آیت‌الله سیدرضا بهاءالدینی

آیت‌الله سیدرضا بهاءالدینی در ۹ فروردین ۱۲۸۷ ش برابر با عید غدیر ۱۳۲۷ ق در قم به دنیا آمد. وی از ۱۹ سالگی در حوزه درس آیت‌الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی شرکت جست و مورد لطف استاد قرار گرفت. آیت الله بهاءالدینی پس از رحلت استاد، در درس حضرات آیات سیدصدرالدین صدر، سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای، سید محمد تقی خوانساری و سید حسین بروجردی حاضر شد و در ۲۵ سالگی اجازه اجتهاد گرفت. ایشان همزمان با پشت سر گذاردن دروس سطح و ورود به درس خارج، خود تدریس سطوح را آغاز کرد و پس از کسب مدارج بالاتر، حلقه درس خارج خود را تشکیل داد.
ایشان از آن پس به مدت بیش از پنجاه سال، به تدریس و تربیت طلاب در حوزه علمیه قم مشغول شد و تنها در اواخر عمر به دلیل کسالت و بیماری، از آن باز ماند. آیت‌الله بهاءالدینی، از نمونه‌های روحانیان زاهد و عامل بود؛ به نماز شب و رعایت جزئیات مسائل اخلاقی پایبندی بسیار داشت و از علاقه‌مندان عالمان آزاده به شمار می‌رفت.‌
‌ مرحوم امام با دید بالایی که از این عالم عامل داشت فرمودند:
“از ایشان بخواهید درس اخلاق برای حوزه بگوید و از وجود او بهره برداری کنید، و درس اخلاقی که از سالها پیش به‌طور خصوصی برای عده ای داشت به فیضیه و زیر کتابخانه کشیده شد و عمومی گشت.
روز اول یکی از مراجع تقلید فعلی در درس شرکت کرد تا هم خود بهره ببرد و هم مشوق دیگران باشد.
درس اخلاق ایشان در حوزه خیلی ادامه نداشت تا اینکه به حسینیه معظم له منتقل شد و تا قبل از آنکه پاهای ایشان از حرکت بماند، آن جلسات و نشستهای اخلاقی در حسینیه برقرار بود”.‌
‌ ایشان شیفته کسانی همچون آیت‌الله سیدحسن مدرس بود و حتی با حالت بیماری نیز زیارت قبر او در کاشمر را از یاد نمی‌برد. این عارف سترگ، در تحمل مصائب و سختی‌ها صبور بود و به خواندن قرآن و ادعیه شوق فراوان داشت. به دفاع از حریم ایران اسلامی اهمیت فوق‌العاده می‌داد و به همین خاطر، علی‌رغم کهولت سن و رنج بیماری، چندین بار در زمان جنگ در جبهه‌ها حضور یافت و با نفس رحمانی خود، روحیه بخش رزمندگان اسلام گردید. همچنین کتاب‌های سلوک معنوی و نردبان آسمان از جمله آثار ایشان می‌باشند. در اواخر عمر معظم‌له، سمیناری برای بزرگداشت شخصیت عرفانی، اخلاقی و علمی آیت‌الله سیدرضا بهاءالدینی برپا شد و در آن، از این عالم بزرگ تجلیل به عمل آمد. سرانجام این فقیه عارف پس از ۸۹ سال زندگی زاهدانه، در بیست و هفتم تیرماه ۱۳۷۶ش برابر با دوازدهم ربیع‌الاول ۱۴۱۸ق در قم درگذشت و در مسجد بالاسر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.(۱)‌

مصطفی کچویی
پی‌نوشت‌ها
به نقل از کتاب آیت بصیرت،سید حسن شفیعی، انتشارات محدث

منبع : روزنامه رسالت