ابوالفتح محمد شهرستانی

جنسیت: مرد
نام پدر: ابوالقاسم عبدالکریم بن احمد
تولد و وفات: (۴۶۷ /۴۷۹ -۵۴۸) قمری
محل تولد: ایران - خراسان - شارستان (شهرستان) خراسان ، بین خوارزم و نیشابور
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه ، فیلسوف و متکلم اشعری
او عالمی نیکو صفت بود اما تأئید مذهب فلاسفه و اتهام به گرایش به اسماعیلیه او را از درجه امامت و پیشوایی ساقط کرد. مدتی در خوارزم ساکن بود ، سپس به خراسان منتقل شد. در نیشابور نزد احمدخوافی و ابونصر قشیری فقه آموخت و در نزد ابوالقاسم انصاری علم کلام را فرا گرفت. او در نیشابور از علی بن مدینی و ابوالحسن بم اخرم حدیث شنید. در ۵۱۰ق وارد بغداد شد و سه سال در آنجا اقامت گزید و به تدریس مشغول شد و درس مجلس وعظش در نظامیهٔ بغداد مورد توجه و رغبت عامه واقع شد. از شاگردان به نام او ابوسعد عبدالکریم سمعانی داشت. شهرستانی در شهرستان خراسان درگذشت. ازآثارش: "نهایهٔ‌الاقدام فی علم‌الکلام"؛ "الملل و النحل"؛ "المنهاج و البینات"؛ کتاب المضارعه"؛ "تلخیص‌الاقسام‌لمذهب‌الانام"؛ "الارشاد الی عقاید‌العباد"؛ "مصارعات‌الفلاسفه"؛ "تارخ‌الحکما"؛ "المبدء و المعاد"؛ تفسیر فلسفی"شورهٔ یوسف"؛ "غایهٔ‌المرام"؛ "دقائق‌الاوهام".

منبع : مطالب ارسالی