صدا وسلامتی

فیزیوپاتولوژی NIHL. سروصدا روی ارگان كورتی گوش داخلی اثر می كند وكاهش شنوایی ناشی از سروصدا بعلت تروما به اپیتلیوم حسی حلزون ایجاد می شود. سلولهای مویی موجود درارگان كورتی نسبت به ترومای صدای بلند حساس هستند واجسام سلولی آنها در اثر تماس مكرر با صدای بلند متورم شده ودر نهایت تخریب می شوند . تغییرات عروقی ، متابولیكی ومكانیكی در ابتدا، قابل برگشت است وبا گذشت زمان وقطع مواجهه ، شنوایی بهبود می یابد . این حالت به افت موقت آستانه شنوایی یا TTS(Temporary Threshold Shift) موسوم است. TTS-ممكن است چندین ساعت باقی بماند، اما تداوم مواجهه ، منجربه از بین رفتن مژكها وتخریب سلولهای حسی می شود. سپس نسج اسكاری بدون عملكرد جایگزین این سلولها می گردد كه در این مرحله افت دائمی آستانه شنوایی یا (PermanetThreshold Shift) PTSرخ می دهد.در این مرحله حتی اگر فرد هیچگاه فرد در معرض تماس با سروصدا قرار نگیرد، بهبود نخواهد یافت. بعضی از صداهای ناگهانی وبسیار شدید (۱۴۰ دسی بل به بالا)مانند صدای انفجار ممكن است بدون ایجادTTS باعث PTS شوند. كاهش شنوایی ناشی از تماس با این اصوات را ترومای آكوستیك می نامند.

منبع : وبلاگ audiran