جنگ بدون خونریزی

● چطور بدون اسلحه و مهمات بجنگیم؟
احتمالا اسم «تهاجم فرهنگی» به گوشتان خورده است. یعنی جنگی که اسلحه آن فرهنگ است. هجوم بردن به دشمن با ابزار فرهنگی. این نوع جنگ از هر نوع جنگ دیگر مهلکتر و مؤثرتر است. بدون اینکه قطره‌ای خون ریخته شود و اسلحه‌ای بکار رود و حتی بدون اینکه نیرویی پایش را بگذارد توی خاک طرف مقابل می‌توان آن را ضربه فنی کرد. فرهنگش را گرفت و فرهنگ خود را جایگزین کرد. برای مقابله با تهاجم فرهنگی باید از همان اسلحه فرهنگی استفاده کرد.
● چه جنگ‌هایی اسلحه نمی‌خواهد؟
▪ جنگیدن با خود:
قوی‌ترین دشمن هر کسی درون خود او پنهان شده است. باید با خود جنگید. با خواسته‌های نامربوط جنگید. باید با نفس سرکش درون جنگید تا شکستش داد. کسی هم که در این جنگ پیروز از میدان بیرون بیاید قطعا هم دنیا را دارد و هم آخرت را.
▪ داشتن نیت پاک:
وقتی صبح از خانه بیرون می‌آیی و با نیتی پاک دنبال کار و زندگی‌ات می‌روی، آن موقع است که هر کارت را به یاد خدا انجام خواهی داد و هر کارت خیر است و این خود جنگیدن با بدی و شر است. جنگی بدون هیاهو ولی با کلی دردسر و مراقبت.
▪ امر به معروف و نهی از منکر:
برای اینکه با بدی‌های جامعه‌ات در بیفتی و سر شاخ شوی و خاکش کنی باید دیگران را به جنگیدن با خودشان دعوت کنی. آنها را به کارهای خوب راهنمایی کنی و از کارهای بد دورشان کنی. آن موقع است که پیروزی از آن توست.
▪ شوهرداری:
جهاد زنان آن نیست که تفنگ بردارند و بروند در میدان جنگ و بجنگند. جهاد آنها بزرگتر است. گرداندن خانه و تربیت بچه‌ها و رسیدن به شوهر و ساختن با همه آنها از تار و مار کردن یک لشگر هم سخت‌تر است. اگر کسی قبول ندارد به عنوان مرحله اول، خواباندن یک بچه ۶ ماهه و سر کردن با او را تا صبح پیشنهاد می‌کنیم.

منبع : ۵ روز