یکشنبه, ۱۹ آذر, ۱۴۰۲ / 10 December, 2023
مجله ویستا
درس تانگو - THE TANGO LESSON
سال تولید : ۱۹۹۷
کشور تولیدکننده : انگلستان، فرانسه، آرژانتین و آلمان
محصول : کریستوفر شپارد
کارگردان : سالی پاتر
فیلمنامهنویس : سالی پاتر
فیلمبردار : روبی مولر
آهنگساز(موسیقی متن) : پاتر
هنرپیشگان : پاتر، پابلو ورون، گوستاوو ناوی‌یرا، فابیان سالاس، دیوید تول، پیتر ائر و هیتکوت ویلیامز
نوع فیلم : رنگی و سیاه و سفید، ۱۰۲ دقیقه
̎سالی̎ (پاتر)، فیلمنامهنویس، دچار ̎توقف ذهنی̎ شده و از کار روی طرح فیلم‌نامه‌ای جنائی به نام ̎خشم̎ مع دربارهٔ چند نفر است که در دنیای مُد کار می‌کنند، راضی نیست. او برای استراحت به پاریس سفر می‌کند و در آن‌جا با رقصندهٔ تانگو، ̎پابلو ورون̎ (ورون) آشنا می‌شود. ̎سالی̎ شیفتهٔ رقص تانگو می‌شود و به ̎پابلو̎ پیشنهاد می‌کند در عوض شرکت در فیلمش به او تعلیم تانگو بدهد. آن دو در رقص و در عشق عمیقاً به هم وابستگی پیدا می‌کنند اما رابطهٔ عاطفی، موفقیتشان به‌عنوان رقصنده را تهدید می‌کند...
● خودسرگذشت‌نامه‌ای درخشان از پارتر که پیش از این استعدادهای چندگانهٔ خود را در سینما بروز داده بود. تانگو، استعارهٔ رابطه‌ای است که زمینه تأملات گوناگونی را فراهم می‌آورد و پاتر به تماشاگر فرصت فراوانی می‌دهد تا دربارهٔ جنگ قدرت در رابطهٔ هنری و رمانتیک فکر کند. مابین اجراهای خیره کنندهٔ حرکات موزون اتفاق چندانی نمی‌افتد و فیلم‌برداری مولر به خوبی در خدمت نمایاندن این حرکات عمل می‌کند. سکانس‌های خیالی و پُر شور فیلم‌نامهٔ ناتمام ̎خشم̎ جذابند و بارقه‌هائی را ارائه می‌دهند. البته روند تداوم پیرنگ کند است و بازی ظریف پاتر در نقش شخصیت اصلی هم چندان کمکی به آن نمی‌کند. ورون در نقش رقصنده جذاب می‌نماید، اما حتی بازی او هم به اوج نمی‌رسد. آن‌چه بر پرده می‌آید، قصهٔ عشقی متفکرانه و مملو از علاقهٔ توأم با خویشتن‌داری است. خیلی‌ها فیلم را نوعی لذت‌طلبی شخصی قلمداد کرده‌اند، اما پاتر ضمن پرداختن به موضوعی شخصی، جسارت و تجربه‌گرائی خود را هم نشان می‌دهد.
کشور تولیدکننده : انگلستان، فرانسه، آرژانتین و آلمان
محصول : کریستوفر شپارد
کارگردان : سالی پاتر
فیلمنامهنویس : سالی پاتر
فیلمبردار : روبی مولر
آهنگساز(موسیقی متن) : پاتر
هنرپیشگان : پاتر، پابلو ورون، گوستاوو ناوی‌یرا، فابیان سالاس، دیوید تول، پیتر ائر و هیتکوت ویلیامز
نوع فیلم : رنگی و سیاه و سفید، ۱۰۲ دقیقه
̎سالی̎ (پاتر)، فیلمنامهنویس، دچار ̎توقف ذهنی̎ شده و از کار روی طرح فیلم‌نامه‌ای جنائی به نام ̎خشم̎ مع دربارهٔ چند نفر است که در دنیای مُد کار می‌کنند، راضی نیست. او برای استراحت به پاریس سفر می‌کند و در آن‌جا با رقصندهٔ تانگو، ̎پابلو ورون̎ (ورون) آشنا می‌شود. ̎سالی̎ شیفتهٔ رقص تانگو می‌شود و به ̎پابلو̎ پیشنهاد می‌کند در عوض شرکت در فیلمش به او تعلیم تانگو بدهد. آن دو در رقص و در عشق عمیقاً به هم وابستگی پیدا می‌کنند اما رابطهٔ عاطفی، موفقیتشان به‌عنوان رقصنده را تهدید می‌کند...
● خودسرگذشت‌نامه‌ای درخشان از پارتر که پیش از این استعدادهای چندگانهٔ خود را در سینما بروز داده بود. تانگو، استعارهٔ رابطه‌ای است که زمینه تأملات گوناگونی را فراهم می‌آورد و پاتر به تماشاگر فرصت فراوانی می‌دهد تا دربارهٔ جنگ قدرت در رابطهٔ هنری و رمانتیک فکر کند. مابین اجراهای خیره کنندهٔ حرکات موزون اتفاق چندانی نمی‌افتد و فیلم‌برداری مولر به خوبی در خدمت نمایاندن این حرکات عمل می‌کند. سکانس‌های خیالی و پُر شور فیلم‌نامهٔ ناتمام ̎خشم̎ جذابند و بارقه‌هائی را ارائه می‌دهند. البته روند تداوم پیرنگ کند است و بازی ظریف پاتر در نقش شخصیت اصلی هم چندان کمکی به آن نمی‌کند. ورون در نقش رقصنده جذاب می‌نماید، اما حتی بازی او هم به اوج نمی‌رسد. آن‌چه بر پرده می‌آید، قصهٔ عشقی متفکرانه و مملو از علاقهٔ توأم با خویشتن‌داری است. خیلی‌ها فیلم را نوعی لذت‌طلبی شخصی قلمداد کرده‌اند، اما پاتر ضمن پرداختن به موضوعی شخصی، جسارت و تجربه‌گرائی خود را هم نشان می‌دهد.
همچنین مشاهده کنید
