کی ـ پکس - K - PAX

سال تولید : ۲۰۰۱
کشور تولیدکننده : آلمان و آمریکا
محصول : لوید لوین، لارنس گوردون و رابرت کولزبری
کارگردان : ایئن سافتلی
فیلمنامه‌نویس : چارلز لیویت، بر مبنای رمانی نوشتهٔ جین بروئر
فیلمبردار : جان ماتیسن
آهنگساز(موسیقی متن) : اد شیرمر
هنرپیشگان : جف بریجز، کوین اسپیسی، آلفره وودارد، مری مکورمک، دیوید پاتریک کلی، سال ویلیامز و سلیا وستن
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۰ دقیقه


̎پرات̎ (اسپیسی)، مردی را که مدعی است از سیارهٔ ̎کی‌ ـ پکس̎ به کرهٔ زمین آمده، پس از یک حادثهٔ جیب‌بری در ایستگاه قطار نیویورک، تحویل بیمارستان روانی دولتی می‌دهند و ̎دکتر مارک پوئل̎ (بریجز) وظیفهٔ مراقبت از او را به عهده می‌گیرد. وقتی دارو و درمان در اصرار ̎پرات̎ به این‌که موجودی است فضائی که از دنیائی دیگر برای بررسی اوضاع و احوال زمین فرستاده شده، تغییری به وجود نمی‌آورد، ̎پوئل̎ رابطه‌ای صمیمانه‌تر با مریضش ایجاد می‌کند و نسبت به او کنجکاوتر می‌شود. از سوی دیگر، آشکار می‌شود که حضور ̎پرات̎ در بیمارستان روانی، تأثیر آرامش‌بخشی بر سایر مریض‌ها گذاشته است. ̎پوئل̎ که در بدو امر اعتقاد داشته ̎پرات̎ بیمار هذیان‌گوئی است که قابلیت درمان شدن را دارد، پس از مدتی به صرافت می‌افتد نکند داستان مریض عجیب و غریبش، حقیقت داشته باشد. به‌خصوص که دکترهای بیمارستان پی برده‌اند ̎پرات̎ از قابلیت شگفت‌انگیز رؤیت نور ماورای‌بنفش برخوردار است. با نزدیک شدن به زمانی که ̎پرات̎ ادعا می‌کند باید زمین را ترک کند، ̎پوئل̎ بیش از پیش به این فکر می‌افتد که تا آن تاریخ، یک موفقیت بزرگ در زمینهٔ درمان بیماری‌های روانی باید اتفاق بیفتد.
● سافتلی، این فیلم را بر مبنای رُمانی پُر فروش ار بروئر ساخته است. تولید فیلم حدود پنج سال طول کشید. زمانی که برای نخستین بار تصمیم به ساخت فیلم گرفت، ویل اسمیت برای بازی در فیلم ابراز علاقه کرد و گفت حاضر است در این صورت، یکی از تهیه کننده‌ها هم باشد. قرار بود اسمیت نقشِ ̎پرات̎ را بازی کند و اسپیسی هم ̎دکتر مارک پوئل̎ باشد. با این همه، وقتی کمی بعد پیش‌تولیدِ فیلم مُنتفی شد، اسمیت هم از بازی و تهیهٔ فیلم مُنصرف شد و پنج سال بعد، زمانی که سافتلی دوباره به صرافتِ ساختِ کی‌ ـ پکس افتاد، نقشِ اصلی فیلمش را به اسپیسی سپُرد. کی ـ پکس فیلم جذابی است دربارهٔ دروغ‌هائی که می‌توانند حقیقی جلوه کنند و آدم‌هائی که این دروغ‌ها را باور می‌کنند؛ آن هم در سال‌هائی که معلوم شده است در بسیاری از سیاره‌ها، موجودات انسانی زندگی نمی‌کنند! در عینِ حال، فیلم به مذاقِ روان‌شناس‌ها خوش آمد و در مقاله‌هائی مفصل شخصیت ̎پرات̎ را بررسی کردند. یکی از دلایل جذابیت فیلم، بی‌شک بازی اسپیسی و بریجز است و در این بین، اسپیسی خود را برتر نشان می‌دهد.