عناب

گیاهی است درختچه ای افراشته، منشعب گسترده و درختی كوچك به ارتفاع ۵ تا ۱۰ (به ندرت ۱۵) متر، برگ ها تخم مرغی كشیده با حاشیه ای دندان اره ای، بدون كرك با دمبرگی كوتاه. شاخه ها باریك و درهم پیچیده، گوشوارك ها خارمانند، شاخه های جوان و بدون كرك. گل ها به قطر ۳ تا ۴ میلی متر با گل آذین گرزن كه در هر یك ۲ تا ۵ گل وجود دارد. میوه ها شفت، بیضوی تا كروی به رنگ قرمز تیره یا متمایل به مشكی، گوشت میوه سفید و یا با هاله ای سبزفام، شیرین مزه و خوراكی. میوه گیاه بخش دارویی این گیاه را تشكیل می دهند، بوی آن ضعیف و طعمش لعابی و كمی شیرین و مطبوع است و دارای یك دانه كشیده و باریك است. میوه عناب را باید پس از رسیدن كامل در پاییز جمع آوری كرد. این درخت بومی نواحی مدیترانه و آسیای معتدله است و در منطقه وسیعی از ایران تا ژاپن می روید. عناب دارای لعاب فراوان، مواد قندی مختلف، ۴/۶ - ۷/۲ درصد مواد پروتئینی، املاح آلی و ویتامین ث است و وجود اسید زی زیفیك در میوه گیاه نیز گزارش شده است. عناب به عنوان ملین و آرام بخش مصرف می گردد همچنین در درمان آترواسكلروز، آسم و مقاوم سازی دندان ها در برابر پلاك و پوسیدگی مورد استفاده قرار می گیرد. در طب گذشته عناب به عنوان ملین، برطرف كننده سرفه و گرفتگی صدا توصیه شده و آن را جهت برطرف كردن گرفتگی صدا و دفع تشنگی مفید دانسته اند. میوه عناب را به تعداد ۱۰ - ۳ میوه به صورت دم كرده می توان مصرف كرد، میوه آن را باید در جای خشك و خنك و دور از نور نگهداری كرد.

منبع : روزنامه شرق