هنگامی که خوابیده‌ای - Whie You Sleeping

سال تولید : ۱۹۹۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : هالیوود
کارگردان : جان ترتلتاب
فیلمنامه‌نویس : دانیل سالی‌ون و فردریک لبو.
فیلمبردار : نیدون پاپامایکل
آهنگساز(موسیقی متن) : رندی ایدلمن.
هنرپیشگان : ساندرا بولاک، بیل پولمن، پیتر گالاگر، پیتر بویل، جک واردن، گلینیس جانز، مانیکا کینا و جیسن برنارد.
نوع فیلم : رنگی.
صدا : ۱۰۳ دقیقه.


"لوسی" (بولاک) دختری رویائی است که در بلیت‌فروشی قطار زیرزمینی کار می‌کند. او آرزوی ازدواج با "پیتر" (گالاگر)، یکی از مسافران را دارد. روزی "پیتر" به داخل ریل‌های قطار می‌افتد و "لوسی" او را نجات می‌دهد. اما "پیتر" بر اثر شدت ضربه به حال اغما می‌رود. پرستاران بیمارستان او را نامزد "پیتر" می‌پندارند و "لوسی" ابتدا سعی می‌کند واقعیت را بگوید اما بعدتر از بازی در نقش نامزد "پیتر" لذت هم می‌برد. کمی بعد خانواده "پیتر" پیدای‌شان می‌شود، و چون نزدیک عید کریسمس هس او را به منزل می‌برند. و "لوسی" هم‌چنان نقش نامزد "پیتر" را بازی می‌کند در حالی که پدر بزرگ "پیتر" و "جک" (پولمن)، برادرش، ماجرا را فهمیده‌اند. اما "جک" به "لوسی" می‌گوید که کمکش خواهد کرد. "پیتر" از اغما خارج می‌شود و "لوسی" جان او را نجات داده و باید با او ازدواج کند. "پیتر" نیز می‌پذیرد. روز عروسی، جدا از نامزد قبلی "پیتر" که به ازدواج آن دو معترض است، خود "لوسی" هم درست در لحظه عقد می‌فهمد که دل‌باخته "جک" شده است. "جک" از او تقاضای ازدواج می‌کند و آن دو ازدواج می‌کنند.
٭ بازی خانم بولاک در فیلمی عاشقانه (بعد از سرعت یان دبونت، ۱۹۹۴) که فیلمی اکشن بود) این کمدی سبک سوء تفاهم عاشقانه را هموار و ظریف و متعادل پیش می‌برد، و بازی پولمن و موقعیت آن دو در آوردن رابطه ظریف دو شخصیت اصلی اصلاً ضامن موفقیت فیلم در ایجاد کشش و تحمل تماشاگر برای ادامه این قصه مستعمل و تکراری از توالی قدیمی‌ترین و کهنه‌ترین کلیشه‌های ملودرام عاشقانه آمریکائی است که مجموعه‌های آمریکائی از فرط استعمال، آن را به دست‌مایه‌ای بی‌توان و کم‌کشش بدل کرده‌اند، هر چند باید اذعان کرد که از آن مایه‌های مشهور آمریکائی است که بخش عظیمی از دنیای نمایشات آمریکائی را تشکیل می‌دهد، مایه و "نوع"ی که همه د رآن کار کرده‌اند و نمونه‌های موفق بسیار دارد، این یکی با کم‌ترین لوکیشن (برعکس نمونه دیگرش، بوسه فرانسوی لارنس کسدان، ۱۹۹۵) و با کمترین شخصیت و افزودن فقط یکی دو مایه فرعی (رابطه صاحب‌خانه با مستأجرهای زن) و بردن قصه به فضای خانواده و بدل کردن فیلم به یک کمدی سبک خانوادگی، از آن چیزی جذاب و تازه می‌سازد.