سفر به بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین جهان

از شهرهای ساوه، همدان و سنندج كه به ترتیب عبور كنی در نزدیكی‌های صبح به روستای «نگل» می‌رسی. این روستا به خاطر داشتن یك نسخهء خطی بسیار با ارزش مربوط به صدر اسلام معروف است. پس از بازدید از این روستا می‌توانی به سمت مریوان حركت كنی. اطراف جاده جنگل‌‌های بسیار بكر و زیبای «بلوط» و «سقز» و «مازو» كه مربوط به جنگل‌های غرب كشور است دیده می‌شود. وسعت این جنگل‌ها حدود ۱۸۵ هزار هكتار است كه با جذب رطوبت ابرهای بارانزای منطقهء مدیترانه‌ای پوشش بسیار زیبایی از درخت‌های تنك پدید آورده است. به مریوان می‌رسی. بیش‌تر مردم لباس‌های كردی به تن دارند، مردها دستار به سرند و زن‌ها با پوشش محلی دیده می‌شوند و با هر قدمی كه برمی‌دارند چین‌های دامن‌شان در هم می‌رود.
اغلب آن‌ها كردی را با لهجه‌ای شیرین و قدیمی «اورامی» صحبت می‌كنند كه اصالتی تاریخی دارد.
«اورامی» لهجه‌ای است كه اغلب مردم ساكن در قسمت‌های جنوبی شهرستان‌های مریوان و پاوه به آن تكلم می‌كنند. از زریوار هر چه بگوییم كم است. این دریاچه در ارتفاع ۱۲۸۵ متری از سطح دریا، با طول ۴۱۵ كیلومتر و عرض كم‌تر از دو كیلومتر در دو كیلومتری غرب مریوان آرمیده است. آب آن شیرین است و از جوشش چشمه‌های كف دریاچه تامین می‌شود. زریوار در میان مردم كردستان جایگاه با عظمت و غرورآفرینی دارد به طوری كه هر میزبان كردی، مهمانش را به دیدن آن می‌برد و حكایت‌های زیادی از قصه‌های زریوار برایش نقل می‌كند.
دریاچهء زریوار سرزمین نیلوفرهای آبی با گل‌های سفیدی است كه بیش‌تر در كناره‌های دریاچه و سواحل آن دیده می‌شوند و در كنار علف‌های هفت بند و نی‌های بلند در قسمت‌های جنوب شرقی دریاچه، شكوه و عظمتی بی‌نظیر به آن داده‌اند. این دریاچه، علاوه بر زیبایی مسحوركننده‌اش، نقش مهمی هم در كشاورزی و صید ماهی منطقه ایفا می‌كند.
چشمه‌های «اورامان ماتان» و «ژاورود» مریوان همراه با مناطق و مناظر طبیعی، نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌كند و به همراه «كوه تخت» با ۲۸۲۰۰ متر ارتفاع) در ۳۲ كیلومتری جنوب مریوان و كوه‌های «كمانجرد» در «بندكوه» از دیگر دیدنی‌های منطقهء مریوان محسوب می‌شود.
جنگل‌های مریوان هم مملو از درختان بلوط، مازو، گلابی وحشی، زبان گنجشك، گردو، سیب‌وحشی، پستهء وحشی، زالزالك، آلبالوی جنگلی و بادام تلخ است. علاوه بر این، جنگل‌های كردستان برای شكار (البته به شیوهء مجاز) یكی از مناطق عالی محسوب می‌شود.
چنان كه در این استان ۳۴ شكارگاه با گونه‌های مختلفی از نوع گراز، شغال، روباه، بز، قوچ، میش، خرس و پرندگان شامل كبك،‌تیهو، قمری، بلدرچین، اردك سرسبز، لك‌لك و داركوب وجود دارد. این دریاچه مهم‌ترین جاذبهء گردشگری استان است. از آن‌جایی كه آب این دریاچه تنها از طریق چشمه‌های جوشان آن تامین می‌شود و آب هیچ رودخانه‌ای به آن نمی‌ریزد، زریوار را بزرگ‌ترین چشمهء آب شیرین جهان عنوان كردند.
از دیگر عجایب و شگفتی‌های این دریاچه پیاده‌روی‌مردم روی سطح یخ‌زدهء آن در فصل زمستان است. دربارهء این دریاچه افسانه‌های زیادی سینه به سینه نقل شده است كه مشهورترین آن وجود شهری مدفون به نام زریبار در زیر دریاچه است كه گذشتگان گفته‌اند مردم این شهر به عذاب اهورامزدا دچار شده و در این دریاچه غرق شده‌اند.

منبع : روزنامه سرمایه