برنیسی آبوت

برنیسی آبوت (۱۹۹۱ – ۱۸۹۸) «من تصمیم نداشتم یک عکاس بشوم - من اتفاقی عاشق آن شدم».
در سال ۱۹۱۷ برنیسی آبوت از خانه‌اش در اسپرینگ اوهایو به دانشگاه کلمبیا رفت تا روزنامه‌نگاری بخواند. اما به زودی از آن مایوس شد و به مجسمه‌سازی روی آورد و آن را در دانشگاه‌های نیویورک، برلین و پاریس ادامه داد. او در ۱۹۲۳ در پاریس بود، در زمانی که هنرمند آوانگارد، مان‌ری دنبال یک دستیار برای تاریک‌خانه‌اش می‌گشت. آبوت به همکاری با او پرداخت و عاشق کار با دوربین شد. او در سال ۱۹۲۶ شروع کرد به عکاسی پرتره و استودیوی خودش را باز کرد. آبوت از اولین زنانی بود که نمایشگاه‌های خودش را در همان سال افتتاح کرد.در طول دهه ۱۹۲۰ آبوت هوشمندترین عکاس پرتره در پاریس و نیویورک شد. تصاویر قدرتمند، پرجزئیات و با کیفیت او از افراد مشهور مثل جیمز جویس، پگی گاگنیم و... او را مشهور ساخت. در دهه ۱۹۳۰ آبوت کار پرتره را ادامه داد در حالی که یک پروژه ۱۰ ساله اداری را در تغییر منظره نیویورک به عهده گرفته بود.
علاوه بر این، آبوت کتاب‌های زیادی هم تالیف کرد و مجموعه‌های متعددی از عکس‌هایش را در موضوعات مختلف مانند طبیعت، جامعه، چهره و... منتشر کرد.
وقتی او به کار عکاسی می‌پرداخت، این رشته به عنوان یک هنر جدی مطرح نبود و زنان هم به عنوان هنرمند جدی گرفته نمی‌شدند. اما آبوت از پس همه اینها برآمد و در طول ۶۰ سال فعالیت شغلی‌اش روز به روز پیشرفت کرد. او حتی تکنیک‌ها و لوازم جدیدی برای عکاسی اختراع و ابداع کرد. آبوت در سن ۹۳ سالگی در روستای ماین درگذشت، جایی که از ۱۹۶۵ در آن زندگی کرده بود.

منبع : روزنامه تهران امروز