مرگ می خواهی برو گیلان

از این ضرب المثل هنگامی استفاده می شود كه شخصی از لحاظ تامین و تدارك زندگی كاملاً آسوده خاطر باشد و هیچگونه نقص یا نقصیه ای در امور مادی یا معنوی احساس نكند و در چنین موقع اگر باز هم شكر نعمت نگوید و حس زیاده طلبی خود را نتواند اقناع و ارضاء كند ، دوستان از باب طنز یا تعریض می گویند .
آورده اند كه ...
بطوریكه می گویند سابقاً در منطقه گیلان معمول بود كه اگر شخصی دیده از جهان فرو می بست به خلاف روشن سنتی كه در سایر مناطق ایران متداول است . برای مدت یك هفته تمام تسهیلات زندگی را برای بازماندگان متوفی تدارك می دیدند تا از این رهگذر تصدیع و مزاحمتی مزید بر تألمات روحی و سوگ عزیز از دست رفته احساس نكنند . بدین ترتیب كه همسایگان و بستگان متوفی متناوباً شام و نهار تهیه دیده به خانهٔ عزادار می فرستادند و به فراخور شأن و مقام متوفی از تسلیت گویندگان و عزادران پذیرائی می كردند . خلاصه مدت یك هفته در خانه عزاداران و داغدیدگان به اصطلاح محلی برنج خیس نمی شد و دودی از آشپزخانه آنها متصاعد نمی گردید .
باری غرض اینست كه چون اینگونه عزاداری برای مردگان مورد توجه سكنه سایر مناطق ایران قرار گرفته ، لذا به كسانیكه با وجود زندگی مرفه و سعادتمند باز هم ناسپاسی كنند در لفافه هزل یا جد گویند مرگ می خواهی برو گیلان .

منبع : شمیم