نمی فهمم كه چه طور یك آدم می تواند یك بازی فوتبال را این طور دقیق تحت تأثیر قرار بدهد.
- ببینید، هم چند نفر از بازیكنان تیم بازنده با GA قرارداد داشتند، هم چند نفر از بازیكنان تیم برنده. احتمال این كه یكی از ۹داوری كه با موجی رابطه داشتند بازی را سوت بزند هم، كم نبود. غیر از این، موجی تلویزیون را هم داشت. در فوتبال ایتالیا بارها پیش می آید كه یك تیم، گل آفساید می زند، ولی كارگردان تلویزیونی اصلاً صحنه آهسته آفساید را پخش نمی كند. یا حتی وقتی داور به نفع تیمی پنالتی ناحق می گیرد، گزارشگر بازی فریاد می زد كه این حتماً پنالتی است.
●با وجود این، یوونتوس در ایتالیا پرتماشاگرترین تیم است؟
- فقط در تورین، تماشاگر كم دارند. اگر دیده باشید، در مسابقات خانگی یوونتوس در دل آلپی، بیست سی هزار نفر تماشاگر دارد.
●انگار مردم تورین، بیشتر طرفدار تورینو هستند؟
- آره، ولی در شهرهای دیگر، یوونتوس پنجاه درصد تماشاگران فوتبال را دارد. حتی در میلان هم نصف مردم، یوونتوسی هستند. اما با وجود این كه یوونتوس قهرمان شده بود، توی جشن قهرمانی شان در تورین، هزار نفر هم جمعیت نیامده بود. مردم می گفتند كه این قهرمانی به درد ما نمی خورد. حتی شاكی هم شده بودند كه این چه تیمی است كه قهرمانی اش قلابی است. اصلاً كاپلو هم به خاطر این كه یوونتوس جو خوبی نداشت، تیم را ول كرد.
●اما وقتی تیم را فرستادند سری B ، مردم اعتراض كردند.
- بالاخره با این تیم، بزرگ شده اند. همیشه هم عادت كرده بودند كه تیمشان قهرمان سری A بشود و به لیگ قهرمانان برود. اصلاً به خاطر همین، احساس افتخار می كردند. پس عجیب نیست كه وقتی به سری B سقوط می كنند، همه اعتراض كنند.
●تو این چند سالی كه در مسینا بودی، تا حالا اتفاق افتاده كه مدیر تیم به رختكن بیاید و بگوید ما باید این بازی را ببازیم؟
- نه، توی رختكن به این صراحت نمی گویند. فقط به چند تا از بازیكنان می گویند.
●آن بازیكنانی كه از ماجرا خبردار می شوند، به بقیه خبر می دهند؟
- نه، اگر از تیمی، پنج نفر بدانند تیم باید ببازد، آنها كارشان را بلدند. حالا هرقدر هم كه باقی بازیكنان زور بزنند، نمی توانند كاری بكنند.
●قدرتی كه موجی در فوتبال ایتالیا به دست آورد، چه قدر به خانواده آنیلی ها ارتباط داشت؟
- البته از خانواده آنیلی، دیگر كسی نمانده. خودش و برادرهایش كه مرده اند. فقط پسرانش مانده اند. شاید برای همین بود كه دیگر نتوانستند این ماجرا را لاپوشانی كنند.
●آنیلی بزرگ، فوتبالی بود؟
- كاملاً، حتی سر تمرینات تیم هم می آمد.
●چرا یوونتوس با این كه چنین قدرت مالی بزرگی پشت سرش است، هر سال بازیكنان بزرگش را می فروشد و در عوض بازیكنان درجه دو می خرد؟
- بازیكنان بزرگ، چند سال كه برای یوونتوس بازی می كنند، با باشگاه به مشكل می خورند. زیدان در سال آخر، با یوونتوس مشكل داشت. حتی داویدز. برای همین، یوونتوس ستاره هایش را می فروشد و از فروششان سود خوبی می كند.
●چرا یوونتوس، هیچ بازیكن بزرگی نمی خرد؟ همیشه خریدهای این تیم، بازیكنان درجه دو هستند؟
- وقتی موجی می توانست بدون خرج های میلیاردی، تیم را قهرمان سری A كند، دیگر چه احتیاجی بود كه بخواهد بازیكنان گران قیمت بخرد؟ همیشه یوونتوس با چهار تا مدافع، دو هافبك و یك مهاجم، خوب بازی می كند. اصلاً این در فوتبال ایتالیا مشهور است. باور نمی كنید كه یوونتوس هر سال در سری A ، كوپا ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا پانزده تا بازیكن بیشتر نداشت؟ در حالی كه میلان بیست و دو تا بازیكن داشت.
●نفوذ یوونتوس به لیگ قهرمانان نرسیده بود؟
- حتی در لیگ قهرمانان هم چند تا بازی را مشكوك بردند. پارسال در تورین با یك تیم هلندی مساوی كردند. بعد در زمین حریف، بازی را سه بر صفر بردند. بعد همه فهمیدند كه یوونتوس، آن جا هم تبانی كرده است.
●در دادگاه ایتالیا، میلان، فیورنتینا و لاتزیو هم محكوم شدند. این چهار تیم هم با موجی رابطه داشتند؟
- این سه تا باشگاه هم قدرت خودشان را داشتند و تا جایی كه قدرتشان اجازه می داد، در نتیجه بازی ها دخالت می كردند. اما قدرت آنها اصلاً با موجی قابل مقایسه نبود.
●از این كه در فضایی فوتبال بازی می كنی كه تمام مسابقات از قبل نتیجه اش مشخص است، سرخورده نمی شوی؟
- امسال ما توی بازی با یوونتوس، دقیقه پانزده گل زدیم و جلو افتادیم. بعد هم كه یووه بازی را مساوی كرد، باز گل زدیم و دو بر یك شدیم. اما دقایق آخر، یوونتوس با پنالتی، دو بر دو كرد. بالاخره هر قدر هم كه تلاش كنی، نمی توانی نتیجه را عوض كنی. اصلاً وقتی ما با یووه بازی داریم، همه ذهن ها آماده است كه ما به یوونتوس می بازیم. حتی پس از این كه با ناداوری هم ببازیم، اصلاً به باخت فكر نمی كنیم. همیشه فقط به این فكر می كنیم كه جلوی یوونتوس، بهترین بازی را انجام دهیم، نه این كه بازی را ببریم.
●الآن دو سال است كه با مسینا، جلوی یوونتوس بازی می كنی. در هر چهار مسابقه هم مأمور مهار زلاتان ابراهیموویچ بودی. فقط در بازی آخر توانست گل بزند.
- البته در آن مسابقه هم هافبك مان پنالتی كرد. وگرنه زلاتان نمی توانست گل بزند.

مهدی امیرپور- سعید اكبری
بر گرفته از همشهری جوان

منبع : روزنامه همشهری