ابوذر عبد /عبدالله هروی

جنسیت: مرد
نام پدر: احمد بن محمد انصاری
تولد و وفات: (۳۵۵/ ۳۵۶ -۴۳۴) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: فقه مالکی ، حافظ ، محدث و صوفی
معروف به ابن سمّاک. اصل او از هرات و از علماء بزرگ مالکی و شیخ الحرم زمانش بود. در طلب غلم و حدیث به مسافرت‌های طولانی پرداخت. علم کلام را از ابن باقلانی فرا گرفت. وی در هرات از ابوالفضل بن خمیرویه و بشر بن محمد مزنی عده‌ای دیگر در سرخس از ابومحمد حمویه و زاهر بن احمد فقیه و در بلخ از ابواسحاق مستملی و د رمرو از ابوهیثم کشمیهنی و در بصره از ابوبکر هلال بن محمد بن محمد و شیبان بن محمد ضعبی و در بغداد از ابوالفضل زهری و ابوالحسن دارقطنی و ابوعمر حیویه و در دمشق از عبدالوهاب بن حسن کلابی و در مصر از ابومسلم کاتب و در مکه از ابواسحاق اراهیم بن محمد دینوری و عده‌ای دیگر حدیث شنید. وی "راوی" صحیح" بخاری از مستملی و حموی و کشمیهنی بود. فرزندش عیسی صقلی عبدالله بن حسن تنیسی و ابوصالح نیشابوری مؤذن و علی بن بکار صوری و احمد بن محمد قزوینی و ابوطاهر اسماعیل بن سعید نحوی و ابوحسین بن مهتدی بالله و ابوولید باجی و عبدالله بن سعید شنتجالی و عبدالحق بن هارون سهمی و ابوبکر احمد بن علی طریثیثی و ابوشاکر احمد بن علی عثمانی و جماعتی دیگر از وی روایت کرده‌اند. ابوبکر خطیب بغدادی و ابوعمر بن عبدالبر و احمد بن القادر یوسفی و ابوعبدالله احمد بن محمد بن غلبون خولانی از وی اجازهٔ روایت داشتند. او را حافظی کثیرالشیوخ دانسته‌اند. وی مدتی در مکه مجاور گشت و در انجا به تصنیف کتب و گردآوری "معجم" مشایخ خود پرداخت. بعدها در ناحیهٔ "سروات" درحوالی مکه ، سکنی گزید. او هر سال در موسم حج به مکه می‌رفت و سرانجام نیز در مکه از دنیا رفت. از دیگر آثارش:‌ تفسیر قرآن؛ "دلائل‌النبوهٔ"؛ "المستدرک علی الصحیحین"؛ "الصحیح‌المسند المخرج علی الصحیحین" یا "الکسند الصحیح المجرد علی الیخاری و مسلم"؛ "شهادهٔ الزور"؛ "فضائل مالک بن انس"؛ "العیدین" یا "فضائل العیدین"؛ "مسانید‌الموطآت"؛ "فضل یوم عاشوراء"؛ "المناسک"؛ "الربا" و :"الیمین‌الفاجرهٔ"؛ "کرامات‌الاولیاء".شرح کرده است؛ "الدخائر" ، در نحو ، در چهار مجلد؛ "المرشد" مختصری در نحو.

منبع : مطالب ارسالی