حاملگی و صرع

در حین حاملگی، اندازه گیری دقیق سطح خونی داروها و تعداد حملاتی كه ایجاد می شود، برای مطمئن شدن از سلامت هم نوزاد و هم مادر ضروری می باشد.
بیماران مبتلا به صرع معمولاً كمتر بچه دار می شوند. این امر بطور عمده بعلت فشارهای اجتماعی است كه برآنها وارد می شوند، گرچه خود بیماری صرع و درمان دارویی آن نیز می تواند گاهی اوقات بر روی بارداری فرد تأثیر بگذارد. بعلاوه، بعضی از داروهای ضدصرع ممكن است دارای اثرات كاهش دهنده میل جنسی باشند.
داروهای ضدصرع می توانند اثر قرصهای ضدبارداری را كاهش دهند، بنابراین برای اینكه این قرصهای ضدبارداری بتوانند بخوبی اثر خود را نشان بدهند باید از انواع قوی تر آن (با دوز بالا) استفاده شود.
حاملگی
در طی حاملگی، حدود ۳۰ درصد بیماران تعداد حملاتشان افزایش می یابد، در ۲۰ درصد بیماران تعدا تشنج ها كم می شود و در ۵۰ درصد بیماران، هیچگونه تغییری در تعداد تشنج ها ایجاد نمی گردد. نحوه برخورد بدن با داروهای ضدصرع در هنگام حاملگی فرق خواهد نمود و اندازه گیری دقیق سطح خونی داروها و تعداد تشنج هایی كه بیمار انجام می دهد از اهمیت زیادی برخوردار است. اغلب لازم است مقدار داروی ضدصرع را در هنگام حاملگی تغییر بدهیم. بسیاری از خانمهای حامله از ترس اینكه مبادا داروهایی كه می خورند برروی فرزندشان آسیب برساند خوسرانه اقدام به كم كردن مصرف داروهای ضدصرع می كنند. گرچه آنها نمی دانند كه با این كار ممكن است حملات آنها افزایش یافته و همین تشنج ها باعث آسیب رساندن به كودكشان و حتی سقف جنین شود.
خطرات داروهای ضدصرع برای جنینی كه در رحم وجود دارد، كم می باشد. اما در مواردی كه مادر از چند داروی ضدصرع و با مقادیر زیاد استفاده می كند، این خطرات بیشتر می باشد. احتمال به دنیا آمدن نوزادان غیرطبیعی در مادران سالم ۲ درصد می باشد و این احتمال در مادرانی كه فقط از یك داروی ضد صرع استفاده می كنند ۶ درصد می باشد (نسبتاً
كم) و در مادرانی كه از سه داروی ضدصرع بطور همزمان استفاده می كنند حدود ۲۰ درصد می باشد (كاملاً زیاد).
بنابراین قبل از حامله شدن، اهمیت زیادی دارد
كه پزشك، بیمارش را به حداقل دارویی كه باعث كنترل صرعش بشود، برساند.
شایعترین ناهنجاری ای كه در نوزادانی كه از مادران مبتلا به صرع به دنیا می آیند دیده می شود شكاف كام یا لب (لب شكری) می باشد كه در یك سوم ناهنجاریها مشاهده می گردد. اسپاینا بیفیدا (Spina Bifida) یك عارضه جانبی وخیم تر این داروها می باشد كه در نوزادان مادرانی كه از داروی سدیم والپروات (یك تا دو درصد تولدها) یا كاربامازپین (نیم تا یك درصد تولدها) استفاده می كنند دیده
میشود. بیمارانی كه از چنین داروهایی استفاده می كنند می توانند در حین بارداری اقدام به سونوگرافی و آزمایشهای خونی می كنند تا در صورت مشاهده وجود بیماری اسپاینابیفیدا در جنین شان، در صورت تمایل اقدام به سقط جنین نمایند. تمام خانمهایی كه داروهای ضدصرع مصرف می كنند باید از قرصهای اسیدفولیك قبل از حامله شدن و در طی سه ماهه اول بارداری استفاده كنند، زیرا با این كار،خطر وقوع سقط جنین و بروز ناهنجاریهای جنینی بخصوص اسپاینابیفیدا را كم می كنند (امروزه بحث بر این است كه تمام خانمها صرف نظر از اینكه از داروهای ضدصرع استفاده می كنند و یا اینكه سالم هستند باید از قرصهای اسیدفولیك در طی این دوره استفاده نمایند). در ماه آخر بارداری، ویتامین كا (K) باید به مادر داده شود و نوزاد نیز باید ویتامین كا (K) دریافت دارد زیرا داروهای ضدصرع باعث كاهش این ویتامین در بدن می شوند. در صورتی كه نوزاد به اندازه كافی ویتامین كا K نداشته باشد، خون او ممكن است بخوبی منعقد نشده و بنابراین مشكلاتی با خونریزی و خونریزی مغزی داشته باشد
تغذیه با شیر مادر
خانمهایی كه از داروهای ضدصرع استفاده امی كنند معمولاً می توانند بدون هیچ خطری از پستان خود به نوزادشان شیر بدهند. زیرا اكثر داروهای ضدصرع، خیلی كم وارد شیر موجود در پستانها می شوند. فقط در هنگامی كه داروهای اتوسوكسیماید یا فنوباربیتال با مقادیر زیاد خورده می شود، می تواند مقدار زیادی از این داروها وارد شیر شود. داروی فنوباربیتال كه وارد شیر در پستان می شود می تواند باعث خواب آلودگی نوازد شود.

منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران