سریع‌السیر - BLUE STREAK

سال تولید : ۱۹۹۹
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : نیل ه. موریتس
کارگردان : لس میفیلد
فیلمنامه‌نویس : مایکل بری، جال بلومنتال و استیون و. کارپنتر
فیلمبردار : دیوید اگبی
آهنگساز(موسیقی متن) : اد شیرمر
هنرپیشگان : مارتین لارنس، لوک ویلسن، پیتر گرین، دیو چاپل، ویلیام فورسایت، نیکول آری پارکر و گراهام بکل
نوع فیلم : رنگی، ۹۵ دقیقه


̎مایلز لوگان̎ (لارنس)، دزد جواهر، از سقف یک موزه پائین می‌آید و الماسی به قیمت هفده میلیون دلار را می‌دزدد؛ اما به‌علت خیانت هم‌دستش، ̎دیکن̎ (گرین)، هنگام فرار به دام می‌افتد. اما پیش از دستگیری، الماس را در یک ساختمان نیمه‌ساز پنهان می‌کند. دو سال بعد ̎لوگان̎ از زندان آزاد می‌شود و می‌بیند که آن ساختمان اکنون به قرارگاه پلیس تبدیل شده است. او هر طور که شده یک کارت هویت جعلی پلیس برای خودش دست و پا می‌کند تا بتواند وارد ساختمان شود او واقعاً کارآگاه است. ̎لوگان̎ به‌همراه یک کارآگاه دیگر به نام ̎کارلسن̎ (ویلسن) برای اجراء عملیات دستگیری رهسپار مأموریت می‌شود و پس از به‌دام انداختن یک دزد مسلح به نام ̎تولی̎ (چاپل) که سابقاً همکار خودش بوده، بسیار مورد تحسین قرار می‌گیرد. ̎لوگان̎ بالاخره الماس را پیدا می‌کند و آن را در محموله‌ای از هروئین که پلیس قرار است در عملیات به دام انداختن قاچاقچیان در مرز مکزیک از آن استفاده کند، می‌گذارد. او با ̎کارلسن̎ و کارآگاه دیگری به نام ̎هاردکسل̎ (فورسایت) برای انجام مأموریت عازم می‌شوند اما با ̎دیکن̎، هم‌دست سابقش که به امید به‌دست آوردن الماس در تعقیب او بوده، روبه‌رو می‌شود. در جریان یک تیراندازی ̎دیکن̎ به قتل می‌رسد و قاچاقچیان دستگیر می‌شوند و ̎لوگان̎ الماس را برمی‌دارد؛ ̎کارلسن̎ و ̎هاردکسل̎ به او می‌گویند از مدت‌ها پیش به هویت اصلی او پی برده‌اند، اما بهانه می‌آورند که چون خارج از مرز آمریکاست، نمی‌توانند او را بازداشت کنند. ̎لوگان̎ پس از تشکر از آنان فرار می‌کند.
● یک کمدی شوخ و شنگ با داستانی البته تکراری که تنها امتیازش لارنس است. در سریع‌السیر هر جا لارنس توانسته به شخصه با شوخی‌ها ارتباط برقرار کند و آن را به‌عنوان بخشی از عکس‌العمل‌های طبیعی شخصیتش جا بیندازد، موفق بوده ولی باقی صحنه‌ها که این اتفاق نیفتاده، یک کمدی کم‌رمق جریان دارد که به سادگی مخاطب را خسته می‌کند. از جمله نکته‌های جالب توجه، سیر تحول ̎مایلز لوگان̎ است که در پایان و پس از فرار، با شوخ‌طبعی ذاتی شخصیتش، می‌فهمیم که چندان جدی نبوده و الماس هم‌چنان در اختیار او است.