انگار طلاق دیگر زشت نیست

همه می دونن که بچه طلاقم، اما چون مثل خودم با این اوصاف زیاده، چندان تنها نیستم. دو ساله که با مادرم زندگی می کنم و بابام دیگه سراغمون نمی یاد، توافق کردن که دیگه با هم کاری نداشته باشن، من مال مامانم باشم و مامانم از مهریه ش بگذره! مامانم می گه اگه با بابات سر زندگی کردن توافق نداشتیم، حداقل سر طلاق به توافق رسیدیم. اما کاش همه چیز به همین توافق تموم می شد، من دوازده سالمه، اما نگاه و رفتار مردم رو که مثل خنجر به قلبمون می ره رو می فهمم، چه برسه به مامانم! تا آخر هفته باید این خونه رو خالی کنیم، اما هنوز جایی پیدا نکردیم; به یه زن تنها و یه پسربچه خونه نمی دن، اونم وقتی مطلقه باشه! عوضش بابام الان داره با نامزدش خونه جدید شونو نقاشی می کنه و بهشون خوش می گذره! طبق آخرین اعلام معاون قضایی رییس کل دادگستری، ۸۲ درصد طلاق های کشور در سال ۸۵ توافقی بوده است. به عبارتی شاخص های مهم طلاق نظیر مسایل اقتصادی، مسایل خانوادگی و مشکلات رفتاری، جسمی و جنسی، اعتیاد، فقر و غیره تا اندازه زیادی زوج های جوان را در معرض انتخاب اولیه زندگی متارکه ای توافقی می گذارد. این مساله زمانی بیشتر احساس می شود که گفته می شود، بیشتر طلاق ها در پنج سال اول زندگی رخ می دهد، یعنی درست در دوره ای که زن و مرد هنوز به شناخت درستی از هم نرسیده اند.
● انگار دیگر طلاق جز برای بچه ها برای هیچ کس زشت نیست
هر کس را می بینی طلاق را برای خودش یا اطرافیانش حداقل یکبار تجربه کرده; خاله ای، عمه ای، دختر عمویی، دوستی، حتی پدر، مادر، برادری، خواهری یا خودش! اگر این روزها تعداد عروسی ها در بین فامیل ها کم شده،اگر بچه های کوچک ما به جای چگونگی تحکیم بنیان خانواده با مبانی حقوق زن برای گرفتن مهریه و نفقه و ... بیشتر آشنا می شوند، همه و همه زنگ هایی است که سال هاست برای ما به صدا درآمده و ما انگارنمی شنویم و به این چیزها عادت کرده ایم. در نظر سنجی های پیمایشی دانشجویان، آمارهای نگران کننده از افسردگی در بین کودکان طلاق فراوانی بیشتری دارد، تا پدر و مادرهای طلاق گرفته! کودکانی که تکیه به خانواده تنها امید آن ها برای ورود به این دنیای پرفراز و نشیب بوده و حالا همین تکیه گاه، مثل دیواری بر سرشان فرو ریخته است! آرین منش - عضو کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم شورای اسلامی - چندی پیش و پس از اعلام آخرین آمار طلاق و ازدواج در شش ماهه اول سال جاری، تاکید کرد که ریختن قبح طلاق مهم ترین عامل افزایش آن در جامعه است. وی گفت: متاسفانه گسستن پیوند مقدس زناشویی به دلیل مشکلاتی کوچک یا بزرگ به طلاق می انجامد و حتی برخی آشنایان و نزدیکان زن و مرد را تشویق هم می کنند.
● هنوز هم بیشتر بار ننگ طلاق روی دوش زنان است
هنوز هم تعداد زنانی که پس از ازدواج اول و طلاق، تنها و یا با فرزند خود زندگی می کنند، بسیار بیشتر از مردان جداشده است; چرا که بیشتر مردان در همان روزهای اول پس از طلاق به فکر ازدواج بعدی هستند و ظرف مدت کوتاهی، زندگی جدید را شروع می کنند. دکتر انور صمدی راد - استاد دانشگاه و آسیب شناسی - گفت: ۹۰ درصد زنان مطلقه مورد نظرسنجی دارای فرزند، نسبت به آینده فرزندان خود نگرانی زیادی دارند، ۳۳ درصد این زنان عنوان کرده اند که فرزندانشان به خاطر طلاق در حد «زیاد» و «بسیار زیاد» احساس حقارت می کنند، همچنین ۸۸ درصد این زنان که فرزند دختر داشته اند، نگران آینده فرزند خود در ازدواج مجدد هستند و ۷۹ درصد همین زنان نسبت به آینده و تنهایی خود احساس نگرانی زیادی می کنند. وی ادمه داد: که ۷۰ درصد زنان مطلقه وجود باورهای غلط و قضاو ت های تنگ نظرانه مردم را نسبت به طلاق و زنان مطلقه، عامل اصلی ناامنی و دوری آن ها از دیگران و روابط عادی و فامیلی تلقی می کنند. در بیشتر موارد مردان زیادی، پس از ازدواج همه علت های طلاق را به گردن همسر خود می اندازند و متاسفانه جامعه نیز این ذهنیت غلط را هنوز به همراه دارد که زنان ناسازگاری بیشتری دارند و اگر زنی طلاق گرفت، حتما خطاکار بوده است و مرد گناهی نداشته، مگر این که خلاف این اتهام ثابت شود. از سوی دیگر، مراکز مشاوره و بعضا کلانتری ها در مرحله اول، دادگاه ها در مرحله بعدی و دفاتر ثبت طلاق در مرحله نهایی چرخه کامل طلاق قرار دارند; به عبارتی اگر کارایی مراکز مشاوره و کارگاه های آموزشی آن قدر کافی و به اندازه باشد، بخش قابل توجهی از زوج ها در همان مراحل اولیه، تمایل به طلاق پیدا نمی کنند و اختلاف در همان ابتدا حل می شود، اما متاسفانه این چرخه ناقص و معیوب است و زوج ها یا پس از مشاجره و کلانتری کارشان به دادگاه می رسد و یا بدون طی این مراحل، یک راست به سمت دادگاه می روند و این مساله گویای غفلت بزرگ ماست.

منبع : روزنامه مردم سالاری