تاثیر توجه متمرکز و تقسیم شده بر حافظه کلامی و علمی دانش ‌آموزان نارساخوان و عادی

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه فرآیندهای توجه دانش‌آموزان نارساخوان و عادی بر پایه دومحور توجه متمرکز (focused) و توجه تقسیم شده (divided)و بررسی تاثیر این شرایط بر کارکرد آنها در تکالیف حافظه عملی و کلامی (verbal) است. اساس این پژوهش، مدل کرمی نوری و همکاران (۱۹۹۴) است؛ با این تفاوت که مدل ذکر شده، روی افراد عادی انجام شده است.
در این پژوهش ۵۶ دانش‌آموز (دختر و پسر) نارساخوان و عادی پایه چهارم شرکت داشتند. به منظور انتخاب گروه نمونه، از دو روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای و قضاوتی یا هدفمند استفاده شده است. ابزارهای مورد استفاده عبارت‌اند: تکالیف اولیه (کلامی و عملی)، تکالیف ثانویه، آزمون هوش ریون، آزمون آناگرام، آزمون یادآوری آزاد و آزمون یادآوری یا سرنخ. طرح پژوهش از نوع طرح پس آزمودنی با دو گروه مستقل (نارساخوان و عادی) می‌باشد.
نتایج نشان داد که رمزگردانی عملی موثرتر از رمزگردانی کلامی است و به یادآوری بهتری نیز می‌انجامد. همچنین توجه متمرکز به بهبود عملکرد حافظه منجر می‌شود و تاثیر آن بر رمزگردانی عملی بیشتر از رمزگردانی کلامی است و اراده سرنخ می‌تواند با تسهیل بازیابی، یادآوری اطلاعات در کودکان نارسا خوان را بهبود بخشد. به ویژه در هر گروه استفاده از سرنخ اسم در تکالیف یادآوری همراه با رمزگردانی عملی، بر سرنخ فعل ارجح بود و شرایط توجه متمرکز بهتری را دربر داشت.

فریبا جعفریان نمینی
رضا کرمی نوری
مجید یوسفی لویه

منبع : پایگاه اطلاعات علمی