خیالات کودکانه، لذت بزرگسالی

در بعضی موارد، پدر و مادرها در نقش بازی کردن ها و رویاهای فرزندان خود دخالت می کنند و مخصوصا اگر خودشان با کاری که فرزندشان در آرزوی آن است مخالف باشند، او را از بازی کردن در آن نقش باز می دارند. بدیهی است که این گونه دخالت اولیا در خیال پردازی های فرزندانشان مانع رشد نوآوری، خلاقیت و تصور در ذهن آن ها می گردد. کودکانی که اینگونه تجربیات را داشته اند و بدون امکان تصور خود در نقش دکتر، پرستار، مأمور پلیس، آتش نشان و ... هر حرفه دیگری رشد یافته اند، در بزرگی از کارشان لذت نمی برند و احساس رضایت مندی نمی کنند.
بسیاری از افراد می گویند دوستان و همکلاسی هایشان خیلی از آنها در زندگی جلوتر رفته اند و موقعیت بهتری کسب کرده اند. گله آن ها صرفاً این نیست که دوستانشان درآمد بیشتری دارند بلکه می گویند آن ها از کارشان با خوشحالی و رضایت مندی یاد می کنند. به عبارت دیگر، دوستانشان احساس تعهدی بیشتر از پول در آوردن نسبت به کارشان دارند.

منبع : روزنامه کارگزاران