دوشنبه, ۱۹ آذر, ۱۴۰۳ / 9 December, 2024
مجله ویستا

لوکاتونی: خرافاتی نیستم


لوکاتونی: خرافاتی نیستم
من به این شماره خیلی علاقه دارم و به همین خاطر در تیم ‌ملی از به‌دست آوردن آن خیلی خوشحال شدم، اما زیاد مهم نیست دوست دارم در فصل آینده شماره ۵۰ را بر تن کنم فکر می‌کنم می‌توانم ۵۰ گل بزنم، من خرافاتی نیستم اما اگر شماره ۳۰ را بر تن نمی‌کردم هرگز نمی‌توانستم ۳۱ گل بزنم!
لوکاتونی، یکی از بهترین مهاجمان جهان در فصلی که گذشت اکنون زوج آلبرتو گیلاردینو در خط حمله ایتالیا است، ولی هنوز نتوانسته گلی در جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان به ثمر برساند.
تونی برای رسیدن به این جایگاه ۲ فصل خیلی خوب را در تیم‌های پالرمو و فیورنتینا سپری کرد و گل‌های فراوانی به ثمر رساند و حتی کار به‌جائی رسید که او طلسم ۲۴ گله‌ها را در فوتبال ایتالیا شکست و با ۳۱ گل زده بالاتر از سایر مهاجمان کفش طلائی فوتبال اروپا را هم به خود اختصاص داد، آن هم در حضور گلزنانی چون ساموئل اتوئو از بارسلونا و تیه‌ری آنری از آرسنال.
او از نظر فیزیک بدنی شرایط بسیار خوبی دارد؛ قد بلند و استیل خوب گلزنی که برای هر دروازه‌بانی دشوار است بتواند روی سر او توپ را مهار کند. به عقیده بسیاری از کارشناسان فوتبال ایتالیا اگر او مدتی دچار افت نمی‌شد می‌توانست رقم گل‌هایش را به عدد ۴۰ هم برساند. تونی با گل‌های تأثیرگذار خود فیورنتینا را اروپائی کرد، تیمی که به لطف حمایت مالی خانواده دلاواله از ورشکستگی و سقوط به سری C رهائی پیدا کرد و پس از ۳ سال به سری A بازگشت و با مجموعه‌ای از باانگیزه‌ترین کادر فنی و مربیان، جواز حضور در جام قهرمانی باشگا‌ه‌های اروپا را در فصل آینده دریافت کرد.
حضور تونی با پیراهن ویولائی‌ها یاد و خاطره گلزن بزرگی چون گابریل باتیستوتا را در اذهان مردم فلورانس زنده کرد، چرا که با رفتن باتی گل و تا زمان آمدن تونی هیچ بازیکنی نتوانسته بود آنها را از گلزنی سیراب کند.
فلورانسی‌ها و طرفداران فیورنتینا در پایان فصل ۴ بار جشن گرفتند؛ ابتدا اروپائی شدن تیم محبوبشان، سپس آقای گلی تونی در سری A با ۳۱ گل‌زده، پس از آن دعوت شدن گلزن شماره ۹ تیمشان به تیم ملی ایتالیا با تشویق‌های خود وی را با انگیزه‌تر می‌کنند و خیلی از بازیکنان به او حسودی می‌کنند!
● یک فصل با یک سال استثنائی و پر از اتفاقات خوب و شیرین داشتی، فکرش را می‌کردی اینگونه به پایان برسد؟
- در آغاز فصل وقتی شروع به بازی می‌کنی، هرگز نمی‌توانی از پایان آن باخبر باشی چون هر لحظه اتفاقات عجیب و دور از ذهنی رخ می‌دهد. من فقط تلاش کردم و با یک گروه خوب توانستم به اینجا برسم. در پالرمو همچنین شرایطی را داشتم، اما اینجا خیلی متفاوت‌تر بود و خوشحالم‌ که خیلی خوب به پایان رسید.
سختی کشیدی تا گل بزنی؟
- فابیو کاناوارو. او یکی از بهترین مدافعان جهان است که همیشه مرا عذاب می‌داد. نستا، مالدینی، تورام، زانتی و ماتراتزی بازیکنانی بودند که از آنها ترس زیادی داشتم. مخصوصاً مارکو (ماتراتزی) که احساس می‌کردم اگر از او عبور کنم حتماً از پشت با خطا نقش بر زمینم می‌کند.
● چیزی در این رابطه به ماتراتزی گفتی؟
- خب در تیم ملی با هم خیلی خوب هستیم و یک بار این موضوع را به او گفتم، مارکو فقط می‌خندید و به‌طور حتم احساس غرور می‌کرد که بازیکنی از وی اینقدر برای رهائی از مصدومیت و رسیدن به فرم بدنی خوب باید زمان کافی داشته باشد و من هم مثل خیلی از بازیکنان دیگر مصدوم شدم و می‌بایست تلاش می‌کردم تا به شرایط مطلوب برسم، در آن زمان هم‌بازی‌ها خیلی حساس شده بود، همین مسئله باعث شد تا من در بازگشت احتیاط بیشتری کنم. پراندلی همواره در این رابطه با من حرف می‌زد. او نمی‌خواست که عجله کنم و حالا هم خوشحالم که به حرف‌های او گوش دادم. در تیم ملی من هرگز دچار افت و بی‌انگیزگی نخواهم شد.
● تو در فیورنتینا به محبوبیت بازیکنی چون گابریل باتیستوتا دست یافتی. از این بابت چه احساسی داری؟
- هنوز مثل باتی گل نشده‌ام. او مدت زیادی را در فلورانس ماند و گل زد، اما من تازه به این تیم آمده‌ام و این اولین فصلی بود که در آن گذراندم. دوست دارم روزی مثل او باشم. باتیسنوتا از نگاه من فقط یک گلزن نبود او یک بازیکن فوق‌العاده و دوست‌داشتنی بود. با این حال خوشحالم و احساس غرور می‌کنم که با او مقایسه می‌شوم.
● دوست داری در فصل آینده پیراهن شماره ۹ را بر تن کنی؟
- من به این شماره خیلی علاقه دارم و به همین خاطر در تیم ملی از به‌دست آوردن آن خیلی خوشحال شدم، اما زیاد مهم نیست دوست داریم در فصل آینده شماره ۵۰ را بر تن کنم چون فکر می‌کنم می‌توانم ۵۰ گل بزنم. من خرافاتی نیستم اما اگر شماره ۳۰ را بر تن نمی‌کردم هرگز نمی‌توانستم ۳۱ گل بزنم!
● اولین بازی‌ات را در سری A به خاطر داری؟
- بله، با پیراهن ویچنزا مقابل میلان بود در اول اکتبر سال ۲۰۰۰ در سن سیرو ۲ بر صفر باختیم، اما بیشتر از همه چیز برایم این مهم بود که در سری A و مقابل یک تیم بزرگ بازی کرده بودم.
منبع : روزنامه ابرار ورزشی