مقدمه‌ای بر کارت‌های هوشمند(قسمت اول )

کارت هوشمند معمولا کارتی از جنس PVC با ابعادی در حدود ۵/۵ در ۵/۸ سانتی‌متر است که بر روی آن یا در بین لایه‌های آن، تراشه‌های حافظه و ریز‌پردازنده برای ذخیره‌سازی داده‌ها و پردازش آنها قرارداده شده است. یک کارت هوشمند کامپیوتر کوچکی است که بر روی یک کارت پلاستیکی نصب شده است. قرار دادن یک تراشه در کارت به جای نوار مغناطیسی، آن را تبدیل به یک کارت هوشمند با کاربردهای گوناگون می‌نماید. این کارت‌ها به دلیل دارا بودن تراشه، قابلیت کنترل عملکرد را داشته و علاوه بر نگهداری اطلاعات شخصی و تجاری کاربر، امکان پردازش را نیز فراهم می‌نماید.
اختراع کارت هوشمند را برای اولین بار فردی فرانسوی با نام رولاند مورنو در سال ۱۹۷۴ به ثبت رساند. از آن زمان به بعد،‌ شرکت‌هایی نظیر Bull،‌ Honeywell،Motorola دراین زمینه به فعالیت پرداختند و در نتیجة فعالیت‌های آنها، در سال ۱۹۷۹ اولین کارت هوشمند ریز‌پردازنده‌ای ساخته شد. اولین استاندارد برای کارت هوشمند در سال ۱۹۸۶ و با عنوان ISO ۷۸۹۱۱۶/۱ مطرح شد. استفاده از کارت هوشمند در سطح ملی برای نخستین بار در فرانسه در سال ۱۹۸۶ و برای کارت‌های اعتباری تلفن انجام گرفت. پس از آن، از اوایل دهة ۹۰ میلادی، استفاده از کارت‌های هوشمند درکشور‌های مختلف رواج پیدا کرد و به تدریج کاربرد‌های جدیدی برای آن پیدا شد.

محمد حسین همائی