ناصرالدین ناصر منشی

جنسیت: مرد
نام پدر: خواجه منتخب الدین عمدهٔ‌الملک یزدی کرمان¡
تولد و وفات: ( ... ) ۷۳۰ قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: مورخ و نویسنده
معروف به ناصرالدین منشی کرمانی. وی بعد از فوت پدر تحت تربیت عموی خود ، شهاب الدین ابوالحسن علی یزدی قرار گرفت و پس از اینکه به سن رشد رسید ، عموی دیگرش که شغل دیوانی داست ، او را در خدمت دیوانی دستگاه قراختائیان وارد کرد تا به مدارج بالا رسید. ناصرالدین در ۶۹۳ق صاحب دیوان رسائل شد و پس از برکناری صفوهٔ‌الدین پادشاه خاتون (۶۰۱-۶۹۴ق) از کار برکنار گردید و در ۷۰۳ق در ایام پادشاهی ناصرالدین‌شاه محمدبن برهان ، شغل دیوانی خود را از سر گرفت. در ۷۱۵ق به خدمت ایسن قتلغ نویان ، از امرای بزرگ اولجاتیو و ابوسعید بهادر پیوست و از آن پس به خدمت وزرای ایلخانان درآمد. ناصرالدین را می‌توان پیشرو نویسندگانی دانست که به تصنع در سخن و به کار بردن انواع تزئینات در آن مشتاق بودند. از آثار وی: "سِمط العُلی‌للحضرهٔ‌العلیا" ، در تاریخ سلاطین قراختایی کرمان تألیف ۷۱۵-۷۱۶ق که در ۷۲۰ق نیز تتمه‌ای بر آن افزوده شد؛ "نسائم‌الاسحار من لطائم‌الاخبار" ، در تاریخ وزراء که از وزراء خلفاء راشدین شروع شده و تا وزارت تاج‌الدین علی‌‌شاه (م ۷۲۴ق) ادامه یافته است که به آوردهٔ صاحب "تاریخ ادبیات ایران" مؤلف آین کتاب بروشنی معلوم نیست؛ "درهٔالاخبار و لمعهٔ‌الانوار" ، ترجمه "تتمه صوان‌الحکمهٔ" ابوالحسن علی بن زید بیهقی که ناصر منشی آن را به نام خواجه غیاث‌الدین وزیر ، در ۷۲۹-۷۳۰ق از عربی به فارسی در آورد.

منبع : مطالب ارسالی