صرع و کار

بیشترین مردم نسبت به اپی لپسی (صرع) بصورت معجونی از علائم كه طبیعت غیر قابل پیش بینی دارد فكر می كنند و در مورد اینكه یك فرد مبتلا به صرع تا چه حد با فعالیت شغلی طبیعی سازگاری دارد ناآگاه و نامطمئن هستند.اپی لپسی یك نشانه است و بیماری نیست هرچند كه به عنوان یك بیماری مجرد شناخته و مطرح می شود.
تاثیر صرع بر فرد مبتلا گستره ای متغیر از حركات تشنجی شدید و اختلالات هوشیاری تا یك احساس خفیف یا قطع شدن كوتاه مدت تفكر طبیعی است و یا حتی یك احساس و رفتار كه به سختی مورد توجه دیگران قرار می گیرد. این نشانه ها به دلیل امواج الكتریكی كوتاه مدت حمله ای مغزی است كه از بعضی مناطق آن جریان می یابد. در بسیاری از موارد اپی لپسی یكی از حالتهای زیر را نشان می دهد:
● انواع صرع:
۱- یك كاهش هوشیاری خفیف و موقتی (چند لحظه ای) همراه افتادن یا دست و پا زدن.
۲- یك حمله ساده كاهش هوشیاری همراه حركات اندامها (دست و پا زدن)، بیشتر این حملات در جریان خواب یا هنگام بیدار شدن از خواب رخ می دهد.
۳- مواردی كه قبل از حمله، بیمار باخبر می شود و با علائمی وقع حمله را متوجه شده و می تواند كار خود را متوقف كند، بنشیند یا دراز بكشد و به جای مناسبی خود را منتقل نماید.
۴ مواردی كه حملاتشان به فواصل منظم رخ می دهد و می توان موقع وقوع آنرا حدس زد یا مشخص كرد (قابل پیش بینی).
تمام این بیماران كه دچار حمله تشنجی می شوند با درمان تحت كنترل در می آیند و می توانند بكار مناسب اشتغال یابند.
تنها افراد كمی باقی می مانند كه با وجود درمان دچار حملات مكرر و شدیدی می شوند و اگر این گروه را نتوان به همه كارها مشغول كرد می بایستی فقط در كارهای ساده و كارگاه و محیطها خاص محافظت شده مشغول كرد (محیط امن كاری و بی خطر).
این تفكر غیر واقعی است كه تصور كنیم اپی لپسی هیچ مشكلی را در كار و شغل فرد ایجاد نمی كند. اما حتی در صرع های شدید نیاز به مخفی كردن آن نیست. براساس مطالعات اخیر از هر ۲۰۰ نفر مردم عادی شاغل یك نفر درجاتی از اپی لپسی را داشته و بسیاری از آنها مسئولیتهای شغلی مختلفی را در انواع مشاغل پذیرفته اند. در واقع بسیاری از این افراد (مصروعین) هیچ اثری از بیماری ندارند زیرا صرع آنها به خوبی كنترل شده است.
آموزش و راهنمائی در مورد طبیعت حملات، تعداد و مدت آنها، نشانه های اعلام قبلی، اثرات بعدی و همچنین شغل مناسب فرد، می تواند امنیت و سلامت مصروع و همراهان و همكاران او را در محیط كار تامین نماید. بسیاری از كارفرمایان اغلب فكر می كنند هر كسی با هر نوع اپی لپسی نمی تواند در واحدهای كامپیوتری یا تصویری مثل ویدئو و بسیاری مشاغل دیگر اشتغال یابد. آنها فكر می كنند اینكارها باعث بروز حمله شده و یا حمله، به كار، دستگاه یا همكاران صدمه می زند.
پژوهشها نشان داده كه اپی لپسی مانع كار نمی شود و با درمانها و آموزشهای درست و رعایت ضوابط و مقررات ویژه بیمار مبتلا به اپی لپسی می تواند در اكثر مشاغل اشتغال یابد.
بطور كلی قانون طلائی (Golden rule: Jobs & peoples should be carefully matched) در مورد كار و صرع اینست كه مشاغل و مردم می بایستی بدقت با هم همتا شوند. یعنی تمام مردم مبتلا به صرع می توانند به اندازه توان خود مفید باشند.
حسن ظن (خوش بینی)، دقت و توجه و حمایت از طرف كارفرمایان و همكاران به مصروعین كمك م كند كه نیازها و مشكلاتشان كمتر شود و با كار خود نیازها و مشكلات جامعه و كارفرمایان را نیز كمتر نمایند.
كارفرمایان می توانند در مورد وضعیت بیماران مصروع فكر كرده و شرایط كار را آماده سازند و شرایطی بسازند كه فرد مصروع سهل تر و مطمئن تر كار كرده و به او كمك كنند تا كار مفیدتری را بانجام برساند. این مسئله بخصوص وقتی مهم است كه فرد مصروع در روزها یا هفته های اول كار خود باشد. زیرا ممكن است تعداد حملات اپی لپسی بعلت استرس و اضطراب ناشی از شغل جدید افزایش یابد.
درك این بیماران و احساس خوب به آنها داشتن ممكن است كافی باشد تا فرد مصروع این دوره استرس را به آسانی طی نماید و دچار حمله نگردد. كارفرما می بایستی سعی كند حس اعتماد كارمند و كارگر خود را جلب كند تا كارگر مصروع احساس اطمینان كافی داشته باشد و تغییر در وضع خویش را گزارش كند و در مورد اضطراب خود نیز صحبت كند.
اغلب اوقات مشكل اپی لپسی را پیش از آنكه یك خطر فیزیكی آنرا تشدید كند درك اشتباه و عدم دانش اطرافیان آنرا شدت می بخشد. بنابراین آموزش مردم و جلوگیری از مداخلات بی مورد، كمك خوبی به بیمار می كند. معرفی بیمار به پزشك و گرفتن مشاوره كمك مناسبی است.
● حمله تشنج در محیط كار
بیشتر افراد مبتلا به اپی لپسی مكن است هرگز در موقع كار دچار حمله نشوند. اما اگر حمله رخ داد یك راهنمائی خوب لازم است تا از عوارض بعدی جلوگیری نماید:
۱- فرد را به محل امنی منتقل نمایید.
۲- موانع و لباسهای دور گردن را باز نمایید تا راحت نفس بكشد.
۳- مایعات داده نشود و او را تحریك نكنید (سیلی زدن، پاشیدن آب ممنوع است).
۴- فرقی نمی كند، هیچ چیز سفت یا نرم را در دهان نگذارید. زیرا خطر شكستن دندانها یا انسداد راه تنفسی وجود دارد.
۵- سعی نكنید جلوی حركات غیر ارادی را در جریان یك حمله شدید بگیرید.
زیرا ممكن است باعث شكستن اندامها شود.
۶- بطور كلی نیازی به صدا كردن پزشك نیست مگر آنكه شخص به خود صدمه رسانیده، زخمی شده و یا اینكه حمله توسط جملات دیگری پشت سر هم تكرار شود.
۷- پس از یك حمله سخت نیاز به استراحت می باشد. قبل از آنكه فرد به سر كار خود برگردد به او استراحت داده، مایعات بخورانید.
۸- راجع به مصرف مرتب دارو و مشورت با پزشك معالج، وی را راهنمائی نمائید.
● آسیب پذیری نسبت به حادثه
افراد مصروع نسبت به دیگران در برابر حوادث آسیب پذیرترند. این آسیب پذیری در كار هم وجود دارد. تدابیر قبلی و واگذاری مشاغل مناسب این آسیب پذیری و حادثه زایی را در محیط كار كم می كند. توصیه می شود بیماران مصروع سریعا تحت درمان و كنترل كامل درآیند، و حتی پس از كنترل بیماری از اشتغال به مشاغل حساس و خطرزا مانند كار در ارتفاعات و كنار پرتگاه، كار در كنار دستگاهها و ماشینهای خطرناك و از كار در جوار آب، آتش، برق و مواد شیمیایی خودداری نمایند.
نكته جالب اینكه پژوهشها نشان داده است كه افراد مبتلا به صرع توجه و مراقبتهایی در كارشان نشان می دهند و زمانیكه بیماری تحت كنترل است كارشان قابل رقابت با افراد عادی است.

به نقل از سایت انجمن صرع ایران

منبع : پایگاه اطلاع رسانی پزشکی ایران سلامت