جمعه, ۱۰ فروردین, ۱۴۰۳ / 29 March, 2024
مجله ویستا
خالق رمان های تاریخی
فیلم اسپارتاكوس كه به یك شاهكار هنری تبدیل شد یك واقعه حقیقی است اما یك نویسنده صاحبنام این حادثه تاریخی را در یك رمان معروف گنجانده و در اختیار فیلمسازان سینمایی قرار داده است. این نویسنده كسی نیست جز (هاوارد فاست.) او در خلق رمانهای تاریخی شهرت بسزایی داشته و با نوشتن وقایع تاریخی، تلاش بسیار زیادی در به ثبت رساندن آن و شناساندن چنین رخدادهایی به مردم كرده است.این رماننویس و نویسنده تلویزیونی آمریكایی عنوان قهرمان فراملی را به خود اختصاص داد و حتی بعد از مرگش نیز میلیونها نسخه از آثارش بهخاطر شیوه جذاب و قلم پویایش به چاپ رسیده و از محبوبیت زیادی برخوردار است.در این مقاله به شرح زندگی این نویسنده تاریخنویس خواهیم پرداخت.
● كودكی فاست
هاوارد ملوین فاست در ۱۱ نوامبر ۱۹۱۴ در نیویورك به دنیا آمد. او از یك خانواده فقیر و كارگر بود.
مادرش ادانی یك مهاجر انگلیسی و پدرش بارنی هاوارد اصلیت اكراینی داشت كه برای یافتن كار و زندگی بهتر به آمریكا عزیمت كرده بود و با ادانی آشنا شد و ازدواج كرد. این دو در یك كارخانه تهیه كاغذ استخدام شدند و طی شبانه روز ۱۴ ساعت كار میكردند تا هزینه مسكن و خوراك و پوشاك خود را برآورده سازند. این زوج مهاجر و فقیر صاحب سه فرزند پسر به نامهای جولیوس، جروم و هاوارد شدند.
هاوارد فرزند دوم آنان بود. با تولد فرزندان، زندگی سختتر و مشقت بارتر شد تا حدی كه ادانی از شدت خستگی و سوء تغذیه به بستر بیماری افتاد و در سال ۱۹۲۳ در حالیكه هاوارد فقط نه سال داشت خانوادهاش را تنها گذاشت و چشم از جهان فرو بست. با مرگ ادانی، نگهداری از فرزندانش هم به دوش پدرخانواده افتاد. لذا سروقت به سر كار نمیرفت و گاهی بر اثر خستگی پشت دستگاه تهیه كاغذ خوابش میبرد. سر كارگر هم این وضع را تحمل نكرد و او را از كار بیكار كرد. بارنی ناامید در خیابانهای نیویورك پرسه میزد اما خبری از كار نبود. او مجبور شد كوچكترین فرزندش جولیوس را به یكی از اقوام خود كه بچهدار نمیشدند بسپارد تا هزینه و خرج یكی از فرزندان كمتر شود.
هاوارد نه ساله و برادر بزرگترش كه ۱۱ سال بیشتر نداشت برای كسب عایدی به روزنامهفروشی و واكسزنی مشغول شدند.
این دو برادر روزها در خیابانها و كوچه و پسكوچهها كار میكردند و شبها درس میخواندند. آنها كتاب درسی از پسر همسایه قرض گرفته بودند و خودشان به تحصیل میپرداختند.هاوارد از همان كودكی به نوشتن علاقهمند بود. او روزنامههای باطله را برای خودش نگه میداشت و شبها در تاریكی به خواندن میپرداخت. او توانست به عنوان پادو در كتابخانه عمومی نیویورك كار نیمه وقتی پیدا كند. هاوارد به تمیز كردن و گردگیری كتابها و میزها میپرداخت و از هر لحظه بیكاری خود استفاده میكرد و كتابی برمیداشت و در گوشهای مینشست و غرق در آن میشد. ۱۲ ساله بود كه داستان كوتاه (خط آهن) را نوشت. البته نوشتهاش قابل چاپ نبود اما همین داستان چشمانش را به سوی رماننویسی باز كرد.
● اولین رمان
اولین رمان طولانی خود را با نام (دو دره) در ۱۸ سالگی نوشت و توسط یكی از دوستانش كه در كتابخانه با وی آشنا شده بود، به چاپ رساند.او به كتب تاریخی علاقه بسیار زیادی داشت. همچنین دلش به حال بردههای سیاهپوست میسوخت لذا كتابی با نام (زاده آزادی) در سال ۱۹۳۹ نوشت كه درباره زندگی بردهها بود.
● سفر به آینده
هاوارد به جای اینكه به تحصیلاتش ادامه دهد سودای سفر به دریاها به سرش زد اما نیروی دریایی به دلیل كمی سن و سالش او را نپذیرفت. ولی او دستبردار نبود و به سیاحت در چندین شهر ساحلی آمریكا با یك كشتی كوچك پرداخت. او برای كسب هزینه سفرش به هر شهر كه میرفت مشغول به كار میشد. از چوببری گرفته تا پادویی در ادارات و نشریات.مدتی هم در فرهنگستان ملی طراحی به آموزش نقاشی پرداخت تا به این ترتیب خرج خود و سفرش را دربیاورد و پولی برای پدر پسانداز كند.در طول جنگ جهانی دوم در وزارت اطلاعات جنگ آمریكا به عنوان كارمند استخدام شد. مدتی هم در رادیو آمریكا نویسندگی میكرد.در سال ۱۹۴۵خبرنگار مجلههای كورونت و اسكوایر شد. وی به دلیل عقایدی كه در سر داشت و با كنگره آمریكا مخالفت میكرد، در سال ۱۹۵۰ به زندان افتاد.در طول مدت حبس، معروفترین كتاب زندگی خود را با عنوان (اسپارتاكوس) نوشت. البته این واقعه حقیقی بود و فقط هاوارد آن را به رشته تحریر درآورد. او سعی داشت رنج و عذاب بردهها را به تصویر بكشد.بعد از آزادی از زندان در سال ۱۹۵۲ نامزد انتخاباتی حزب كارگر در كنگره نیویورك شد. او یكی از حامیان نهضت جهانی صلح بود و در این راه تلاش بسیاری كرد و توانست عضو شورای عالی این نهضت شود.این نویسنده شهیر در كنار پل روبسون تنها آمریكایی بود كه در سال ۱۹۵۳ به دریافت جایزه صلح بینالمللی استالین نایل شد. او در آن دوران رمانهایش را با نام مستعار ای.دی. كونینگهام به چاپ میرساند.او در سال ۱۹۳۷ با بت كهن ازدواج كرد. ثمره این ازدواج یك پسر و یك دختر بود. بت در سال ۱۹۹۴ بر اثر تب شدید از دنیا رفت و هاوارد در سال ۱۹۹۹ با مرسده ازدواج كرد. حاصل این ازدواج نیز یك دختر به نام (مولیجان فاست) بود. دختر هاوارد نیز نویسنده شد.
هاوارد مدتی برای تئاترهای تلویزیونی نمایشنامه مینوشت. او بعدها به همراه خانوادهاش به كالیفرنیا رفت و برای فیلمهای هالیوودی و تلویزیونی برنامه مینوشت. او جایزه بهترین نویسندگی را هم از آن خود كرد.بیشتر نوشتههای او از تاریخ و زندگی مردم آمریكا به ویژه در زمان انقلاب آمریكا و جنگهای استقلال مایه میگیرد.
این نویسنده چیرهدست در ۱۲ مارس ۲۰۰۳ در سن ۸۸ سالگی چشم از جهان فرو بست.همسرش مرسده هنوز زنده است و دخترش ازدواج كرده و صاحب سه فرزند شده است.
منبع : مجله خانواده سبز
همچنین مشاهده کنید