چغندر BEETS

چغندر به‌طور بومی در ناحیه مدیترانه و شرق اروپا وجود داشته است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا كشت می‌شود.
چغند دو نوع می‌باشد یك نوع آن چغندر معمولی است به رنگ بنفش تیره و یا قرمز است و نوع دیگر آن چغندر قند است به رنگ زرد روشن می‌باشد كه به مقدار بسیار زیاد در نقاط مختلف دنیا برای استفاده از شكر آن استفاده می‌شود.
چغندر خوب آن است كه زیاد در خاك نمانده باشد و یا به اصطلاح جوان باشد زیرا چغندری كه زیاد رسیده باشد سفت می‌شود. چغندر پیر معمولاً گردنی باریك دارد و شیارهائی روی آن به‌وجود می‌آید.

تركیبات شیمیائی:
چغندر بسیار مغذی است و سرشار از مواد معدنی و ویتامین‌ها است.
در جدول زیر مقدار مواد آن در صد گرم چغندر آمده است:

انرژی ۳۳ كالری
پروتئین ۱/۲ گرم
چربی ۰/۰۶ گرم
هیداروكربن ۷/۲ گرم
كلسیم ۱۱/۱ میلی گرم
فسفر ۲۰ میلی گرم
آهن ۰/۸ میلی گرم
ویتامین آ ۵۰۰۰ واحد
ویتامین ب ۱ ۰/۰۱۵ میلی گرم
ویتامین ب ۲ ۰/۰۲۵ میلی گرم
ویتامین ب ۳ ۰/۳۳ میلی گرم
ویتامین ث ۱۷/۶۲ میلی گرم

خواص داروئی:
برگ چغندر خواص درمانی بسیاری دارد:
۱- به‌عنوان ملین و رفع یبوست به‌كار می‌رود.
۲- تقویت‌كننده كلیه است.
۳- درمان‌كننده التهاب مجاری ادرار است.
۴- به‌عنوان مصرف خارجی برای پانسمان زخم و درمان تاول مصرف می‌شود.
۵- چغندر مخلوط با آب هویج دفع‌كننده سنگ كیسه صفرا نیز هست‌.
۶- شربت چغندر بهترین نوشابه و تقویت‌كننده بدن و دافع سموم بدن است‌.

طرز استفاده:
برای درست كردن شربت چغندر با آب میوه‌گیری آب سه تا چهار چغندر خام را بگیرید و آن را با یك لیوان آب معدنی گاز دار مخلوط كنید این شربت بسیار خوشمزه و انرژی زا است.

مضرات:
مضرات خاصی گفته نشده است.

منبع : انجمن درمانگران ایران