وداع با اسلحه - A Farewell To Arms

سال تولید : ۱۹۵۸
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : دیوید آلیور سلزنیک
کارگردان : چارلز ویدور
فیلمنامه‌نویس : بن هکت،برمبنای رمانی نوشته ارنست همینگوی.
فیلمبردار : پی‌یرو پورتالوپی و آزولد موریس.
آهنگساز(موسیقی متن) : ماریو ناشیمبنه.
هنرپیشگان : راک هادسن، جنیفر، ویتوریو دسیکا، آلبرتو سوردی، مرسدس مکبریچ، اسکار هومولکا، الین استریچ، لئوپولدو تریسته، فرانکو اینترلنگی و ویکتور فرانسن.
نوع فیلم : رنگی، ۱۵۲ دقیقه.


جنگ جهانی اول. ماجراجوی آمریکائی، "ستوان فردریک هنری" (هادسن) به‌عنوان راننده آمبولانس در خدمت نیروهای ایتالیائی‌ است. "هنری"، در بازگشت به پشت جبهه، با رئیس و دوست نزدیکش، "سرگرد الساندرو رینالدی" (دسیکا) روبه‌رو می‌شود. "رینالدی" که علاقه به‌خصوصی به زنان دارد، به "هنری" خبر می‌دهد که تعدادی پرستار جدید به بیمارستان محلی وارد شده‌آند و میان آنان یکی، "کاترین بارکلی" (جونز)، از بقیه مقبول‌تر است. به‌زودی رابطه‌ای میان "هنری" و "کاترین" شکل می‌گیرد که حسادت "رینالدی" را برمی‌آنگیزد. پس از اعزام "هنری" به جبهه، "رینالدی" ترتیبی می‌هد تا "کاترین" بهمیلان منتقل شود و به این ترتیب از "هنری" دور بماند. اما پس از چندی، "هنری" در یک حمله شبانه زخمی می‌شود.حالا،در پشت جبهه، "رینالدی" باید یک عمل جراحی بر روی پای دوستش انجام بدهد. او از حسادتی که به دوستش روا داشته، شرمگین می‌شود و دستور می‌دهد که "هنری" را به بیمارستان در میلان منتقل کنند؛ جائی که بار دیگر "هنری" و "کاترین"با یکدیگر روبه‌رو وخواهند شد...
٭ سومین نسخه سینمائی رمان پرآوازه همینگوی که در زمان اکران نخست، در سراسر دنیا با شکست روبه‌رو شد. (دو نسخه قبلی: به کارگردانی فرانک بورزیگی، ۱۹۳۲ و مایکل کورتیز، ۱۹۵۱). این‌جا، سلزنیک مایل بود که همسر سی‌وهشت ساله‌اش، جونز، نقش دختری جوان را بازی کند. مشکل کار نیز از همین انتخاب آغاز شد و در نتیجه جان هیوستن که کارگدانی را به‌عهده داشت، کناره گرفت (سلزنیک به هیوستن گفته بود: "شاید شیوه من در فیلم‌سازی، همان شیوه شما نباشد. اما این تنها شیوه‌ای است که من بلد هستم... خانواده من... اهمیت بیشتری از وداع با اسلحه دارد!"). هکت بزرگ نیز (کهاز دوره کار روزنامه‌نگاری در سال‌های پس از جنگ جهانی اول شیکاگو، همینگوی را می‌شناخت) معجزه‌ای صورت نداده بود و گفت‌وگوهای او و همنیگوی را جونز و هادسن "چربی!" هدر دادند. تنها دسیکا به نقش خود گوشت و پوستی بخشیده بود که این برای نجات پنج میلیون دلار هزینه فیلم کافی نبود. همچنین فیلم‌برداری دیدنی موریس و پورتالوپی از لوکیشن‌های اصلی (به‌خصوص از کوه‌های آلپ در ایتالیا).