حذف صبحانه ممنوع!

نقش صبحانه به عنوان یک وعده اصلی غذایی در بازیابی انرژی برای کارهای روزانه بسیار مهم و سودمند است.
شاید این توصیه اندیشمندان مبنی بر اینکه خوردن صبحانه به مانند پادشاهان، خوردن ناهار به مانند افراد معمولی و صرف شام به مثابه فقیران، به روند حفظ و ماندگاری سلامتی قدرت می‌بخشد به گزاف نباشد.
از طرفی نقش صبحانه در یادگیری موضوعی است که مدت‌ها مورد بحث قرار گرفته؛ در مطالعاتی که در بچه‌های ۹ تا ۱۱ ساله انجام شده دیده شده آنهایی که صبحانه را حذف کرده‌اند، یادآوری آنها نیز کمتر شده است. نتایج مشابه در سایر کشورها که بچه‌ها در آنجا در معرض خطر سوء تغذیه بوده و صبحانه را حذف کرده بودند نیز حتی عملکرد بدتر را نشان داد این یافته‌ها نشان می‌دهند که عملکرد مغز نسبت به تغییرات کوتاه‌مدت دسترسی به مواد مغذی حساس است. یک گرسنگی کوتاه‌مدت ممکن است باعث ایجاد استرس بیشتر در بچه‌های کوچک نسبت به بزرگسالان شده که در نهایت باعث تغییرات متابولیک می‌شود تا سطح گلوکز خون ثابت بماند.
زمان غذا هم نقش مهمی را ایفا می‌کند آنهایی که ۳۰ دقیقه قبل از آزمون، صبحانه خورده بودند نسبت به آنانی که ۲ ساعت قبل صبحانه خورده بودند نمره بیشتری کسب کردند.
اگر صبح ناشتا یک لیوان آب معمولی خورده شود و پس از ۲۰ دقیقه نرمش و ورزش، یک صبحانه کامل میل شود، در طول روز شادابی و طراوت خاصی در فرد مذکور باقی خواهد ماند.
یک صبحانه کامل شامل ۲ الی ۳ واحد نان و غلات (۳ کف دست نان سنگک یا ۲ کف دست نان تافتون به همراه یک کاسه کوچک سبوس غلات) و یک واحد گوشت کم چرب (۳۰ گرم پنیر کم چرب و بی‌نمک) و یک واحد شیر و لبنیات (یک لیوان شیر) به همراه یک فال گردو و سبزی می‌تواند بسیار سالم و مغذی باشد (البته با توجه به سن و قد و وزن هر فرد ممکن است متفاوت باشد) در یک مطالعه یادگیری بچه‌های پیش‌دبستانی خانواده‌های کم‌درآمد قبل و بعد از مصرف صبحانه مقایسه شدند.
بچه‌هایی که صبحانه می‌خوردند به‌طور معنی‌داری نمرات آزمون‌های مهارتی بهتر و کندی و تنبلی کمتر در مقایسه با کودکانی که صبحانه مصرف نمی‌کردند داشتند.
مصرف صبحانه باعث عملکرد و تمرکز و حضور بهتر در مدرسه شد. این مطالعات اثرات سودمند صبحانه را در برنامه غذایی مدارس نه‌تنها برای کودکان خانواده‌های کم‌درآمد و در معرض خطر، بلکه برای همه کودکان مدرسه نشان داد.
از دیگر محسنات صبحانه این است که ولع به خوردن را در طول روز می‌کاهد و قند خون را دوباره به حال عادی برمی‌گرداند.
همان‌طور که می‌دانیم گلوکز (قند خون) قند رایج برای تولید انرژی در بدن است. در تنفس سلولی با سوختن گلوکز، ATP که شکل رایج انرژی است، تولید می‌گردد و برای اعمال مورد نیاز بافت‌ها و سلول‌های در اختیار آنها قرار می‌گیرد.
انواع و اقسام قندهای ذخیره‌ای یا پیچیده در بدن می‌شکنند و نهایتا به گلوکز تبدیل می‌شوند. در طول شب که ساعت‌ها بدن در حال گرسنگی قرار می‌گیرد، تمام قندهای مرکب (به‌ویژه گلیکوژن که قند ذخیره‌ای در بافت جانوران است) تجزیه و مورد استفاده اعمال پایه سلول‌ها قرار می‌گیرند. در ابتدای صبح قند خون کاهش یافته و نیاز به ماده غذایی افزایش می‌یابد. در این صورت اگر با تاخیر در دریافت مواد غذایی (نخوردن صبحانه) به این کاهش قند خون بیشتر دامن زده شود بافت‌ها و سلول‌های بدن در خطر کمبود انرژی قرار می‌گیرند. یکی از مهم‌ترین بافت‌ها که نسبت به کمبود قند خون (گلوکز) بسیار حساس است، بافت عصبی و مغز است.
همین امر باعث می‌شود در صورت عدم استفاده یا حتی استفاده مناسب از صبحانه، فرد عصبانی و مورد هیجانات روانی قرار گیرد و از طرفی مشکلات جانبی دیگر از جمله زخم معده، خشکی دهان و سرگیجه نیز عارض شود.
اگر احساس می‌کنید به صبحانه میل ندارید، یک لیوان آب خوردن همراه صبحانه و سپس ۲۰ الی ۳۰ دقیقه نرمش شاداب، اشتهای شما را حتما باز خواهد کرد.

منبع : روزنامه تهران امروز