این ۱۰ اصل تربیتی را هیچ گاه فراموش نکنیم

شاید سخت ترین کار دنیا، فرزندپروری باشد و به گمان کارشناسان آموزش و تربیت در این وضعیت دست کم نباید در ده مورد اشتباه کرد :
۱) لوس کردن فرزند: پدر و مادرهای زیادی هستند که با محبت افراطی باعث لوس شدن فرزند شده و تازه بچه ها با داشتن این همه چیز خوشحال به نظر نمی رسند. این باعث می شود که بچه ها هرگز راضی به نظر نرسند و پیاپی تقاضای بیشتری کنند.
۲) تربیت نامناسب: زمانی که شما اینقدر تنبلی به خرج می دهید که فرزندان خود را به طور صحیح تربیت کنید، این وظیفه مهم را عملا به عهده اطرافیان فرزندتان قرار می دهید. هرگز به فرزند خود اجازه ندهید که در خانه طوری رفتار کند که انگار به سیاره شیطنت و بازیگوشی پا گذاشته است. زیرا همین رفتار را در خانه دیگران هم خواهد داشت و این اصلا خوشایند نیست. در حالی که باید در خانه دیگران مودب تر و بهتر از منزل باشند. اگر شما نتوانید آنها را به طور صحیح تربیت کنید دیگران اقدام می کنند.
۳) عدم مشارکت در مدرسه فرزندان: بعد از خانه، مدرسه محلی است که بچه ها در آن بیشترین ساعت را حضور دارند، بنابراین تعجب انگیز است که شما رغبت به این محل ندارید و می کوشید از مدرسه فرزندتان فاصله بگیرید و خود را درگیر مسایل مربوط به آنها نکنید. مهم نیست که کدام یک از - پدر یا مادر- در مدرسه حضور داشته باشند، مهم حضور یکی از شما است. شما می توانید از طریق ایمیل با معلم فرزندتان در تماس باشید که نشان دهنده حساسیت شما روی تربیت و رشد فرزندتان است.
۴) عدم اعتدال در تشویق فرزندان: زمانی که فرزند خود را تشویق می کنیم، باعث افزایش عزت نفس آنها می شویم، اما باید مراقب بود که در این مورد حد اعتدال را رعایت کنیم. اجازه بدهید که تشویق در وقت مناسب و تنها زمانی که کار فرزندتان واقعا لایق تشویق است این کار انجام شود.
۵) ندادن مسوولیت به فرزندان: فرزند شما نباید به خاطر انجام کارهای عادی و همیشگی چیزی دریافت کند. چون آنها عضوی از خانه هستند، نه مهمان حاضر در هتل. هرکس که در خانه زندگی می کند موظف به انجام امور مربوط به خانه است، از شستن ظرف ها گرفته تا گردگیری و. . . دادن پول اضافی روش فوق العاده ای برای تشویق است ، اما در عوض برای انجام کارهای فوق العاده نه کارهایی که وظیفه روزمره هر عضو خانواده است. بچه ها باید بخشی از مسئولیت زندگی مشترک با خانواده را به دوش بگیرند.
۶) عدم رفتار صحیح با همسر: هر طور که با همسر خود رفتار کنید، به عنوان الگو برای آینده آنها خواهید بود. بچه ها بیشتر از آنچه شما به عنوان نصیحت به آنها گوشزد می کنید، از رفتار شما پیروی می کنند.
۷) داشتن توقعات غیر واقعی از فرزند: اگر با بچه ها سرو کله می زنید از آنها انتظارات معقول و منطقی داشته باشید، به ویژه بچه های کوچک. اگر برای شام جایی دعوت هستید و از کودک دو ساله آنان انتظار دارید که درست مانند یک شاهزاده کوچک رفتار کند سخت در اشتباهید. اگر د رخیال و رویای خود انتظار دارید که فرزندتان یک ستاره ورزشی و یا علمی شود، در حالی که او تنها مایل به لذت بردن از شناست بنابراین نسبت به توقع خود تجدید نظر کنید.
۸) عدم آموزش فرزندان برای دفاع از خود و خواسته هایشان: خیلی از والدین تمام نیاز فرزندان را برآورده می کنند و به این ترتیب ارزش کار سخت وعدم وابستگی را در فرزند از بین می برند. به این ترتیب نسلی از آدم های بی بو و خاصیت و به اصطلاح پهلوان پنبه ظهور خواهد کرد. بچه ها امروزه انتظار دارند که همه کارها برایشان انجام شود. اینکه آن ها را محکم و پر طاقت تربیت کنید و از آنها بخواهید که اموراتشان را خود انجام دهند دلیل عدم دوست داشتن آنها نیست. بلکه نشانه عشق واقعی است.
۹) فکر و سلیقه را تحمیل نکنیم: اجازه دهید که بچه ها بچگی کنند. پدر و مادرها نباید تمایلات و گرایش و نقطه نظر های خود را به فرزندشان تحمیل کنند. اینکه فرزند خود را از اشتیاقات خود آگاه کنید خوب است اما آنها را تحمیل نکنید.
۱۰) روی قولتان بایستید: اگر فرزندتان را به خاطر نقاشی روی دیوار تهدید به تنبیه کردن می کنید، حتما این کار را انجام دهید، متاسفانه پیروی از قول هایی که به فرزند تان می دهید. زندگی را کمی سخت می کند اما افزایش اعتماد به گفته شما چیزی مهم تر است. اگر شما به گفته های خود عمل نکنید، بچه ها به این نتیجه می رسند که بین قول و عمل شما تناسبی نیست و در نتیجه به شما اعتماد نخواهند کرد.

زهرا قلی زاده سلوط
کارشناس ارشد آموزش خانواده

منبع : روزنامه جوان