شهرستانی‌ها - THE OUT-OF-TOWNERS

سال تولید : ۱۹۹۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : رابرت کورت، دیوید مادن، رابرت اوانز و تری شوارتس
کارگردان : سام وایزمن
فیلمنامه‌نویس : مارک لارنس، بر مبنای فیلم‌نامه‌ای نوشتهٔ نیل سایمن
فیلمبردار : جان بیلی
آهنگساز(موسیقی متن) : مارک شیمن
هنرپیشگان : استیو مارتین، گلدی هاون، جان کلیز، مارک مکینی، آلیور هادسن، والری پری، استیو میتلمن و رندال آرنی
نوع فیلم : رنگی، ۹۲ دقیقه


̎هنری̎ (مارتین)، اهل اوهایو، که در زمینهٔ تبلیغات به‌کار مشغول است، در زندگی بسیار جدی و سخت‌گیر است. همسرش، ̎نانسی̎ (هاون) احساس می‌کند که زندگی‌اش دیگر آن شور و اشتیاق سابق را ندارد. پس از بیست‌وچهار سال زندگی مشترک، و با داشتن بچه‌هائی که حالا بزرگ شده‌اند، دیگر هیچ‌چیز آنان را به خانهٔ قدیمی‌شان پای‌بند نمی‌کند. بنابراین، تصمیم می‌گیرند خانه و زندگی‌شان را به نیویورک منتقل کنند. پس از آنکه ̎هنری̎ برای کار در یک شرکت به مصاحبه دعوت می‌شود، بلیت سفر به مقصد منهتن می‌گیرد، و از همان‌جاست که مشکلات شروع می‌شوند...
● به اصطلاح کمدی تماماً ناموفقی که زوجی مثل مارتین و هاون را دارد که قبلاً در خانه‌نشین (فرانک آز، ۱۹۹۲) درخشان عمل کرده بودند و هیچ استفاده‌ٔ مهمی از آن دو نمی‌کند. هر دو بازیگر تکراری‌ترین و پیش‌پا افتاده‌ترین شگردهای‌شان را به‌کار می‌بندند و همهٔ شوخی‌ها حاکی از بی‌علاقگی و ̎دل‌ندادن̎ آنان هستند. فیلم اقتباسی دیگرباره از فیلم‌نامهٔ سایمن است که در ۱۹۷۰ آرتور هیلر آن را با نام پلازا سوئیت و همکاری جک‌لمون و سندی دنیس به فیلم برگرداند: دربارهٔ زن و شوهر شهرستانی که به نیویورک می‌آیند و ناآشنا با شهر و بداقبال در هر قدم که برمی‌دارند، رشته‌ای متوالی از دردسرها را تجربه می‌کنند. خود فیلم هیلر، نمونه‌ای از کج‌سلیقگی و ناشی‌گری بود (و یکی از آن مصداق‌های مشکوکی که باید توجه عشاق سایمن را بدان جلب کرد). گفت‌وگوهای جدیدی که لارنس نوشته است، دردی را دوا نمی‌کنند و وایزمن کارگردان جرج جنگلی (۱۹۹۷) هم صرفاً تماشاگر است. مارتین و هاون قرار است میان‌سال‌هائی باشند که نمی‌دانند با باقی زندگی‌شان چه بکنند ولی آدم در طول فیلم یک لحظه هم نمی‌تواند این سردرگمی را جدی بگیرد. فقط با بارها تکرار و تأکید برای‌مان جا می‌افتد که اهل اوهایو بودن، برای خودش اصالتی دارد.