فروغ در میان اشباح

نویسنده : آتشی - منوچهر
محل نشر : تهران
تاریخ نشر : ۱۳۸۳/۰۳/۱۱
رده دیویی : ۸fa۱.۶۲
قطع : رقعی
جلد : شومیز
تعداد صفحه : ۱۰۴
نوع اثر : تالیف
زبان کتاب : فارسی
شماره کنگره : ۸۱۶۴ PIR/آ۲ف۴
نوبت چاپ : ۱
تیراژ : ۳۰۰۰
شابک : ۹۶۴-۹۵۱۴۳-۳-۳

در این نوشتار, شعر و اندیشه 'فروغ فرخزاد' بررسی و تبیین شده است. به تصریح نگارنده: 'فروغ از نخستین زنانی است که خیلی زود به آن اسارت شبان رمگی و خصوصا اسارت زن پی می‌برد.... نخست باید پذیرفت که شعر فروغ, شعر محتوا است و محتوای او, از جانی بی‌قرار و مدار و تکه‌پاره در لحظه‌ها و زمان‌ها تشکیل شده و این محتوا بوده که به تدریج شکل او را به دنبال کشیده و خود محتوا نیز, هرگز نمی‌توانسته بر یک ساحت یا در یک بستر همواره موجودیت یافته باشد, این است که ما در تمامی شعرهای او, با سیمای درونی فروغ سر و کار داریم, نه با شاعری حرفه‌ای و تئوری‌گرا, که پس از سرودن هر شعر, به نگرش مکانیکی بر ساختار شعرش خم می‌شود. فروغ در سست‌ترین شعرش از نظر فرم, صادق و صمیمی است... نخستین شعر کتاب تولد دیگر, مبشر 'معاصر' شدن فروغ و شخصیت شعری او است. چرا می‌گویم معاصر بودن آیا مفهومش این است که در سه کتاب نخستین, فروغ 'معاصر' نیست پاسخ این است که هم آری, هم نه. آری , چون شعر فروغ در آن کتاب‌ها از نظر محتوا, سوبژکتیو به تعبیر نیمایی نیست. موضوع شعرها, هر چند یکنواخت است و بر 'تم' متداول 'عشق و بدن' متکی است, در بسیاری از شعرها, قالب هم می‌توانست غزل یا قصیده باشد یا دوبیتی‌های فقط به هم پیوسته و گزاره‌های شعری از فاعلیت گوینده مایه بگیرند. اما در کل عشقی زمینی می‌ماند و عینیت خود را بروز می‌دهد و نقش ابژه را هم آشکار می‌سازد.... اما بی‌گمان همان 'ایمان بیاوریم...' است که تمامی آواز اوست, گویا از اول با ما مزاح می‌کند که: غصه نخورید که من می‌روم...کسی می‌آید که مثل هیچ کس نیست. او عادل است. مثل مرگ عادل‌! و همه اختلاف‌ها را از میان برمی‌دارد و ما را در عرصه‌ای وا می‌گذارد...'.