کاشی‌های قالبی

كاشیپز معمولاً در هوای آزاد كار می كند . شاگرد وی چونه هایی به اندازه های مناسب تهیه می كند . استاد كار قالب كاشی را در جلو خود گذاشته و چونه گل رس را با حرارت در آن می اندازد ، و آن را با دستهای برهنهٔ خود می زند تا همهٔ گوشه های قالب را فرا گیرد ، مازاد آن را تا می كند و با سیم می برد . سپس با حركت سریع قالب را خالی می كند .
شاگرد وی كاشیها را در سایه می گذارد كه خشك شود و هنگامی كه اندكی سفت شدند آنها را در اتاق خشك كنندهٔ كاشی كه در آن هوا خوب جریان دارد سر پایین روی زمین می چیند تا خشك شود . شیوه كار كاشیپز شیرازی اندكی فرق دارد . كاشی را به همان گونه كه در مورد كاشیكار اصفهانی گفتیم قالب می گیرد و پنج ساعت در هوای آزاد می گذارد و سپس آن را در قالب فلزی كه قدری باریكتر از اولی است می نهد . در قالب فلزی را روی آن گذاشته و با پتك ضربه محكمی به آن می زند .
بدین ترتیب كاشی او بیشتر فشرده شده و دیگر جمع نمی شود و تاب بر نمی دارد . پس از اینكه كاشی را از قالب بیرون آورد اطراف قالب را می ساید تا زبری آن را بگیرد . پس از اینكه مدتی گذشت و خشك شد آن را در لعاب فرو می برد .
تمام كاشیهایی كه خوب خشك شده اند در كورهٔ معمولی برای بار نخست به صورت خام (بی رنگ و لعاب) پخته می شوند .

منبع : پایگاه تجاری و اطلاع‌رسانی صنایع دستی