جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا

نسخه‌برداری از بتهوون - COPYING BEETHOVEN


نسخه‌برداری از بتهوون - COPYING BEETHOVEN
سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : آلمان و آمریکا
محصول : سیدنی کیمل، استیون ج. ریول، مایکل تیلر و کریستوفر ویلکینسن
کارگردان : آنی‌یشکا هلند
فیلمنامه‌نویس : ویلکینسن و ریول
فیلمبردار : اشلی رو
هنرپیشگان : اد هریس، دایان کروگر، بیل استوارت، آنگس بارنت، جو آندرسن، ماتیو گوده و رالف ریاخ
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۴ دقیقه


سمفونی نهم ̎بتهوون̎ (هریس) قرار است نخستین اجرای تاریخی خود را داشته باشد ولی ناشر آثار ̎بتهوون̎، ̎وینتسل شلمر̎ (ریاخ)، دچار سرطان و مشرف به مرگ است. ̎شلمرِ̎ بیمار که مستأصلانه دنبال یک نسخه‌بردار می‌گردد، از دانشجوئی به نام ̎آنا هولتس̎ (کروگر) کمک می‌گیرد و ̎آنا̎ نیز با آن که به او گفته‌اند ̎بتهوون̎ موجود پست و بی‌رحمی است، این کار را می‌پذیرد. در حالی‌که ̎آنا̎ فرایند پُرفرازونشیب و دشوار نسخه‌برداری از اثر بزرگ ̎بتهوون̎ را آغاز می‌کند، محبت و مهربانی ذاتی‌اش باعث می‌شود ̎بتهوون̎، هم‌کاریشان را به‌عنوان فرصت بزرگی تلقی کند که او را قادر خواهد ساخت برخی از زیباترین آثار زندگی‌اش را خلق کند. وقتی ̎آنا̎ دل به دریا می‌زند و به خود جرأت می‌دهد تا بعضی سروده‌های خود را به ̎بتهوون̎ نشان دهد، نظر تحقیرآمیز ̎بتهوون̎ نسبت به کارهای ̎آنا̎ باعث می‌شود که دستیار حساس‌اش هم‌کاری‌اش را با او قطع کند. ̎آنا̎ پس از آن ماجرا تصمیم می‌گیرد از وین بگریزد و با محبوب وفادارش، ̎مارتین̎ (گوده) ازدواج کند. اما ̎بتهوون̎ بلافاصله او را تعقیب و مجبور می‌کند بین عشق و وظیفه، یکی را انتخاب کند.
● آیا تا به حال فیلمی هم از زندگی بتهوون ساخته‌اند که مثل آثار لودویگ وان بتهوون، خوب و تکان‌دهنده باشد و نه مثل تصویری که از او در فیلم‌ها ارائه می‌دهند، زشت و خبیثانه؟ این‌طور که با این فیلم به نظر می‌رسد، نه هنوز! نسخه‌برداری از بتهوون ساختهٔ هلند نیز در ردیف همان فیلم‌ها قرار می‌گیرد و توصیف دراماتیک پیش‌پاافتاده‌ای است از زندگی بتهوون. اگرچه فیلم با آن شکل و ظاهر فریبنده‌اش، حق مطلب را دربارهٔ موسیقی بتهوون ادا کرده و حدود ده دقیقه‌ای از وقت فیلم را به نخستین اجرای سمفونی نهم او اختصاص داده، قالب تخیلی‌اش دربارهٔ زنی نسخه‌بردار که به آهنگ‌ساز کمک می‌کند، نت‌های بی‌مصرف زیادی دارد. فیلم‌نامهٔ ریول و ویلکینسن(که در علیِ مایکل مان، ۲۰۰۱ و نیکسنِ آلیون استون، ۱۹۹۵ نیز هم‌کاری داشته‌اند) گفت‌وگوهای گیرائی دارد که اکثراً نیز از زبان هریس ادا می‌شود و نشان می‌دهد که دربارهٔ زندگی بتهوون و موسیقی‌اش بررسی و تحقیق زیادی شده ولی نویسنده‌ها نه به شخصیت ̎آنا̎ بُعد بخشیده‌اند و نه همان‌طور که گفته شد، تصویر قابل قبولی از بتهوون ارائه داده‌اند. صحنه‌های استودیوئی و لوکیشن‌های مجار به خوبی با هم چفت شده‌اند و تصویر باورپذیری از وین زمستانی در اوایل قرن نوزدهم به‌دست داده‌اند.


همچنین مشاهده کنید