میدان‌های کشتار - The Killing Fields

سال تولید : ۱۹۸۴
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : دیوید پوتنام
کارگردان : رولند جافی
فیلمنامه‌نویس : بروس رابینسن
فیلمبردار : کریس منگس.
آهنگساز(موسیقی متن) : مایک اولدفیلد
هنرپیشگان : سام واترستن، دکتر هینگ نگور، جان مالکوویچ، جولیان سندز، کریگ ت. نلسن، اسپالدینگ گری، بیل پاترسن، آتول فوگارد و گراهام کندی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۲ دقیقه.


کامبوج، سال 1973. «دیت پران» (نگور)، راهنما و مترجم «سیدنی شانبرگ» (واترستن)، خبرنگار «نیویورک تایمز» در پنوم پن، او را مخفیانه به شهری می‌برد که ظاهراً بعد، با ورود خمرهای سرخ به پنوم پن، «سیدنی» و دیگر روزنامه‌نگاران خارجی به یک اردوگاه جنگلی منتقل می‌شوند و شاهد اعدام عده‌ای از اسیران هستند. پس از آنکه «پران»، خمره‌های سرخ را متقاعد می‌کند تا روزنامه‌نگاران را رها کنند، این عده به سفارت فرانسه پناه می‌برند. «سیدنی» در تلاشی نافرجام قصد دارد «پران» را با پاسیورت جعلی از کامبوج خارج کند، اما نمی‌تواند و پس از رسیدن به نیویورک به تلاش خود ادامه می‌دهد. کامبوج با ویتنام درگیر جنگ می‌شود و «پران» که پیش از این و در جریان پاک‌سازی‌های تفاله‌های رژیم گذشته مدتی به کار اجباری پرداخته، سرانجام، پای پیاده، از طریق مرز تایلند می‌گریزد و به «سیدنی» که اکنون جایزه بهترین روزنامه‌نگار سال را دریافت کرده، می‌پیوندد.
* جافی در این نخستین فیلم بلند سینمائی خود به شیوه آثار مستند / داستانی تلویزیونی، تصویری هولناک و نامتعارف از ویرانی و خشونت در کامبوج ارائه می‌دهد که متفاوت با بسیاری از فیلم‌های هالیوودی و برمبنای «یک داستان واقعی» ساخته شده است. محور اصلی، رابطه «شانبرگ» و «پران» است و وجود دو خط داستانی در فیلم، گه گاه تعقیب روایت را دشوار می‌کند. نگور با بازی صادقانه‌اش تصویری با فیلم‌برداری شکوهمندش تصویری شاعرانه از لوکیشن‌های واقعی کامبوج و سبعیت حاکم بر آن کشور را در دوره‌های سیاه ارائه می‌دهد.