ابومحمد دعلج سجزی بغدادی

جنسیت: مرد
نام پدر: احمد بن دعلج سجستانی
تولد و وفات: (ح ۲۵۹ -۳۵۱) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: فقیه و محدث
اصل او از سیستان است و محدث بغداد در زمان خود بود. به شهرهای خراسان و ری و حلوان و بغداد و کوفه و بصره و مکه سفر کرد و حدیث‌ها شنید. از محمدبن عمرو قشمرد نیشابوری و عبدالله بن محمد شیرویه و جعفر بن محمدترک و علی بن محمد حکانی قزوینی و هشام بن علی سیرافی و عبدالله بن احمد بن حنبل و محمد بن ابراهیم پوشنجی و محمد بن ایوب رازی و عثمان بن سعید دارمی و ابومسلم کجّی و امام‌الائمه ابن خزیمه و دیگران حدیث روایت کرد. دارقطنی و ابوعلی بن شاذان و احمد بن ابی عمران هروی و استاد ابواسحاق اسفراینی و ابن رزقویه و ابن جمیع غسائی و ابوعبدالله حاکم نیشابوری و عده‌ای دیگر از وی حدیث روایت کرده‌اند. او را در روایت به دریا تشبیه کرده‌اند. مدت زمانی مجاور مکه شد سپس به بغداد رفت و در آنجا ساکن شد. از آنجائی که تاجرپیشه و دارای اموال بسیار بود ، صدقات جاریه و وقف‌های بسیاری بر اهل حدیث سیستان و بغداد و مکه نمود و حاکم گوید که گشاده دست‌تر از وی نبود. از آثارش:"مسند" یا "المسند‌الکبیر" ، در "العلام" ، "مسند‌المقلین" نیز به وی نسبت داده شده است.

منبع : مطالب ارسالی