ژنرال دلا رووره - Il Generale Della Rovere

سال تولید : ۱۹۵۹
کشور تولیدکننده : ایتالیا
محصول : موریس ارگاس
کارگردان : روبرتو روسلینی
فیلمنامه‌نویس : سرجو آمیدئی، دیه‌گو فابری، ایندرو مونتانلی و روسلینی، برمبنای نوشته مونتانلی.
فیلمبردار : کارلو کارلینی.
آهنگساز(موسیقی متن) : رنتسو روسلینی.
هنرپیشگان : ویتوریو دسیکا، هانس مسمر، ویتوریو کاپریولی، جوزپه روستی، ایوو گارانی، ساندرا میلو، جووانا رالی و آن ورنون.
نوع فیلم : سیاه و سفید، ۱۳۰ دقیقه.


جنووا، زمستان ۱۹۴۳ ـ ۱۹۴۴. کلاهبردار خرده‌پائی به‌نام "باردونه" (دسیکا) در شرایطی که پارتیزان‌ها به نیروهای نازی در شمال ایتالیا درگیرند، با نام مستعار "گریمالدی" از بستگان مبارزان در بند فاشیست‌ها و گشتاپو اخاذی می‌کند. اما حقه‌بازی او لو می‌رود و زمانی که نزد "مولر" (مسمر)، افسر عالی‌رتبه نازی، برده می‌شود، می‌پذیرد که به جای قبول مجازات با آلمانی‌ها همکاری کند. "مولر" از "باردونه" می‌خواهد که در زندان میلان نقش "دلا رووره"، ژنرال وطن‌پرست ایتالیائی را که اتفاقی به قتل رسیده، بازی کند و بدین وسیله زندانیان را که از مرگ ژنرال بی‌خبرند، بفریبد تا گشتاپو بتواند "فابریتسیو" (گارانی)، رهبر برجسته پارتیزان‌ها را که آلمانی‌ها از زندانی بودن او مطمئن‌اند، اما هنوز موفق به شناسائی‌اش نشده‌اند، پیدا کنند. "باردونه" می‌پذیرد اما پس از مدتی که میان زندانیان به سر می‌برد، تحمل شکنجه و حتی اعدام را به همکاری با نازی‌ها ترجیح می‌دهد...
٭ اما مابعد دوره اینگرید برگمن در آثار روسلینی (و کشف سینمای مستند با فیلم هند) که منتقدان آن را به‌عنوان بازگشت استاد به مکتب نئورآلیسم تلقی کردند. آمیختن فضای کمیک و حماسی، ورطه‌ای خطرناک به‌نظر می‌رسد که روسلینی از آن تجربه‌ای موفق به دست می‌دهد. بازی دسیکا در نقش مردی که فاصله بزدلی تا تبدیل شدن به قهرمانی ملی را یکشبه طی می‌کند، تحسین‌برانگیز است. به‌هر حال فیلم در سایه آثاری خاطره‌برانگیز، مثل رم، شهر بی‌دفاع (۱۹۴۵) و پائیزا (۱۹۵۶) فیلم در سایه آثاری خاطره‌برانگیز، مثل رم، شهر بی‌دفاع (۱۹۴۵) و پائیزا (۱۹۴۶) قرار می‌گیرد؛ جرا که زمانه دیگری شده و بازگشت به حس و فضای آن سال‌ها به سختی امکان‌پذیر است.