عباس عبدی:قدسی جلوه دادن حکومت اشتباه بزرگی است

عباس عبدی گفت: هر بار كه نمی‌‌توان برای نظام رفراندوم گذاشت، در هیچ جای دنیا هم هرچند وقت یك‌‌بار برای كلیت نظام همه‌پرسی برگزار نمی‌‌كنند. عبدی در همایش دموكراسی در بستر دین رحمانی اظهار داشت: اسم این همایش اشتباه است، اصل آن باید دین رحمانی در بستر دموكراسی باشد.
وی افزود: برای كشوری مثل ایران هیچ چیز مانند دموكراسی برای پیشبرد اهداف دینی مفید نیست. برعكس، استبداد بسیاری از زمینه‌‌های دینی را از بین می‌‌برد. استبداد غیر از آنكه برای جامعه ضرر دارد، برای صاحبان قدرت نیز مضر است. مهم‌ترین ضرر آن خطای پیش‌‌بینی برای حاكمان است. این مشكل در دوم خرداد سال ۷۶ خود را نشان داد، آنها چند برابر واقعیت خطا كردند. استبداد خطا ایجاد می‌‌كند، چرا كه سدی در برابر واقعیت می‌‌گذارد.
این فعال سیاسی با بیان آثار مخرب قدسی كردن امر سیاست و حكومت تصریح كرد: آنهایی كه كوشش می‌‌كنند حكومت و سیاست را امری قدسی جلوه دهند، اشتباه فاحشی می‌‌كنند. چون اساسا این دو مقوله قدسی نیستند. این گروه نه‌تنها نتیجه‌‌ای نمی‌‌گیرند بلكه امر قدسی را سیاسی می‌‌كنند. پیامبر خدا، آخرت و سایر این مفاهیم وقتی سیاسی شد، دیگر از جایگاه قدسی برخوردار نیست. عبدی گفت: فقط باید از بسته شدن فضا ترسید، هرچند فضای بسته را هم نباید به یكباره باز كرد. مثل عراق كه وقتی صدام سرنگون شد، مردم یك‌‌دفعه به جان هم افتادند، البته دیر یا زود مردم مجبور می‌‌شوند همدیگر را به رسمیت بشمارند اما در این فاصله خیلی‌‌ها نابود می‌‌شوند. ‌وی با اشاره به نظرات امام خمینی(ره) در باب حاكمیت دین گفت: امام دو نكته را از هم جدا می‌‌دانستند؛ یكی آنكه چرا باید بر مردم حكومت كرد و دیگر آنكه چگونه باید در قدرت تصرف كرد.
امام از یك طرف به لحاظ شرعی به این نتیجه رسیده بودند كه حق تصرف در قدرت دارند و از طرفی از سوی مردم مشروعیت داشتند. این دو نكته در صحبت‌‌های ایشان در بهشت زهرا و حكم نخست‌وزیری آقای بازرگان مشهود است كه به دو وجه شرعی و قانونی توامان اشاره می‌‌كنند. ‌
عبدی تاكید كرد: این توهین بزرگی است كه بگویم امام برحسب شرایط روز عقایدش تغییر می‌‌كرده است. دینی بودن حكومت ما هم عرفی است. اگر به ساخت شورای نگهبان توجه شود، مشخص است كه شش فقیه آنجا هستند كه راجع به مسائل شرعی رای‌‌گیری می‌‌كنند. در صورتی كه اساسا برای مسائل شرعی رای‌‌گیری صورت نمی‌‌پذیرد، این یك سازوكار عرفی است. این فعال سیاسی، حكومت طالبان را هم نوعی حكومت دینی دانست و خاطرنشان كرد: اگر طالبان مجسمه‌‌ها را نابود می‌‌ساختند، كاملا‌ شرعی عمل می‌‌كردند و یا اگر معتقد بودند مردها باید ریش بگذارند به همین ترتیب، زیرا از نظر آنها ریش گذاشتن مردها مانند حجاب زنان واجب است. اتفاقا از بعضی جهات دینی بودن حكومت طالبان خالص‌‌تر است، حكومت ایران هم دینی است، علی‌‌رغم تفاوت‌‌های زیادی كه با حكومت طالبان دارد. دین نشان می‌‌دهد حكومت دینی به نوعی نسبی است. البته برخی حكومت دینی را انحصاری می‌دانند.
در این نوع نگاه حكومت دینی تجویزی است، یعنی دین مساوی حكومت است. انگار كه دین حكومت می‌‌كند. با این تعریف فقط حكومت پیامبر حكومت دینی است، چون در آنجا دین مساوی پیغمبر است. حتی حكومت ائمه هم دینی نیست، چون تنها از نظر شیعه امام معصوم مساوی دین است.
وی افزود: از این منظر تنها مسیحیت كاتولیك می‌‌تواند حكومت دینی داشته باشد، زیرا دین همان سلسله مراتب كلیساست و هر كاتولیك خود را تابع كلیسا می‌‌داند، حكومت مقید در دست كلیساست. ‌

منبع : روزنامه اعتماد ملی