سید محمدبن محمود حسینی تهرانی عصار لواسانی

جنسیت: مرد
تخلص: عصار
تولد و وفات: (۱۲۶۴ -۱۳۵۶ - ۱۳۵۵) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه اصولی ، مفسر ، حکیم و شاعر
در ابتدا آشفته تخلص می‌کرد و سپس عصار را برگزید و لقب شعری او ناظم بود. اصل وی از مازندران و ساکن لواسان تهران بود. پس از فراگیری سطوح و خارج فقه ، در تهران ، در ۱۲۸۹ ق ، به عراق رفت و از آنجا سفری به مکه نمود و در بازگشت ، در ۱۲۹۶ ق ، به سامراء مهاجرت کرد و در همان‌جا ساکن شد. او با کهولت سن و از دست دادن یک چشم و کمی دید چشم دیگر ، غالباً‌ با تألیف اشتغال داشت. عصار در مشهد درگذشت و در ایوان صحن رضوی دفن شد. از آثار وی: "التأملیات" ، در بیان وجه تأملات "مکاسب" شیخ انصاری؛ حاشیۀ "القواعدالکلیهٔ‌الاصولیهٔ و الفرعیه" ، شهید اول؛ حاشیۀ "کشف‌الریبۀ فی احکام‌الغیبه"‌ شهید ثانی؛ "فقاههٔ‌الرضویهٔ" ، فقه استدلالی ، در دو مجلد؛ حاشیه بر "کشف‌الفوائد" علامه‌ حلی ، در شرح "قواعدالعقائد" خواجه نصیرالدین طوسی؛ "ناسخ‌التفاسیر" ، در تفسیر فارسی ، در سه مجلد که قسمتی از آن به خط شاگرد او میرزا احمدبن صالح بادکوبه‌ای است؛ "الحجج‌الرضویهٔ فی تأئیدالهدایهٔ‌الهدایهٔ و الرد علی‌البابیه" ، به فارسی؛ "المواهب‌الرضویهٔ فی رفع‌الشبهات‌المقولهٔ و المنویهٔ" ، در نبوت خاصه و در جواب تشکیلات مسیحیان ، بابیان ، بهائیان و قادیانیان ، به فارسی؛ "التحفهٔ‌المدینهٔ" ، در عروض جامع بین عربی و فارسی و قافیه عربی و قافیه فارسی ، که در ۱۲۹۰ ق در مدینه تألیف کرد؛ "بیان‌الغیب" ، دیوان شعر ، در استقبال از "دیوان خواجه حافظ"؛ "لسان‌الغیب"؛ "نیاح‌الغیب"؛ "دیوان عصار"؛ منظومۀ "خیرالرسائل" یا شرح "دیوان گلشن راز".

منبع : مطالب ارسالی