پنجشنبه, ۳۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 18 April, 2024
مجله ویستا


ایتالیایی‌ تبار دل‌ شکن‌


ایتالیایی‌ تبار دل‌ شکن‌
او از مشهورترین‌ بازیگران‌ زن‌ سینما طی‌ دهه‌های‌ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ بود و ۵ بار كاندیدای‌ اسكار شد و یكی‌ از آنها را بخاطر بازی‌ عالی‌اش‌ در «معجزه‌گر» به‌ سال‌ ۱۹۶۳ تصاحب‌ كرد.اما از هر كس‌ كه‌ سینما را می‌شناسد و شناختی‌ از آن‌ بنكرافت‌ دارد، درباره‌ او پرس‌وجو كنید، اولین‌ و بارزترین‌ تصویری‌ كه‌ از وی‌ در ذهن‌ دارد و ارایه‌ می‌كند، مربوط‌ به‌ همان‌ زن‌ پردردسر در «گراجوئت‌» فیلم‌ پرسروصدای‌ سال‌ ۱۹۶۸ مایك‌ نیكولز است‌. حضور و آرامش‌ وی‌ در نقش‌ خانم‌ رابینسون‌ در این‌ فیلم‌ خیره‌كننده‌ و بارزترین‌ وجه‌ فیلم‌ است‌ و تقابل‌ او با كاراكتر داستین‌ هافمن‌ در این‌ فیلم‌ كه‌ یك‌ دانشجوی‌ جوان‌ است‌، از یادها نمی‌رود.
آن‌ رل‌، به‌ مقوله‌ و مبحث‌ زنان‌ پخته‌ و میانسال‌ در داستان‌های‌ سینمایی‌ معنا و مفهوم‌ تازه‌یی‌ را بخشید و سال‌ها بعد نیز هرگاه‌ كه‌ بنكرافت‌ در خیابان‌ راه‌ می‌رفت‌، رهگذران‌ تا او را می‌دیدند، بلافاصله‌ می‌گفتند خانم‌ رابینسون‌. این‌ نشان‌ می‌دهد این‌ كاراكتر چه‌ مخلوق‌ عظیم‌ و دیر پایی‌ بوده‌ است‌. اما آن‌ بنكرافت‌ كه‌ اخیرا در ۷۴ سالگی‌ درگذشت‌، چند بار طی‌ مصاحبه‌هایش‌ از این‌ مساله‌ گله‌ كرده‌ و گفته‌ بود: «برای‌ من‌ مساله‌ قدری‌ ناراحت‌ كننده‌ است‌، زیرا حس‌ می‌كنم‌ و می‌بینم‌ كه‌ مردم‌ هنوز از آن‌ حد و مرز عبور نكرده‌اند و فراتر از آن‌ به‌ من‌ نمی‌نگرند.»
تولد در برانكس‌
اما بازیگری‌ كه‌ از آن‌ طریق‌ تبدیل‌ به‌ یكی‌ از مطرح‌ترین‌ «كاراكتر اكتور»های‌ هالیوود شد این‌ حرفه‌ را با بازی‌ در فیلم‌های‌ «B» هالیوود و طی‌ دهه‌ ۱۹۵۰ و برخی‌ نمایش‌های‌ زنده‌ تلویزیونی‌ آموخت‌ و تجربه‌ كرد. او با نام‌ كامل‌ و حقیقی‌ آنا ماریا لوییز ایتالیانو به‌ سال‌ ۱۹۳۱ در محله‌ برانكس‌ شهر نیویورك‌ به‌ دنیا آمد و كار بازیگری‌ را با اسم‌ مستعار و كوتاه‌ شده‌ «آن‌ مارنو» شروع‌ كرد ولی‌ به‌ این‌ نتیجه‌ رسید كه‌ این‌ نام‌، تبار غیرامریكایی‌ و ریشه‌ و تبار ایتالیایی‌ و مهاجر بودن‌ اقوام‌ و پدران‌ او را بیش‌ از حد رو می‌كند و در نتیجه‌ نام‌ مستعار بنكرافت‌ را اختیار كرد. با اینكه‌ در آن‌ ایام‌ چندان‌ مهم‌ و باارزش‌ نبودند، اما حضور در نمایش‌های‌ تلویزیونی‌ نوعی‌ نظم‌ كار سازماندهی‌ شده‌ را در وجود وی‌ كاشت‌. او به‌ واقع‌ طی‌ دو سال‌ در ۵۰ شوی‌ تلویزیونی‌ ظاهر شد. خودش‌ می‌گفت‌: «این‌ بهترین‌ مدرسه‌ كارآموزی‌ متصور و ممكن‌ برای‌ یك‌ بازیگر بود و حسن‌ آن‌ تمركز و سرعت‌ و دقت‌ پیدا كردن‌ در كار بود.»
خشكش‌ زد
با این‌ حساب‌ جای‌ تعجب‌ داشت‌ كه‌ چرا در سال‌های‌ بعدی‌ آن‌ بنكرافت‌ آنقدر با نمایش‌های‌ زنده‌ تلویزیونی‌ غریبه‌ و از آن‌ دور شد. بطوری‌ كه‌ حكایت‌ می‌كنند وقتی‌ برای‌ شركت‌ در نمایش‌ «ووگان‌ چت‌» به‌ تلویزیون‌ رفت‌ و مطلع‌ شد كه‌ برنامه‌ ضبط‌ و ادیت‌ نمی‌شود و مستقیما و زنده‌ به‌ نمایش‌ در می‌آید، خشكش‌ زد. شاید سال‌ها پرداختن‌ به‌ كار در سینما و امكان‌ دهها بار تصویربرداری‌ از یك‌ سكانس‌ او را بدعادت‌ كرده‌ بود.
می‌گویند «آن‌ بنكرافت‌» در آغاز فقط‌ می‌خواست‌ یك‌ ستاره‌ سینما باشد، اما پس‌ از گذشت‌ مدتی‌ یادگیری‌ حقیقی‌ و عمیق‌ هنر بازیگری‌ به‌ اولویت‌ نخست‌ در كار او بدل‌ شد. اینچنین‌ بود كه‌ او به‌ مدرسه‌ معروف‌ «اكتورز استودیو» در نیویورك‌ رفت‌ و این‌ همان‌ مكانی‌ بود كه‌ روش‌ موسوم‌ به‌ متد اكتینگ‌ از آن‌ سر بر آورد یا به‌ كلامی‌ دیگر، این‌ سیستم‌ در آن‌ تكوین‌ و تبیین‌ شد و مرادها و مجریان‌ برجسته‌یی‌ چون‌ مارلون‌ براندو و رابرت‌ دونیرو را یافت‌.
نقش‌ آرتور پن‌
بنكرافت‌ نقش‌هایی‌ را در نمایشنامه‌های‌ برادوی‌ به‌ دست‌ آورد و در سال‌ ۱۹۵۸ اولین‌ جایزه‌ تونی‌ اسكار تئاتر خود را بخاطر بازی‌ در نمایش‌ «two for the seesaw» روبروی‌ هنری‌ فاندا كسب‌ كرد. او كارگردان‌ آن‌ نمایش‌ را كه‌ كسی‌ نبود جز آرتور پن‌ معروف‌، همواره‌ به‌ عنوان‌ فردی‌ كه‌ استعدادهای‌ او را بخوبی‌ پرورش‌ و ارایه‌ داد و تبدیل‌ به‌ یك‌ ستاره‌ كرد، مورد تحسین‌ قرار می‌داد.
آن‌ نمایش‌، نویسنده‌ آن‌ را نیز كه‌ ویلیام‌ گیبسون‌ بود، به‌ سر شوق‌ آورد تا او در قدم‌ بعدی‌اش‌ نمایش‌ «معجزه‌گر» را درباره‌ هلن‌ كلر نابینا و ناشنوا بنویسد و آن‌ بنكرافت‌ در هیات‌ معلم‌ و راهنمای‌ او بر صحنه‌ ظاهر شود.نسخه‌ سینمایی‌ آن‌ در سال‌ ۱۹۶۳ جایزه‌ اسكار برترین‌ بازیگر زن‌ آن‌ سال‌ را نصیب‌ بنكرافت‌ كرد.مواردی‌ كه‌ به‌ كاندیدا شدن‌ او برای‌ اسكار مربوط‌ می‌شدند اما این‌ جایزه‌ را برای‌ وی‌ به‌ ارمغان‌ نیاوردند، این‌ فیلم‌ها بودند: «The pumpkin eater » ۱۹۶۴، «گراجوئت‌» ۱۹۶۸، «نقطه‌ عطف‌» ۱۹۷۷ و «اگنس‌ خدایی‌» )۱۹۸.
تشویق‌ مل‌ بروكس‌
در سال‌های‌ اخیر، آن‌ بنكرافت‌ در «سرباز جین‌» ۱۹۹۶ روبروی‌ دمی‌مور ظاهر شده‌ و در فیلم‌ كارتونی‌ «آنتز» مورچه‌ها به‌ جای‌ یكی‌ از كاراكترها صحبت‌ كرد و در «دل‌شكن‌ها» به‌ سال‌ ۲۰۰۱ نیز بازی‌ كرده‌ بود. بنكرافت‌ همسر مل‌ بروكس‌ بازیگر و كارگردان‌ مشهور آثار كمدی‌ بود و وصلت‌ آنها ۴۱ سال‌ طول‌ كشیده‌ بود. می‌گویند این‌ بنكرافت‌ بود كه‌ بروكس‌ را تشویق‌ به‌ ساخت‌ یك‌ نمایش‌ پرفروش‌ و موفق‌ از روی‌ فیلم‌ سینمایی‌ «تهیه‌كنندگان‌» كار مطرح‌ سال‌ ۱۹۶۸ وی‌ كرد و اینچنین‌ بود كه‌ آن‌ موزیكال‌ پرفروش‌ خلق‌ شد و بروكس‌ فیلم‌ سینمایی‌ دومی‌ را نیز از روی‌ آن‌ تهیه‌ كرده‌ است‌ كه‌ بزودی‌ اكران‌ می‌شود.مطلب‌ را با نقل‌ اظهارنظر آرتور پن‌ درباره‌ آن‌ بنكرافت‌ به‌ پایان‌ می‌رسانیم‌. او گفته‌ بود: «این‌ زن‌ قادر به‌ ایفای‌ هر نقشی‌ است‌. كافی‌ است‌ به‌ او بگویند نقش‌ ملكه‌ ویكتوریا را بازی‌ كند و او در یك‌ دقیقه‌ چنین‌ می‌كند. بنكرافت‌ حقیقتا بازیگری‌ فوق‌العاده‌ از هر دیدگاه‌ و زاویه‌یی‌ است‌.»

منبع‌: Premire
وصال‌ روحانی‌
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید