یکشنبه, ۱۴ خرداد, ۱۴۰۲ / 4 June, 2023
مجله ویستا
ابو محمد عبدالرحمان بن ابی حاتم محمد بن ادریس ابن ابی حاتم رازی
جنسیت: مرد
تولد و وفات: (۲۴۰ -۳۲۷) قمری
محل تولد: ایران - تهران - ری
شهرت علمی و فرهنگی: متکلم ، مفسر ، فقیه ، رجال‌شناس ، حافظ و محدث
در ری نشو و نما یافت. وی در محلهٔ درب حنظلهٔ ری ساکن و خانه و مسجد او در آن محل واقع بود. به همراه پدر به حج رفت و سفرهای بسیاری نیز به شهرهای مختلف اسلامی ، همچون شام و مصر و اصفهان داشت. قرآن را نزد فضل‌بن شاذان آموخت و پس از آن به فراگیری حدیث روی آورد ، زیرا پدر او اجازه نداده بود که قبل از قرائت قرآن به حدیث بپردازد. در فراگیری حدیث از محضر استادان بسیاری از جمله پدرش ، ابوحاتم رازی ، ابوسعید اشج ، یونس‌بن عبدالاعلی و علی‌بن منذر طریقی و احمد‌بن سنان و مسلم‌بن حجاج و حجاج‌بن‌شاعر و ابراهیم‌مُزنی و بحرین نصر ، محمدبن عبدالملک‌بن زنجویه و ابوزرعه رازی و ابن وارهٔ بهره جست و از آنها حدیث شنید. ابن عدی ، حسین‌بن علی حسینک تمیمی ، علی بن عبدالعزیز‌بن مَردک ، حمد اصفهانی ، ابواحمد حاکم ، احمد بن‌محمد‌بصیر رازی ، ابراهیم‌بن محمدبن یَزداد ، احمد‌بن‌محمد‌بن یزداد ، ابراهیم‌بن‌محمد نصر‌آبادی ، ابوسعید عبدالوهاب رازی و دیگران از او نقل کرده‌اند و او را ثقه نامیده‌اند. چون ابی‌حاتم ، امیر‌المؤمنین (ع) را مقدم بر عثمان می‌داند ، سلیمانی وی را شیعه به‌حساب آورده است. پدر او ، ابو حاتم ، عبادت و ورع وی را ستوده است. از آثار وی: "الجرح‌و‌التعدیل". "تقدمهٔ‌المعرفهٔ للجرح و‌التعدیل" ، "التفسیر"؛ "الردعلی‌الجهمیه" ، "اللعل" یا "علل‌الحدیث"؛ "المسند" ، "الفوائد‌الکبیر"؛ "ثواب‌الاعمال"؛ "المراسیل"؛ "فوائد‌الرازئین" یا "فوائد اهل‌الری"؛ "الکنی" ، "الزهد".
تولد و وفات: (۲۴۰ -۳۲۷) قمری
محل تولد: ایران - تهران - ری
شهرت علمی و فرهنگی: متکلم ، مفسر ، فقیه ، رجال‌شناس ، حافظ و محدث
در ری نشو و نما یافت. وی در محلهٔ درب حنظلهٔ ری ساکن و خانه و مسجد او در آن محل واقع بود. به همراه پدر به حج رفت و سفرهای بسیاری نیز به شهرهای مختلف اسلامی ، همچون شام و مصر و اصفهان داشت. قرآن را نزد فضل‌بن شاذان آموخت و پس از آن به فراگیری حدیث روی آورد ، زیرا پدر او اجازه نداده بود که قبل از قرائت قرآن به حدیث بپردازد. در فراگیری حدیث از محضر استادان بسیاری از جمله پدرش ، ابوحاتم رازی ، ابوسعید اشج ، یونس‌بن عبدالاعلی و علی‌بن منذر طریقی و احمد‌بن سنان و مسلم‌بن حجاج و حجاج‌بن‌شاعر و ابراهیم‌مُزنی و بحرین نصر ، محمدبن عبدالملک‌بن زنجویه و ابوزرعه رازی و ابن وارهٔ بهره جست و از آنها حدیث شنید. ابن عدی ، حسین‌بن علی حسینک تمیمی ، علی بن عبدالعزیز‌بن مَردک ، حمد اصفهانی ، ابواحمد حاکم ، احمد بن‌محمد‌بصیر رازی ، ابراهیم‌بن محمدبن یَزداد ، احمد‌بن‌محمد‌بن یزداد ، ابراهیم‌بن‌محمد نصر‌آبادی ، ابوسعید عبدالوهاب رازی و دیگران از او نقل کرده‌اند و او را ثقه نامیده‌اند. چون ابی‌حاتم ، امیر‌المؤمنین (ع) را مقدم بر عثمان می‌داند ، سلیمانی وی را شیعه به‌حساب آورده است. پدر او ، ابو حاتم ، عبادت و ورع وی را ستوده است. از آثار وی: "الجرح‌و‌التعدیل". "تقدمهٔ‌المعرفهٔ للجرح و‌التعدیل" ، "التفسیر"؛ "الردعلی‌الجهمیه" ، "اللعل" یا "علل‌الحدیث"؛ "المسند" ، "الفوائد‌الکبیر"؛ "ثواب‌الاعمال"؛ "المراسیل"؛ "فوائد‌الرازئین" یا "فوائد اهل‌الری"؛ "الکنی" ، "الزهد".
منبع : مطالب ارسالی
همچنین مشاهده کنید
