شوماخر؛ رکوردی که به آسانی شکسته نخواهد شد

خروج یكی از سرشناس ترین شخصیت های ورزشی جهان، از عرصه مسابقات فرمول یك، مسابقات این فصل را به یكی از مهمترین تحولات ورزشی چند ساله اخیر بدل كرد.
● ركوردهای شوماخر
▪ برد: ۹۱ بار
▪ قهرمانی جهان: ۷ بار
▪ شروع از ردیف اول: ۶۸ بار
▪ كمترین زمان در یك دور: ۷۵ بار
▪ مجموع امتیازات: ۱۳۶۹ امتیاز
مایكل شوماخر كه در تابستان سال ،۱۹۹۱ با نمایشی خیره كننده در تمرینات تیم جردن، پای به مسابقات فرمول یك گذاشت، در بعدازظهر ۲۲ اكتبر، در حومه سائوپائولو، در شرایطی برای آخرین بار در یك مسابقه فرمول یك شركت كرد كه با وجود دستاوردهای بی مانند و دست نیافتنی او در طی ۱۵ سال فعالیت حرفه ای، احساسات متناقضی نسبت به او وجود دارد.
● جنون سرعت
كسانی كه شاهد اولین تمرین مایكل شوماخر با تیم جردن بوده اند، بارها یاد كرده اند كه چگونه مسؤولان تیم جردن، وحشت زده از سرعت سرسام آور مایكل شوماخر، در كنار جاده پیست سیلورستون بریتانیا، شاهد عبور او از كنار جایگاه مهندسان تیم بودند و پس از پایان تمرین، چگونه به او هشدار دادند كه در مسابقات فرمول یك، مرز حماقت و شجاعت از یك تار مو نازكتر است.او گرچه در تنها مسابقه ای كه برای جردن رانندگی كرد(بلژیك ۱۹۹۱)، به علت نقص فنی مجبور به كناره گیری از مسابقه شد اما در زمان گیری آنچنان عملكرد خیره كننده ای از خود نشان داد كه تیم بنتون- فورد، فوراً با او برای مسابقه بعد قرار داد بست.
یك سال بعد، شوماخر ۲۳ ساله، در جدول رده بندی، در مقام سوم و بالاتر از آیرتون سنای افسانه ای، قهرمان ۳ دور مسابقات فرمول یك ایستاده بود.
● كیمیاگر؟
هر چند، كسب نتیجه در مسابقات فرمول یك، در كنار مهارت راننده، به توانایی تیم در تولید اتومبیلی خارق العاده نیز بستگی دارد اما كارشناسان شوماخر را جزو معدود رانندگانی می دانند كه مهارتش در رانندگی، ضعف های هر اتومبیلی را مخفی نگه می دارد.جدای از مهارت، مایكل شوماخر به عنوان راننده ای شناخته می شود كه از كار سخت واهمه ای ندارد و مفهوم كار تیمی را به خوبی درك می كند.شاید همین خصوصیت باعث شد كه در سال ،۱۹۹۶ شوماخر گرچه امكان رفتن به تیم های بسیار قدرتمند تر مكلارن و ویلیامز را داشت اما تیم فراری را برگزید كه به مدت ۱۷ سال از قهرمانی دور مانده بود.مهندسان تیم فراری كه پنج قهرمانی پیاپی را مدیون نبوغ مایكل شوماخر هستند، از او به عنوان راننده ای یاد می كنند، كه در جلسات خسته كننده و فوق العاده علمی تحلیل اطلاعات، بیش از هر كس دیگری حضور فعال داشت.
اهریمن خفته
مایكل شوماخر در كسب اولین عنوان قهرمانی، در سال ،۱۹۹۴ كه به واسطه تصادفی بحث برانگیز شوماخر با دیمون هیل، دیگر مدعی قهرمانی به دست آمد، كارشناسان را در تفسیر نیات او با مشكل مواجه ساخت.
در سال ،۱۹۹۷ شوماخر درحالی پای به مسابقه نهایی گذاشت كه با اختلاف یك امتیاز نسبت به ژك ویلنوو كانادایی، در صدر جدول قرار داشت اما در اثر تصادفی كه كارشناسان آن را اقدامی عمدی از سوی شوماخر قلمداد كردند، نه تنها دچار نقص فنی شد، بلكه مقام دومی در جدول رانندگان هم از او گرفته شد.در تازه ترین مورد، در مسابقه تابستانی شهر موناكو درسال ،۲۰۰۶ در حین زمان گیری اتومبیل خود را در یك نقطه باریك پیست «پارك كرد» كه باعث بالارفتن زمان فرناندو آلونسو، رقیب او شد اما داوران، به عنوان تنبیه، با حذف زمان كسب شده از سوی شوماخر، او را مجبور به آغاز مسابقه از انتهای پیست كردند.
خستگی ناپذیر و تمام كننده
مهندسان و افراد نزدیك به مایكل شوماخر اذعان می كنند او تحمل برد هیچ كسی به جز خودش را ندارد.اما همتیمی های او در فراری شاهد آن بوده اند كه شوماخر در هنگام شكست، هیچ كس به جز خود را مقصر نمی داند؛ در اوایل اكتبر ،۲۰۰۶ وقتی شوماخر به واسطه نقص فنی در گراندپری ژاپن، عملاً بخت بردن هشتمین عنوان قهرمانی را از دست داد، او بود كه به مهندسان تیم فراری دلداری داد و از تلاش هایشان تشكر كرد.گرچه صحنه هایی به یاد ماندنی چندانی از سبقت گرفتن مایكل شوماخر از دیگر رقبا را در آرشیوهای تلویزیونی نمی توان یافت اما توان بالای فیزیكی او، حتی در سن ۳۷ سالگی، به این راننده امكان داد كه هنگام رانندگی طاقت فرسای اتومبیل های فرمول یك، حداكثر توان اتومبیل را به كار گیرد.او در آخرین مسابقه خود هم ثابت كرد تازمانی كه پرچم شطرنجی در خط پایان پایین نیامده، از تلاش دست نخواهد كشید. منتقدان او، شاید اخلاق حرفه ای مایكل شوماخر را شایسته جاودانگی در تاریخ ورزش ندانند اما هیچ گاه هم نخواهند توانست از تحسین، پشتكار، تداوم، مهارت و نبوغ او خودداری كنند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی